ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ: Είναι ντροπή για την Ελλάδα που δεν έπραξε το καθήκον της έναντι των Ιμβρίων

Ο ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΨΥΧΟΡΡΑΓΕΙ, ΓΙΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

…Ακούω πολλές φορές το βρώμικο ’89, ακούω και μελαγχολώ γιατί αυτοί που μιλούν σήμερα για βρώμικο ’89 είναι εκείνοι ακριβώς που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να γίνει το ειδικό δικαστήριο…
Οι δικαστές στην μεγάλη τους, στην συντριπτική πλειοψηφία είναι ανεπηρέαστοι
Η Ελλάδα σήμερα έχει γίνει ΧΥΤΑ των λαθρομεταναστών….

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΟΚΚΙΝΟΣ: Είναι ντροπή για την Ελλάδα που δεν έπραξε το καθήκον της έναντι των Ιμβρίων
Για πέντε μέρες με πρόσκληση του «Χ» ο επίτιμος πρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Βασίλειο Κόκκινος άφησε την Αθήνα και βρέθηκε στην Θράκη ακολούθησε το οδοιπορικό μας προσκύνημα στην Ίμβρο, μέσα σ’ ένα σκληρό και πιεστικό πρόγραμμα να προλάβουμε να δούμε και να ζήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα, να αποκτήσει εικόνα για όσα λέγονται ή γράφονται ιδίοις όμμασι, να συνομιλήσει με ανθρώπους να γνωρίσει την Χαρά Νικοπούλου στην γιορτή στον Έβρο και το Μεγάλο Δέρειο, να γνωρίσει τον Νίκο Δολδούρη ένα μοναχικό αγωνιστή στην Ίμβρο, να ζήσει την αγωνία και την ευθύνη του στησίματος ενός περιφερειακού φύλλου όπως «ο Χρόνος» που λειτουργεί με συναίσθηση της ευθύνης του, συνομίλησε με προέδρους συλλόγων, με καθηγητές του Δημοκριτείου πανεπιστημίου, με δημάρχους, αφού στο ταξίδι στην Ίμβρο είχε την ευκαιρία αυτής της όσμωσης με το στοιχείο της Θράκης και την ευρύτερη οικογένεια της εφημερίδας.

Ο κ. Κόκκινος την Δευτέρα παραχώρησε μια εκ βαθέων συνέντευξη στο ράδιο Χρόνος 87,5fm στην εκπομπή «πολιτικό ταγκό» που έκανε αίσθηση. Ένας σημαντικό μέρος της δημοσιεύουμε σήμερα, γιατί η άποψή του ως ανωτάτου λειτουργού της δικαιοσύνης, του επιτίμου Προέδρου του Αρείου Πάγου στην χώρα έχει βαρύνουσα σημασία, αφού μιλά για τον ελληνισμό που συρρικνώθηκε, για την αβελτηρία της ελληνικής πολιτείας, για την υπόθεση του Βατοπαιδίου, το ειδικό δικαστήριο του ΄89 κ.α. θέματα μείζονος σημασίας

Είναι πρώτη φορά που πάτε στην Ίμβρο πρόεδρε;

– Πρώτη φορά και ευχαριστώ πάρα πολύ τους υπεύθυνους του «Χρόνου» που οργάνωσαν την ωραία αυτή εκδρομή και μου έδωσαν την ευκαιρία να γνωρίσω το νησί της Ίμβρου και να συνομιλήσω με κατοίκους, τους ελάχιστους κατοίκους που εναπόμειναν.

Τι συναίσθημα πήρατε μαζί σας φεύγοντας από την Ίμβρο, βλέποντας αυτούς τους 155 ηρωϊκούς ανθρώπους να προσπαθούν να ζουν εκεί παρ’ όλες τις αντιξοότητες, παρ’ όλα τα προβλήματα, παρ’ όλους τους διωγμούς.

– Συναίσθημα βαθιάς καταθλίψεως, αλλά και αγανακτήσεως και πικρίας, γιατί αναλογίστηκα ότι η Μητέρα Ελλάδα δεν έπραξε το καθήκον της ακέραιο έναντι αυτών των ανθρώπων. Ήταν περίπου 8-10.000 κάτοικοι όταν η Ίμβρος, έγινε τουρκική και από αυτούς έχουν απομείνει μόνο 165 γέροντες, ανίκανοι και αδύναμοι. Και είναι ντροπή για την Ελλάδα που δεν αντέδρασε, δεν διαμαρτυρήθηκε. Και όχι μόνο για την πολιτική εξουσία, αλλά γενικώς και για την ελληνική κοινωνία.

Η οποία δείχνει αδιάφορη σε τέτοια θέματα πρόεδρε; Δεν ευαισθητοποιούνται οι Έλληνες οι απλοί Έλληνες πολίτες να πιέσουν την εξουσία, ή δεν ενημερώνονται σωστά;

– Μεγάλη ευθύνη της καταστάσεως αυτής έχουν τα ΜΜΕ τα ηλεκτρονικά τα οποία είναι κατευθυνόμενα, δίνουν προτεραιότητα σε άλλα θέματα. Οι κατ’ ιδίαν συνομιλίες των Ελλήνων δείχνουν μία συγκίνηση και αγανάκτηση όπως ακριβώς εκφράζομαι εγώ, έτσι εκφράζονται οι περισσότεροι Έλληνες. Όμως τα ΜΜΕ τους αποπροσανατολίζουν. Δεν τους αφήνουν να σκεφτούν με την καθημερινότητα ή τα σκέφτονται κάποιες ώρες που δεν μπορούν να αντιδράσουν. Θα έπρεπε να υπήρχε αντίδραση, μεγάλη αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας για το κατάντημα αυτό.

Η οποία δεν υπάρχει πρόεδρε από ό,τι φαίνεται και μάλιστα από ό,τι δείχνουν τα γεγονότα τους αφήνουμε στην τύχη τους αυτούς τους τελευταίους εναπομείναντες.

– Μα κοιτάξτε, υπάρχει μια κατευθυνόμενη προπαγάνδα, δεν ξέρω από πού. Όποιος εκφράζεται υπέρ των θεμάτων των εθνικών, υπέρ της πατρίδος, υπέρ των ηθικών υποθέσεων, λοιδορείται, περιθωριοποιείται. Δηλαδή η αγάπη προς την πατρίδα αντί να είναι τίτλος τιμής, αντί να είναι περγαμηνή, είναι ψόγος. Αυτό καλλιεργείται από τα ΜΜΕ τα ηλεκτρονικά κυρίως, αλλά και από ορισμένες εφημερίδες να μην πω όνομα. Είναι ορισμένοι αρθρογράφοι που γράφουν εναντίον εκείνων οι οποίοι υπερασπίζουν τα θέματα τα εθνικά, όχι μόνο εν σχέσει με την Τουρκία, αλλά και εν σχέσει με τα Σκόπια και με την Βουλγαρία και όλα τα εθνικά θέματα γενικώς.

Τι φταίει γι’ αυτό; Δεν μπορούμε να πούμε ότι κάνουν πλύση εγκεφάλου τα ΜΜΕ. Δηλαδή και η στάση των πολιτικών νομίζω δεν είναι σθεναρή και δεν είναι αυτή που πρέπει για να λύσει κάποια προβλήματα.

– Η στάση των πολιτικών δυστυχώς, χωρίς να θέλω να κατηγορήσω κανένα, απλώς διαπιστώνω ότι δεν υπάρχουν τα αναστήματα εκείνα τα άξια των περιστάσεων για πολλές δεκαετίες. Γι’ αυτό φτάσαμε στην κατάσταση αυτή. Οι γείτονές μας είδατε πώς προασπίζουν τα θέματά τους. Λειτουργούν με σχέδιο. Εμείς δεν έχουμε σχέδιο. Λειτουργούμε με διάθεση να αντιμετωπίσουμε προχείρως ορισμένα θέματα και δεν έχουμε σχεδιασμό. Να πάρουμε το επίκαιρο θέμα αυτό που είναι τώρα αυτή την στιγμή και μας απασχολεί, το θέμα του ονόματος των Σκοπίων. Οι Σκοπιανοί βλέπετε διδάσκουν τους μαθητές στα σχολεία, αλλά και διαδίδουν με χάρτες ότι έχουν βλέψεις για την Μακεδονία. Και εμείς λέμε επίσημα ότι δεν ασχολούμαστε με γεγονότα γνωστά στην ιστορία. Ποια γνωστά; Ξέρει ο Φιλιππινέζος, ο κάτοικος της Ασίας και ακόμη μπορώ να σας πω εγώ και οι υπεύθυνοι αυτοί, γνωρίζουν τα θέματα; Εάν δεν πούμε εμείς τι μας συνδέει; Βρέθηκε ο Κίσιγκερ και είπε ότι η Ελλάδα έχει ιστορικά δικαιώματα στην Μακεδονία και αυτό δεν το αξιοποιήσαμε. Να κάνουμε ένα έγγραφο no paper και να το απευθύνουμε σε όλους τους διπλωματικούς εκπροσώπους.

Και όχι μόνο σε επίπεδο πολιτικής κ. πρόεδρε, αλλά οι ξένοι, οι Σκοπιανοί ειδικά, εκμεταλλεύονται και τους πανεπιστημιακούς χώρους και πολλά διεθνή φόρα.

– Τα πάντα. Εδώ πήγαν στον ΟΗΕ, θυμάστε έτυχε να προεδρεύει ένας Σκοπιανός και απεκάλεσε τον εκπρόσωπο του κράτους κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Αυτό είναι λέει το όνομα της πατρίδας μου. Και ο υπουργός Εξωτερικών είχε φύγει, αντί να είναι εκεί και να στράψει και να βροντήσει και να πούμε ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι; Είναι απόγονοι εκείνων που υπεδέχθησαν τον Χίτλερ και εμείς οι οποίοι φέραμε το βάρος αυτό της αντιστάσεως στον άξονα και με την αντίστασή μας επί 219 ημέρες όταν άλλα κράτη υπεχώρησαν σε διάστημα από 43 μέχρι μία μέρα, γιατί ορισμένα κράτη υπεχώρησαν σε μία μέρα. Εμείς τότε που έλεγαν όλοι για την συμβολή της Ελλάδος, περιλαμβανομένου και του Ρούσβελτ, είπε ότι αυτό το επίτευγμα δεν πρέπει να λησμονηθεί ποτέ από τους ηγέτες και τους λαούς όλου του κόσμου. Δεν είχαμε το θάρρος οι πολιτικοί μας να πουν αυτά μας είπατε κύριε και ο υπουργός των Εξωτερικών είπε, ουδέποτε θα αναγνωρισθεί το όνομα της Μακεδονίας. Και εμείς δεν στέλνουμε τους διπλωματικούς εκπροσώπους μας να επισκεφθούν τις κυβερνήσεις των χωρών που είναι διαπεπιστευμένοι και να πουν τις απόψεις μας. Και διερωτώμαι, αυτό υποδεικνύεται από τον Τύπο κατ’ επανάληψη. Γιατί δεν γίνεται αυτό; Γιατί;
Κάναμε λάθη και συνεχίζουμε να κάνουμε λάθη με τον τρόπο που χειριζόμαστε ιδιαίτερα αυτά τα θέματα.

– Βέβαια. Και ύστερα οι πολιτικοί, το λέω ενδεικτικά για να δείξω δηλαδή ότι μας κατέχει μία κατάσταση υποχωρητικότητας η οποία είναι εντελώς αδικαιολόγητη. Οι Σκοπιανοί που είναι ελάχιστοι, το 1/3 από εμάς, με δυνατότητες πολύ μικρές και βλέπετε τι σθένος επιδεικνύουν. Εμείς που έχουμε έναν Ελληνισμό στην Αμερική ο οποίος έχει σπουδαία θέση, δεν υπάρχει πανεπιστήμιο που να μην έχει έναν Έλληνα καθηγητή, έχουν λοιπόν μεγάλη συμβολή όχι μόνο στην μόρφωση και την πνευματική ανάπτυξη του ανθρώπου, αλλά συμμετοχή τεράστια στην ελευθερία, από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα. Και στην δημοκρατία. Αυτά λοιπόν γιατί δεν τα εκμεταλλευόμαστε;

Δεν τα γνωρίζουν αυτά οι πολιτικοί πρόεδρε, το υπουργείο Εξωτερικών, η κυβέρνηση…

– Λυπάμαι, αλλά οι περισσότεροι πολιτικοί σκέπτονται πώς θα εκλεγούν στις επόμενες εκλογές, ενώ πρέπει να σκέπτονται την πατρίδα και τις επόμενες γενιές. Αυτό θα έπρεπε να σκέπτονται και μόνο. Ελάχιστοι είναι που σκέπτονται έτσι, οι περισσότεροι το βλέπουμε καθημερινώς.

Ή τα γνωρίζουν και υπάρχει ο φόβος της υπερδύναμης η οποία μεροληπτικά πολλές φορές για ξένα συμφέροντα και όχι ελληνικά παίρνει θέση;

– Θα υπενθυμίσουμε στην υπερδύναμη πόσο αγνώμων έχει φερθεί απέναντί μας. Και θα υπενθυμίσουμε τι είπε ο Ρούσβελτ για την Ελλάδα και τόσοι άλλοι πόσο έχουν εκφραστεί για την προσφορά της Ελλάδας. Γιατί δεν τα επικαλούμαστε αυτά παρά καθόμαστε μοιρολατρικά και δεχόμαστε τις αποφάσεις τους. Γιατί η Ελλάδα τι ήταν επί Βενιζέλου; Η Ελλάδα ήταν μόνο 6 εκατομμύρια, αλλά ο Βενιζέλος είχε το σθένος, είχε την αξιοπρέπεια, είχε το θάρρος να χτυπάει ακόμη και το χέρι στους ξένους. Εμείς γιατί;

Εμάς φαίνεται μας τρώει η καθημερινότητα πρόεδρε, γιατί βλέπουμε το εξής. Παρόλο που υπάρχουν όλα αυτά…

– Η Ελλάδα έχει γίνει ΧΥΤΑ των λαθρομεταναστών. Γιατί; Και αυτό μας δίνουν κάποια ελάχιστα χρήματα και δεχόμαστε λαθρομετανάστες από όλο τον κόσμο.

Η τέταρτη χώρα στην σειρά. 112.000 λαθρομετανάστες στα σύνορά μας και η επιχορήγηση η οποία παίρνουμε είναι ελάχιστη. Παρόλα αυτά οι περισσότεροι μένουν εδώ στην Ελλάδα…

– Μένουν και αν τολμήσετε να πείτε κάτι θα σας πουν ότι είστε οπισθοδρομικός, ότι είστε ρατσιστής κλπ και διερωτώμαι γιατί να υπάρχει αυτή η οργανωμένη αντίδραση κατά των Ελλήνων.

Πρόεδρε, να έρθουμε λίγο και στην καθημερινότητα, στο σήμερα γιατί το βλέπετε και εσείς ότι παρόλο που συμβαίνουν όλα αυτά, παρόλο που η ελληνική πολιτεία έπρεπε να βλέπει μπροστά ειδικά σε θέματα εξωτερικής και εθνικής πολιτικής, παρόλα αυτά βράζουμε στο ζουμί μας. Το μόνο που συζητάμε αυτή την στιγμή είναι να επιρρίψουμε κάπου ευθύνες, μιλάμε για εξεταστικές επιτροπές, για προανακριτικές επιτροπές. Αυτό που απασχολεί την ελληνική πολιτεία εδώ και μήνες, εδώ όλη η οικονομία πήρε την κατιούσα, έχουμε επικεντρωθεί σε ένα θέμα που δεν ξέρω κατά πόσο εσείς το κρίνετε είναι σκάνδαλο ή όχι, που αφορά τις ανταλλάξιμες περιοχές της λίμνης Βιστωνίδας με την υπόθεση της μονής Βατοπαιδίου.

– Τώρα μπαίνετε σε ένα άλλο θέμα της επικαιρότητας το οποίο έχει πολλές πτυχές. Και βέβαια συγκριτικά υπάρχουν άλλα σπουδαία θέματα τα οποία θα έπρεπε να απασχολούν την κοινή γνώμη και τον Τύπο και τα ΜΜΕ, όμως και αυτό δεν στερείται σημασίας. Έχει πτυχές ηθικές, νομικές και βεβαίως ευλόγως συγκινεί την κοινή γνώμη γιατί εδώ χωρίς να ξέρει κανείς βέβαια λεπτομέρειες, επικαλείται η μονή κάποιους τίτλους, αλλά εμείς γνωρίζουμε ότι τα κοινής χρήσεως πράγματα όπως είναι οι λίμνες όταν δεν ανήκουν στο δήμο ή στην κοινότητα, ανήκουν στο δημόσιο. Επομένως το να λέμε ότι μία λίμνη είναι ιδιωτική ξενίζει. Και επίσης ξενίζει όταν η εξέλιξη ορισμένων γεγονότων, όταν πληροφορούμαστε ότι αγωγή διεκδικητική της μονής που ζητούσε την αναγνώριση κυριότητας επί 27.000 στρεμμάτων ενώ συζητήθηκε και έγινε διάσκεψη επί της υποθέσεως αυτή και ελήφθη απόφαση κατά πλειοψηφία εις βάρος της μονής των δικαστών δεχθέντων ότι δεν έχει δικαιώματα κυριότητας η μονή, παρά ταύτα δεν εξεδόθη απόφαση επί 7 σχεδόν μήνες και επικολούθησε και μία περίεργη παραίτηση του δημοσίου, ή μάλλον συναίνεση να ματαιωθεί η υπόθεση. Ενώ υπάρχει ευθύνη.

Δεν υπάρχουν ευθύνες εκεί;

– Βεβαίως υπάρχουν. Το πρώτο θέμα που τίθεται, πώς έγινε γνωστό το αποτέλεσμα. Ήταν μυστική η διάσκεψη και δεν έπρεπε εφόσον δεν είχε δημοσιευθεί η απόφαση…. Η πλειοψηφία δεν μπορεί να τα είπε, κάποιος άλλος τα είπε. Και έπειτα είναι φανερό ότι εάν είχε δικαιωθεί η μονή δεν θα επακολουθούσε παραίτηση, ματαίωση. Η ματαίωση λοιπόν σημαίνει γνώση του αποτελέσματος της διασκέψεως. Και βέβαια δεν αποκλείεται και τώρα που μιλάμε να δημοσιευθεί η απόφαση.

Μα ήδη υπάρχει απόφαση.

– Υπάρχει σχέδιο αποφάσεως συντεταγμένο εκ μέρους της πλειοψηφίας και το έχει πάρει όπως πληροφορούμαι…

Δόθηκε εντολή να βγει απόφαση τώρα.

– Εντολή… όχι το λέει ο νόμος. Γιατί για να γίνει παραίτηση από ένα δικόγραφο πρέπει να γίνει είτε διά εξωδίκου δηλώσεως κοινοποιουμένης εις τον αντίδικο είτε διά δηλώσεως καταχωρημένης στα πρακτικά. Ούτε το ένα έγινε, ούτε το άλλο. Μετά την συζήτηση και ιδιαιτέρως μετά την διάσκεψη, δεν είναι νοητό να γίνει απόσυρση της υποθέσεως. Επομένως πρώτο είναι το τυπικό μέρος, το νομικό, έχουμε μία νομική παρατυπία, πρόδηλη, έκδηλη. Και το δεύτερο το ερώτημα, το ηθικό πλέον ερώτημα, πώς έρχεται το δημόσιο…

Στο πρώτο καταλογίζετε παρατυπία μόνο κ. πρόεδρε.

– Βεβαίως, παρατυπία και ευθύνη, πειθαρχική ευθύνη οπωσδήποτε. Και το δεύτερο είναι, πώς έρχεται το δημόσιο το οποίο δικαίως εξαντλεί τα δικαιώματά του όλα, τα δικονομικά, προκειμένου να προασπίσει τα συμφέροντά του; Πώς έρχεται και δέχεται να ματαιωθεί μία απόφαση, η έκδοση της αποφάσεως από την οποία ωφελείται το δημόσιο; Πώς το δέχεται αυτό; Και φτάνουμε στην συνέχεια της υποθέσεως. Επακολουθούν ανταλλαγές, ανταλλαγές περιουσιακών στοιχείων. Ο Τύπος γράφει, τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ λένε ότι τα δοθέντα εκ μέρους του δημόσιου ήταν πολλαπλασίας αξίας εν σχέσει με εκείνα που έδωσε η μονή. Πώς λοιπόν; Πρώτο θέμα. Το πρώτο που έπρεπε να ερευνήσουν είναι εάν… για να γίνει η ανταλλαγή δηλαδή ενός ακινήτου του δημοσίου πρέπει να προκύπτει ωφέλεια για το δημόσιο. Ποιος ερεύνησε εάν προκύπτει ωφέλεια; Υπήρξε ωφέλεια; Δεύτερο λοιπόν θέμα.

Αποφάσισε το νομικό συμβούλιο του κράτους.

– Μα το νομικό συμβούλιο του κράτους εν ολομελεία είχε πει ότι είναι κοινής χρήσεως η λίμνη και η πέριξ περιοχή. Πώς λοιπόν έρχονται μετά τα τμήματα και λένε, δικαιώνουν την μονή και πώς έρχεται ο υπουργός ο οποιοσδήποτε να αποδέχεται την γνωμοδότηση και να δικαιώνει τη μονή; Είναι όλα αυτά περίεργα πράγματα. Βέβαια δεν λέμε και οι μονές δικαιούνται να έχουν ιδιοκτησίες και πρέπει να έχουν για να εκπληρώνουν τον προορισμό τους. Άλλο αυτό και άλλο εκείνο που έγινε.

Εδώ όμως μου θέσατε πολλά ερωτήματα πρόεδρε προηγουμένως, αλλά δεν ακούσαμε και την άποψή σας. Υπάρχουν παρατυπίες, υπάρχουν πειθαρχικές ευθύνες. Και πολιτικών προσώπων;

– Τώρα αυτό θα κριθεί, αλλά όταν ένας βάζει μία υπογραφή από μία σύμβαση η οποία έχει τα εξωτερικά στοιχεία πράξεως η οποία δεν είναι ωφέλιμη για το δημόσιο, γιατί μην μου πείτε τώρα όταν βλέπει κανείς ότι δίνονται εκτάσεις προς 200 ευρώ το στρέμμα, υπάρχει προς 200 ευρώ το στρέμμα πουθενά στην Ελλάδα; Επομένως εξ αυτού του λόγου όταν υπάρχει ευθύνη, όταν τίθεται υπογραφή, αυτός που υπογράφει έχει μία ευθύνη, δεν γεννάται θέμα.

Γιατί είπε ο κ. Σανιδάς βεβαίως ότι οι υπουργοί επλανήθησαν.

– Τώρα με συγχωρείτε πολύ. Οι υπουργοί επλανήθησαν… Δεν μπορούσε να το πει αυτό καταρχήν γιατί αυτό θα το ελέγξει η Βουλή και η Βουλή θα πει εάν επλανήθησαν ή όχι και εάν έχουν ευθύνη ή όχι. Εκ πρώτης όψεως όμως όταν κανείς υπογράφει ένα συμβόλαιο το οποίο είναι επιζήμιο κατά τα εξωτερικά γνωρίσματα και εκ πρώτης όψεως εις βάρος του δημοσίου, υπάρχει μία ευθύνη. Από εκεί και πέρα εάν παρασύρθηκε από εισηγήσεις, εάν του είπαν ότι αυτές οι εκτάσεις είναι βράχια, δεν έχουν καμία αξία, αυτό είναι άλλο πράγμα.

Ξέρετε τι μου κάνει εντύπωση; Όταν ήρθε ο εισαγγελέας και οι υπόλοιποι εισαγγελείς, ξαφνικά ανακάλυψαν εδώ μετά από τόσα χρόνια και κάποιοι υπουργοί, ότι όντως ήταν λιμνοθάλασσα, ήταν λίμνη, αν είναι δυνατόν. Δηλαδή τότε όταν έπαιρναν τις αποφάσεις δεν γνώριζαν, δεν έπρεπε κάποιος να έρθει εδώ; Δεν έπρεπε να ρωτήσουν εδώ την Κτηματική Υπηρεσία;

– Μα αστειεύεστε τώρα; Βεβαίως έπρεπε. Η πείρα μου λέει ότι το δημόσιο εξαντλεί όλα του τα δικαιώματα. Για ασήμαντα ακίνητα φτάνει μέχρι τον Άρειο Πάγο. Πώς τώρα λοιπόν με απόφαση η οποία ήταν εις βάρος της μονής και υπέρ του δημοσίου, έρχεται και κάνει όλες αυτές τις συμβάσεις; Ξενίζει. Ξενίζει η εξέλιξη, ξενίζει ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε και βεβαίως ευλόγως η κοινή γνώμη ενοχλείται, ταράσσεται και αγανακτεί.

Μιλήσατε μεν για παρατυπίες όσον αφορά τους υπαλλήλους, ούτε λίγο όμως ούτε πολύ διαβάζοντας εδώ ένα άρθρο σας στον «Χρόνο» το Σάββατο στις 11 Οκτωβρίου λέτε το εξής, ότι η δικαιοσύνη θα αποφανθεί εάν διαπράχτηκαν εγκλήματα και από ποιους, τα αρμόδια πειθαρχικά συμβούλια θα κρίνουν τα τυχόν παραπτώματα δικαστών και νομικών συμβούλων του κράτους και η Βουλή θα αποφανθεί για τις ευθύνες των πολιτικών. Οι αδέσποτοι σχολιαστές επί του παρόντος ας είναι επιφυλακτικοί.

– Έγινα όμως και εγώ αδέσποτος σχολιαστής. Όταν γράφει κανείς έτσι πρέπει να γράφει, αντικειμενικά συγκεκριμένα και ψύχραιμα. Αλλά όμως αν με ρωτάτε την γνώμη μου σας λέω ότι ένας ο οποίος υπογράφει και δεν ερευνά εάν είναι αυτό που υπογράφει ωφέλιμο για το δημόσιο ή όχι, έχει ευθύνη.

Πιστεύετε κατά την εκτίμησή σας επειδή ζήσατε χρόνια στο δικαστικό σώμα, μάλιστα ήσασταν και ο ανώτερος λειτουργός του δικαστικού σώματος της χώρας μας, θα δημοσιοποιηθεί εν τέλει αυτή η απόφαση η περιβόητη που πάρθηκε τότε στο πρωτοδικείο της Ροδόπης;

– Εγώ πιστεύω ότι θα δημοσιευτεί. Εάν δεν δημοσιευτεί η πρόεδρος θα έχει διαπράξει πειθαρχικό παράπτωμα και ασφαλώς θα έχει συνέπειες, γιατί όπως σας είπα προηγουμένως, μετά την διάσκεψη δε νοείται παραίτηση από το δικόγραφο που δεν έγινε και νομοτύπως άλλωστε και βεβαίως ούτε συμφωνία ματαιώσεως όπως έγινε εδώ.

Υπάρχουν συμφωνίες και πολιτικές παρεμβάσεις στην δικαιοσύνη κ. πρόεδρε;

– Κοιτάξτε, όλες οι πολιτικές εξουσίες, δηλαδή όταν λέω όλες η πολιτική εξουσία όλων των κομμάτων, είναι εύλογο ορισμένες υποθέσεις που την ενδιαφέρουν, που έχουν αντίκτυπο, να προσπαθεί να τις επηρεάσει, να επηρεάσει δηλαδή το αποτέλεσμα. Μπορεί να προσπαθεί αλλά δεν το επιτυγχάνει. Εγώ πιστεύω ότι οι δικαστές στην μεγάλη τους πλειοψηφία την συντριπτική είναι ανεπηρέαστοι. Από εκεί και πέρα βέβαια είναι θέμα ήθους, αγωγής, μορφώσεως, πνεύματος ανεξαρτησίας και φρονήματος του δικαστή. Όταν έχει αυτά τα προσόντα και έχει προσωπικότητα δηλαδή, που έχει επίγνωση της αποστολής του, ο δικαστής δεν δέχεται επηρεασμούς και δεν υποκύπτει ούτε σε πιέσεις, ούτε σε παραποιήσεις. Το λεγόμενο ότι εξαρτάται η δικαιοσύνη από την πολιτική εξουσία γιατί επιλέγεται η ηγεσία από την πολιτική εξουσία είναι μύθος. Αυτό γίνεται παντού σε όλα τα κράτη και η πολιτική εξουσία επιλέγει την ηγεσία της δικαιοσύνης και τούτο γιατί κατά το σύνταγμα υπάρχει η αρχή της λαϊκής κυριαρχίας. Η αρχή αυτή επιβάλει οι επιλογές να γίνονται από τον λαό και επειδή ο λαός δεν μπορεί να επιλέξει, έχουμε χιλιάδες δικαστές, αυτή η επιλογή λοιπόν γίνεται από τα αρμόδια όργανα τα συνταγματικά. Δηλαδή η κυβέρνηση η οποία εκλέγεται από τον λαό αυτή επιλέγει και αυτή πρέπει να επιλέγει την πολιτική ηγεσία. Η επιλογή της πολιτικής ηγεσίας εκ μέρους της πολιτικής εξουσίας δεν είναι νοητό να επηρεάσει τους άλλους δικαστές που αποφασίζουν. Αυτά είναι αστεία που λένε γιατί αυτοί οι οποίοι είναι πιο κάτω δεν έχουν κανένα λόγο να φοβηθούν την εκάστοτε ηγεσία της δικαιοσύνης η οποία στα 4 χρόνια φεύγει και έτσι όταν κριθεί ο πρωτοδίκης, ο νεαρός πρωτοδίκης, δεν θα υπάρχει ο άλλος να τον επηρεάσει. Αυτό που λένε λοιπόν είναι μύθος. Τα λένε τα ΜΜΕ, οι πολιτικοί. Πιστεύουν ότι έτσι και γίνει αυτό τελείωσε. Τι να τελειώσει; Οι καθηγητές πανεπιστημίου δεν είναι ελεύθεροι; Γιατί δεν αποφασίζουν ελευθέρως; Οι μητροπολίτες δεν είναι ελεύθεροι; Γιατί επεμβαίνει εκεί η πολιτική εξουσία; Δυστυχώς η πολιτική εξουσία προσπαθεί να επέμβει. Άλλοτε της περνάει, άλλοτε δεν της περνάει.

Ακούμε όμως πολλές φορές από την αξιωματική αντιπολίτευση συνήθως ότι ξέρετε προωθήθηκαν οι τάδε δικαστές, δεν προωθήθηκαν οι δικοί μας, προσπαθούν να βάλουν μία πολιτική χροιά και ρετσινιά στο δικαστικό σώμα.

– Αυτό γίνεται γιατί οι Έλληνες είναι μαθημένοι, ας μου επιτραπεί η έκφραση, είναι γκρινιάρηδες. Στην Γερμανία επεμβαίνουν οι πολιτικοί, οι βουλευτές, ακόμη και στην επιλογή των αρεοπαγιτών. Καμιά φορά εκλέγεται και κάνουν και συμφωνίες μεταξύ τους. Αυτή την φορά θα ψηφισθεί ο δικός μου και την άλλη ο δικός σας. Δεν γκρινιάζει μετά όμως, τελειώνει εκεί. Ενώ εδώ είναι μαθημένοι πάντοτε να αμφισβητούν. Οι Έλληνες έχουμε τα πρωτεία στην αμφισβήτηση.
Σύμφωνα λοιπόν με δημοσιογραφική πληροφόρηση, φέρεται αυτή την στιγμή ότι θα δοθούν τελικά 1.700 στρέμματα στην μονή Βατοπαιδίου εδώ στην λίμνη Βιστωνίδα για να σταματήσει τις διεκδικήσεις της για τα 27.000 στρέμματα και παράλληλα να επιστραφούν όλα αυτά τα ακίνητα τα οποία δόθηκαν με την ανταλλαγή.

– Θα δοθούν από ποιον τα 1.700; Από την απόφαση;

Υπάρχει κάποια συμφωνία πρόεδρε για να λυθεί το ζήτημα;

– Οι δικαστές να μετέχουν μιας τέτοιας συμφωνίας αποκλείεται. Θα έκριναν βάσει των στοιχείων που υπήρχαν ότι η μονή έχει δικαιώματα κυριότητας επί 1.700 στρεμμάτων. Βάσει των στοιχείων. Εμείς κάνουμε το σφάλμα όλοι μας να αποφαινόμαστε χωρίς να έχουμε τα δεδομένα της δικογραφίας. Εάν εγώ είπα προηγουμένως για την ευθύνη των πολιτικών, είπα γιατί όταν δω τα στοιχεία, όταν βλέπει κανείς μία πράξη η οποία είναι επιζημία, γιατί το δημόσιο λέμε ότι έχει ευθύνη, εκτός αν είναι κανείς ανίκανος. Αλλά όταν έχεις ασκήσει μία εξουσία και οτιδήποτε κι αν σου πει ο άλλος το εισηγηθείς, οφείλεις να ερευνήσεις αν λογικώς στέκει αυτό που σου εισηγείται ή όχι. Όταν λογικώς δεν στέκει και παρά ταύτα υποκύψεις εις την εισήγηση και βάλεις την υπογραφή σου, έχεις ευθύνη.
Εξάλλου από εκεί δημιουργήθηκαν όλα τα προβλήματα. Την άποψή σας θέλω να μου πείτε όσον αφορά την εξεταστική και την προανακριτική επιτροπή. Βλέπουμε να γίνεται ένας τρικούβερτος καβγάς στην Βουλή.

– Τώρα αυτό είναι θέμα των κομμάτων τα οποία υποθέτουν ότι εξυπηρετούνται από το ένα ή το άλλο, από την εξεταστική επιτροπή ή από την προανακριτική, το συνδέουν βεβαίως και με την παραγραφή των πράξεων, άρα αυτό είναι ένα γενικότερο θέμα. Ο πολιτικός κόσμος θα έπρεπε να κατοχυρώσει το κύρος του και την υπόληψή του με το να καταργήσει αυτή την προνομιακή παραγραφή που υπάρχει για τους πολιτικούς. Θα έπρεπε λοιπόν οι πολιτικοί να έχουν χρόνο παραγραφής τον ίδιο που έχουν κι όλοι οι άλλοι πολίτες.

Άρα έραψαν ένα κοστούμι στα μέτρα τους.

– Αυτό είναι. Αφού το έκαναν έτσι, ύστερα αρχίζουν και λένε ότι α, αυτό γίνεται σκοπίμως. Τότε γιατί το ψηφίσατε; Στο χέρι σας είναι. Και για να δείτε πόσο μεριμνούν οι πολιτικοί, γενικώς εκφράζομαι, απλώς με ξενίζει το γεγονός ότι ο προηγούμενος νόμος περί ευθύνης υπουργών είχε ένα αδίκημα. Αν παραβιάσει ένας το σύνταγμα ή το νόμο διαπράττει αδίκημα και τιμωρείται στο ειδικό δικαστήριο. Αυτή την διάταξη την κατήργησαν. Έβαλαν λοιπόν προνομιακή παραγραφή και τώρα φωνάζουν ότι θα παραγραφεί. Αφού το δημιούργησαν, στο χέρι τους είναι να συνέλθουν όλοι και να αλλάξουν το Νόμο. Και αυτό πρέπει να κάνουν. Αν δεν θέλουν να υπαχθούν στην δικαιοδοσία των ποινικών δικαστηρίων με τον τρόπο που υπάγονται όλοι οι άλλοι πολίτες, αυτό πρέπει να κάνουν, γιατί σε άλλα κράτη έχουν δικαστεί. Εδώ ο Μπερλουσκόνι υπουργός ων πήγε κατηγορούμενος. Ο Κολ σπουδαίος πολιτικός άνδρας που ένωσε την Ανατολική και Δυτική Γερμανία και παρά ταύτα πήγε στο δικαστήριο. Ο Σιράκ στην Γαλλία πήγε στο δικαστήριο. Εδώ έτσι και ασκηθεί δίωξη κι ας χαλάει ο κόσμος.

Ήσασταν ανώτερος δικαστικός λειτουργός την μεγάλη εποχή του 1989 με τις ανατροπές. Προσπαθούν κάποιοι να στήσουν παρόμοιο πρόβλημα στην σημερινή μας εποχή;

– Ακούω πολλές φορές το βρώμικο ’89, ακούω και μελαγχολώ γιατί αυτοί που μιλούν σήμερα για βρώμικο ’89 είναι εκείνοι ακριβώς που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να γίνει το ειδικό δικαστήριο. Αφού έγραψαν ό,τι μπορούσαν, αφού παράτησαν στοιχεία όσα ήταν δυνατόν και υπήρχαν στοιχεία βεβαίως, εν συνεχεία άρχισαν να λένε ότι υπάρχει βρώμικο ’89. Εδώ υπήρχε προηγούμενο όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο, να πωληθεί ένας νόμος αντί 2 δισεκατομμυρίων. Εγώ έγινε ο γνωστός Νόμος στα μέτρα του Κοσκωτά αντί 2 δις. Ας αφήσουμε όλα τα άλλα, ας πιάσουμε μόνο αυτό. Όταν έγινε αυτό και οι ίδιοι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ορθώς εψήφισαν την έρευνα από το ειδικό δικαστήριο, είναι δυνατό να μιλάμε για βρώμικο ’89; Βρώμικη προπαγάνδα υπάρχει.

Αυτό που αποκομίσατε από την σημερινή Τουρκία, το πρόσωπο της σημερινής Τουρκίας σε αυτή την διήμερη επίσκεψη την οποία κάναμε, πώς μπορούμε να το περιγράψουμε με λίγες λέξεις;

– Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι οι Τούρκοι είναι οργανωμένοι, μεθοδικοί, εμείς έχουμε μία μακαριότητα, αντιμετωπίζουμε τα πράγματα μοιρολατρικά, δεν έχουμε σχεδιασμό, δεν βλέπουμε μπροστά, κοιτάζουμε να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα εκ των ενόντων προχείρως και απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο, ενώ πρέπει ένα κράτος σοβαρό, για να είναι σοβαρό να σκέπτεται και το μέλλον.

Σας ευχαριστώ κ. πρόεδρε θερμά για την συνέντευξη.

Δήμος Μπακιρτζάκης

Πηγή εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ της Κομοτηνής

Παγκόσμια δημοσκόπηση για το πώς βλέπουν οι απόδημοι Έλληνες την πατρίδα

Πως βλέπουν τα εκατομμύρια των απόδημων Ελλήνων τη χώρα καταγωγής τους; Ποιές είναι οι σχέσεις τους με την πατρίδα; Ποιά προβλήματα τους απασχολούν; Πόσο τους επηρεάζουν τα οικονομικά προβλήματα και τα εθνικά θέματα; Σε ποιο βαθμό έχουν ενταχθεί στις κοινωνίες των χωρών διαμονής τους; Ποια είναι η γνώμη τους για το Ελληνικό κράτος και τα Ελληνικά ΜΜΕ;

Απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά δίνει σημαντική δημοσκόπηση της εταιρείας «Κάπα-Research», που διήρκεσε δύο χρόνια (2006-2008) και στην οποία απάντησαν περίπου 15.000 Έλληνες της διασποράς από όλο τον κόσμο. Τα πρώτα στοιχεία που προκύπτουν από την έρευνα παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο της περιφερειακής συνέλευσης του ΣΑΕ Ευρώπης, στη Φραγκφούρτη, με τη συμμετοχή 220 συνέδρων από 20 και πλέον Ευρωπαϊκές χώρες.

Σύμφωνα με το διευθυντή της Κάπα-Research, Τάσο Γεωργιάδη, οι Έλληνες μετανάστες πήγαν στην Αμερική για καλύτερη τύχη, ενώ στην Ευρώπη εγκαταστάθηκαν λόγω της φτώχειας που υπήρχε στα χωριά τους. Η Μακεδονία, η Πελοπόννησος και η Ήπειρος, ήταν οι κύριοι τόποι προέλευσης των μεταναστών.

Οι γάμοι των απόδημων Ελλήνων γίνονται ακόμη και σήμερα κυρίως με τον παραδοσιακό τρόπο και το σχετικό τελετουργικό αποτελεί σημείο σύνδεσης με την Ελλάδα. Ένα στα τρία νοικοκυριά μιλούν κυρίως Ελληνικά στο σπίτι. Το αίσθημα της συγγένειας είναι πολύ ανεπτυγμένο μεταξύ των μεταναστών και η διατήρηση των επαφών με τους συγγενείς αποτελεί ισχυρό σημείο διασύνδεσης με την πατρίδα. Επτά στους δέκα Έλληνες έχουν συγγενείς στο εξωτερικό.

Σε ό,τι αφορά τη γλώσσα, τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε υποχώρηση και η χρήση της περιορίζεται κυρίως στο σπίτι. Στη μεγάλη τους πλειονότητα οι νέοι ομογενείς στις παρέες τους εκτός σπιτιού, δεν μιλούν πλέον Ελληνικά. Ραγδαία υποχώρηση υπάρχει πλέον και στη άποψη ότι Ελληνόγλωσση εκπαίδευση πρέπει να υφίσταται στο εξωτερικό. Οι απόδημοι δεν πιστεύουν ότι μπορούν να λειτουργήσουν στο εξωτερικό καλά Ελληνικά σχολεία. Οι απόδημοι στη Γερμανία πιστεύουν ότι την ευθύνη για το ότι δεν είναι καλή η Ελληνική εκπαίδευση στο εξωτερικό, έχει η κυβέρνηση, σε αντίθεση με τις άλλες χώρες που πιστεύουν ότι αυτό οφείλεται στις επικρατούσες συνθήκες και στο γενικότερο κλίμα.

Οι Έλληνες της διασποράς πιστεύουν ότι δουλεύουν περισσότερο απ΄ότι στην Ελλάδα. Μεγαλύτερο είναι και το ποσοστό αυτών που δηλώνουν εισοδηματίες, σε αντίθεση με την Ελλάδα, όπου όλο και περισσότεροι δηλώνουν πως επιθυμούν να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι. Ο δείκτης επιχειρηματικότητας είναι υψηλότερος στην ομογένεια.

Επιπλέον, οι απόδημοι βρίσκονται σε καλύτερη οικονομικά κατάσταση. Ένας στους δέκα απόδημους δηλώνει πως βρίσκεται στα όρια της φτώχειας τη στιγμή που το ποσοστό αυτό στο εσωτερικό της χώρας, πλησιάζει το 20%. Οι περισσότεροι Έλληνες του εξωτερικού δηλώνουν αισιόδοξοι για τη βελτίωση των οικονομικών τους. Τρεις στους τέσσερις Έλληνες της διασποράς δηλώνουν ότι έχουν περιουσία στην Ελλάδα. Αλλά, μόνο ένας στους τρεις από αυτούς, που έχουν περιουσία στην Ελλάδα, λένε ότι έχουν κάποιο εισόδημα από αυτήν.

Λόγω της οικονομικής κρίσης, μειώνεται αισθητά ο αριθμός των αποδήμων που στέλνουν εμβάσματα στην πατρίδα, με συνέπεια να εξαλείφεται το λεγόμενο «μεταναστευτικό συνάλλαγμα» που αποτελούσε παλαιότερα ισχυρή ένεση στα οικονομικά του κράτους.

Από την έρευνα προέκυψε ότι οι Έλληνες απόδημοι γενικώς, είναι άνθρωποι με υψηλό αίσθημα αυτοεκτίμησης. Περισσότερο εργατικοί και συνεπείς φορολογούμενοι. Σε μεγάλο ποσοστό δηλώνουν υπερήφανοι που είναι Ελληνοαυστραλοί ή Ελληνοαμερικανοί. Εννέα στους δέκα δηλώνουν ότι θέλουν να διατηρήσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους την Ελληνική ταυτότητα. Πάντως, οι περισσότεροι Έλληνες του εξωτερικού αισθάνονται πικρία για τη στάση της Ελληνικής πολιτείας διαχρονικά.

Ακόμα, οι απόδημοι στη συντριπτική τους πλειονότητα θεωρούν ότι είναι ενταγμένοι στη χώρα διαμονής και ότι μελλοντικά θα αφομοιωθούν πλήρως. Η υπηκοότητα, ένα καλό επάγγελμα και ένα υψηλό επίπεδο μόρφωσης, θεωρούν πως είναι τα βασικά στοιχεία ένταξης. Ένας στους τέσσερις συμμετέχουν σε πολιτιστικές εκδηλώσεις της ομογένειας, ποσοστά τέτοια.

Αν και εννέα στους δέκα Έλληνες στην Ελλάδα πιστεύουν ότι οι ομογενείς είναι περισσότερο συνδεδεμένοι με την Εκκλησία, εντούτοις σύνδεση με την Εκκλησία έχουν σε ποσοστό 54% στην Ελλάδα, 53% στην Κύπρο και 51% στην ομογένεια. Γενικά το έργο της Εκκλησίας αξιολογείται θετικά. Ένας στους τρεις Έλληνες αντιμετωπίζει γενικά την Εκκλησία ως χώρο κοινωνικής προσέγγισης.

Γενικά στοιχεία της έρευνας είναι ότι θεωρούμε τους εαυτούς μας περισσότερο αντιαμερικανούς, αν και παραδεχόμαστε ότι αυτό δεν μας έχει ωφελήσει. Πάντως, εμπιστευόμαστε περισσότερο την Ε.Ε. από ότι τις ΗΠΑ. Η Γαλλία και η Γερμανία είναι από τις περισσότερο δημοφιλείς χώρες, ενώ αντίθετα, ΗΠΑ, Ισραήλ και Βρετανία βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις.

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, τόσο ο σημερινός όσο και ο προηγούμενος, μαζί με τον Οικουμενικό πατριάρχη Βαρθολομαίο, είναι τα δημοφιλέστερα πρόσωπα, ενώ αντίθετα Ερντογάν και Μπους τα λιγότερο δημοφιλή.

Πολύ υψηλό ποσοστό στις χώρες διασποράς, βλέπουν δορυφορικά Ελληνική τηλεόραση. Ένας στους τρεις διαβάζει Ελληνική εφημερίδα. Ένας στους τρεις θέλει υπότιτλους στα προγράμματα της τηλεόρασης. Η πλειονότητα των αποδήμων έχει γενικά θετική εικόνα για την ΕΡΤ, η οποία θεωρείται σοβαρό κανάλι, αντικειμενικό και αξιόπιστο.

Τέλος, το διαδίκτυο έχει πολύ υψηλό βαθμό χρήσης από τους απόδημους Έλληνες, πολύ περισσότερο από ότι στο εσωτερικό της Ελλάδος.

Τα αναλυτικά στοιχεία της δημοσκόπησης αυτής, που έγινε υπό την αιγίδα του υπουργείου Εξωτερικών, θα παρουσιαστούν στις 28 και 29 Νοεμβρίου στην Αθήνα.

Πηγή : ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ ΑΝΑ-ΜΠΑ

Γενετιστές δημιούργησαν αντικαρκινική ντομάτα και αντικαρκινική μπύρα

Μια μοβ ντομάτα, γενετικά μεταλλαγμένη, ώστε να περιέχει τις αντιοξειδωτικές ουσίες ανθοκυανίνες, που συνήθως υπάρχουν στα βατόμουρα και τα φραγκοστάφυλα, βοήθησε προκειμένου να καταπολεμηθεί ο καρκίνος σε ποντίκια στο εργαστήριο, όπως ανακοίνωσαν βρετανοί επιστήμονες.

Aλλες έρευνες έχουν επίσης δείξει ότι οι ανθοκυανίνες συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου καρκίνου, εμφράγματος και νευρολογικών ασθενειών. Είναι η πρώτη φορά που ένα τρόφιμο μεταλλάσσεται γενετικά για να περιέχει αυτές τις ουσίες.

Η νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature Biotechnology, ενισχύει την αντίληψη ότι τα φυτά μπορούν να τροποποιηθούν γενετικά με σκοπό να κάνουν πιο υγιείς τους ανθρώπους. Πολλοί άνθρωποι δεν τρώνε συχνά αυτά τα ωφέλιμα φρούτα (βατόμουρα, φραγκοστάφυλα), γι’ αυτό η λήψη τους μέσω άλλων γενετικά μεταλλαγμένων τροφίμων μπορεί να βοηθήσει.

Όπως μεταδίδουν το Γαλλικό Πρακτορείο και το Reuters, η μετάλλαξη έγινε με τη γενετική τροποποίηση δύο γονιδίων που ελήφθησαν από το φυτό αντίρρινο, τα οποία επιτρέπουν πλέον στις ντομάτες να παράγουν ανθοκυανίνη. Τα ποντίκια που έτρωγαν συχνά τη μεταλλαγμένη ντομάτα (το χρώμα της οποίας αλλάζει προς το μοβ λόγω της μετάλλαξης), έζησαν πολύ περισσότερο (182 μέρες κατά μέσο όρο) από όσα έτρωγαν κανονικές ντομάτες (142 μέρες).

«Το ευεργετικό αποτέλεσμα ήταν πολύ πιο σημαντικό από ό,τι περιμέναμε» δήλωσε η βιολόγος Κάθι Μάρτιν από το βρετανικό Κέντρο βιοτεχνολογίας John Innes. Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι ανάλογα πειράματα σε ανθρώπους θα πάρουν χρόνο και το αμέσως επόμενο βήμα θα είναι να μελετηθεί πώς ακριβώς οι αντιοξειδωτικές ουσίες επιδρούν στους καρκινικούς όγκους.

Η βιοτεχνολογία τροφίμων μέχρι τώρα είχε εστιαστεί σε γενετικά μεταλλαγμένους σπόρους που φέρνουν πλεονεκτήματα στους αγρότες, όπως π.χ. το καλαμπόκι που εκκρίνει μια φυσική τοξίνη, η οποία σκοτώνει τα έντομα και τα παράσιτα.

Επίσης, έχουν υπάρξει προσπάθειες να δημιουργηθούν μεταλλαγμένα τρόφιμα με ωφέλιμες ουσίες, όπως το «χρυσό ρύζι» και οι γενετικά μεταλλαγμένες μπανάνες με αυξημένα επίπεδα βιταμίνης Α. Όμως κανένα προϊόν δεν είναι ακόμα διαθέσιμο για κατανάλωση από ανθρώπους. Οι εχθροί της βιοτεχνολογίας επιμένουν ότι οι μεταλλάξεις αυτού του είδους μπορεί να έχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, ζήτημα που μελετούν οι επιστήμονες.

Και αντικαρκινική μπίρα

Η χημική ουσία ρεσβερατρόλη, η οποία υπάρχει στη φλούδα του σταφυλιού, θεωρείται υπεύθυνη για πολλές ευεργετικές ιδιότητες του κόκκινου κρασιού κατά του καρκίνου και των καρδιοπαθειών, όπως έχουν δείξει εργαστηριακά πειράματα. Τώρα μια ομάδα φοιτητών από το αμερικανικό πανεπιστήμιο Rice χρησιμοποιεί γενετική μηχανική και προχωρά στη δημιουργία μπίρας που περιέχει ρεσβερατρόλη.

Η επονομαζόμενη «BioBeer» θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο διεθνή διαγωνισμό γενετικά μεταλλαγμένων οργανισμών στο Κέμπριτζ της Μασαχουσέτης, στις 8-9 Νοεμβρίου, τη μεγαλύτερη στον κόσμο εκδήλωση στο χώρο της συνθετικής βιολογίας, όπου οι ανταγωνιζόμενες ερευνητικές ομάδες χρησιμοποιούν τους δομικούς λίθους του DNA για να δημιουργήσουν ζωντανούς οργανισμούς με νέες παράξενες ιδιότητες. Μεταξύ άλλων, στο παρελθόν έχουν παρουσιαστεί βακτήρια που συμπεριφέρονται σαν φωτογραφικό φιλμ, καθώς και βακτήρια που μυρίζουν σαν μέντα όταν μεγαλώνουν και σαν μπανάνα όταν σταματάνε να μεγαλώνουν.

Η ομάδα του πανεπιστημίου Rice τροποποίησε γενετικά τη μαγιά της μπίρας, εισάγοντας σε αυτήν γονίδια που σχετίζονται με τη ρεσβερατρόλη. Η γενετικά τροποποιημένη μαγιά προκαλεί ζύμωση της μπίρας και ταυτόχρονα παράγει ρεσβερατρόλη. Η ειρωνεία είναι ότι μερικά από τα μέλη της ομάδας δεν έχουν καν τη νόμιμη ηλικία για να πίνουν μπίρα στις ΗΠΑ!

Αν και οι νέοι ερευνητές θα παράγουν δοκιμαστικά κάποιες ποσότητες της τροποποιημένης μπίρας, διευκρίνισαν ότι θα χρειαστεί πολύς καιρός πριν κάποιος την πιεί, αφενός γιατί σε πρώτη φάση θα περιέχει ορισμένες χημικές ουσίες απαραίτητες για τα πειράματα και αφετέρου γιατί υπάρχει μόνο μια γενετικά τροποποιημένη μαγιά μπίρας, που προς το παρόν έχει εγκριθεί από τις αμερικανικές Αρχές για κατανάλωση.

Πηγή : Newsroom ΔΟΛ

Επίσκεψη του «Χρόνου» στην μαρτυρική Ίμβρο

ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Ο ΧΡΟΝΟΣ με συνεργάτες, ακαδημαϊκούς δασκάλους, πνευματικούς ανθρώπους και αυτοδιοικητικούς της Θράκης επισκέπτεται την Ίμβρο γιορτάζοντας έτσι τα 44 χρόνια πορείας του σαν ένα μαχητικό βήμα ενημέρωσης. Λαμπρύνουν αυτή την αποστολή με την συμμετοχή τους οι Βασ. Κόκκινος επ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Φαίδων Γιαγκιόζης συγγραφέας δημοσιογράφος από την Θεσσαλονίκη, Νικόλαος Ρουδωμέτωφ πρόεδρος του Ιστορικού Λογοτεχνικού αρχείου Καβάλας, Αντώνης Λιάπης ερευνητής και συγγραφέας βιβλίων των Ρομά, Στέλιος Σκιάς Πρόεδρος του ΠΑΚΕΘΡΑ Ξάνθης, Θωμάς και Πηνελόπη Βουγιουκλή καθηγητές Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, ο πρόεδρος της ΔΕΥΑ Κομοτηνής Κώστας Ναλμπάντης, Χρήστος Παπανικολάου δήμαρχος Μαρώνειας, Κων. Βαρβάτος δήμαρχος Ν. Σιδηροχωρίου, Βίκυ Μπουλιώνη καθηγήτρια βυζαντινολογίας και διδάκτωρ σχολής Ξεναγών Θεσσαλονίκης, η Χρύσα Μαυρίδου πρόεδρος του συλλόγου Κερασούντα και το Γαρς, η Σοφία Μενεσελίδου γρ. Τύπου δημάρχου Αλεξανδρούπολης, Χρήστος Αμπατζιάνης υπεύθυνος πολιτικού γραφείου Γιώργου Πεταλωτή, Κώστας Χατζησιδέρης, Κώστας Παναγιωτόπουλος τεχνικός διευθυντής ράδιο Χρόνος 87,5fm, Δήμος Μπακιρτζάκης δημοσιογράφος, ο Γιώργος Νεστωράκης και πολλοί άλλοι που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά μας. Είναι οι άνθρωποι που παρακολουθούν την διαδρομή του «Χρόνου» και την αταλάντευτη πορεία του. Θα μπορούσαμε να ναυλώσουμε πολλά λεωφορεία για την Ίμβρο, αφού αυτό το προσκύνημα στο νησί που είναι και γενέτειρα του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου έχουν χρέος όλοι οι Έλληνες να το επισκεφθούν. Και θα το κάνουμε την κατάλληλη ευκαιρία. Όπως και να δούμε την προσπάθεια να ζωντανέψουν τα εγκαταλειμμένα σπίτια και να μην περιέλθουν στην κυριότητα του τουρκικού δημοσίου.

Χειμώνα στην Ίμβρο κοντά στους ελάχιστους εναπομείναντες Έλληνες λοιπόν είμαστε από σήμερα προκειμένου να αφουγκραστούμε την ανάσα και την παρουσία τους, Να δηλώσουμε ότι δεν τους ξεχνάμε ότι αυτό το νησί των ευρύτερων Θρακικών Σποράδων που το προσεγγίζεις μόνο δια θαλάσσης από την Τουρκία θα πρέπει να έχει μια πιο εύκολη ακτοπλοϊκή συγκοινωνία και να γίνουν πράξη όσα στα πλαίσια των καλών προθέσεων έχουν διατυπωθεί για σύνδεσή του με την Σαμοθράκη και την Αλεξανδρούπολη, αλλά πάντα κάπου κολλούν. Το μικρό οδοιπορικό των δύο ημερών θα το αποτυπώσουμε με την επιστροφή μας.

Δεν επιλέξαμε ένα όμορφο πολυτελή και εύκολο προορισμό, αλλά συνειδητά τους καλέσαμε όλους να βρεθούν στην Ίμβρο μια κοιτίδα του Ελληνισμού που ψυχορραγεί και που δεν πρέπει να την αφήσουμε έτσι. Μπορούμε να εκκλησιαζόμαστε στις εκκλησίες που λειτουργούν την Κυριακή, να πίνουμε τον καφέ μας στα μικρά καφενεία των ελληνικών χωριών να πυκνώσουμε την παρουσία και τις επισκέψεις μας, δίνοντας τους την χαρά τουλάχιστον τώρα στα στερνά ότι δεν τους ξεχάσαμε. Να τελούμε μυστήρια γάμους και βαφτίσεις δίνοντας την νότα της χαράς και της αισιοδοξίας. Η μηνιαία Ελληνόφωνη εφημερίδα «Φωνή της Ίμβρου» πανηγυρίζει ότι το καλοκαίρι τελέστηκε ένας ορθόδοξος γάμος στο νησί! Φανταστείτε πόσα πολλά μπορούν να γίνουν αρκεί να το θελήσουμε. Η πρόσκληση του «Χρόνου» ήταν η αρχή και ήθελε να δείξει τον δρόμο.

Μελαχροινή Μαρτίδου

Πηγή : Εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ της Κομοτηνής

Το δεύτερο βραβείο της UNISEF απέσπασε η εφημερίδα των μαθητών της Χαράς στο Δέρειο

Να που το έργο της δασκάλας του Μεγάλου Δερείου μπορεί να μην θέλουν να το αναγνωρίσουν οι γνωστοί κύκλοι, αναγνωρίζεται όμως από παντού όπως πρόσφατα το σχολείο αυτό από επιτροπή έμπειρων εκπαιδευτικών απέσπασε το δεύτερο πανελλήνιο βραβείο σε διαγωνισμό της UNISEF.
Η εκπαιδευτικός μίλησε για την διάκριση αυτή στην εκπομπή του ράδιο Χρόνος 87,5fm του Δήμου Μπακιρτζάκη.

Τα παιδιά λοιπόν αν δεν κάνω λάθος γράφουν ιστορία, γράφουν και ζωγραφίζουν τα δικαιώματά τους πρέπει να είναι ο τίτλος αυτής της διοργάνωσης που ούτε λίγο ούτε πολύ μάλλον βραβεύτηκε η μικρή εφημερίδα που φτιάχτηκε από την προσπάθεια των παιδιών και την καθοδήγηση την δικιά σας.

– Ακριβώς, πέρυσι την άνοιξη μας ήρθε μια εγκύκλιος, ένα ενημερωτικό έγγραφο από την Unisef να συμμετάσχουμε σε ένα διαγωνισμό με θέμα, εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Unisef, «τα παιδιά γράφουν και ζωγραφίζουν τα δικαιώματά τους». Σε συνεργασία με την συνάδελφο κ. Αλεξάνδρα Αμπατζή υλοποιήσαμε το πρόγραμμα σε 10 διδακτικές ώρες και δημιούργησαν τα παιδιά μία εφημερίδα με τίτλο «Δέρειο στην γνώση». Δέρειο ονομάζεται το χωριό, σημαίνει σαν λέξη πέρασμα, οπότε τα παιδιά καλούν τους αναγνώστες να κάνουν ένα πέρασμα προς την γνώση. Πήραν μέρος τα παιδιά της ε’ τάξης και φτάσαμε σε αυτό το αποτέλεσμα, στο δεύτερο βραβείο που είναι μεγάλη τιμή για τα παιδιά, τα οποία χάρηκαν πάρα πολύ και μας δίνει έναυσμα για να συνεχίσουμε και να παίρνουμε μέρος σε τέτοιες ωραίες εκδηλώσεις και διαγωνισμούς.

Πότε και πού θα γίνει αυτή η βράβευση κ. Νικοπούλου;

– Στις 20 Νοεμβρίου στην Αθήνα θα κατεβούμε μαζί με την συνάδελφο κ. Αμπατζή για να παραλάβουμε τα βραβεία των παιδιών και να τα φέρουμε εδώ στο σχολείο.

Δεύτερο βραβείο δηλαδή, ένα σημαντικό βραβείο για την δουλειά των παιδιών. Τι ακριβώς είναι αυτό το έντυπο, αυτή η εφημερίδα;

– Είναι μία παιδική σχολική εφημερίδα. Αποτελείται από πολλά άρθρα που έγραψαν οι ίδιοι οι μαθητές, από φωτογραφίες των μαθητών που δείχνουν την σχολική τους ζωή και μιλούν για την ζωή τους στην μειονότητα. Θα μπορούσα να σας διαβάσω κάποια αποσπάσματα. Χωρίς να αναφέρω ονόματα παιδιών για ευνόητους λόγους θα σας διαβάσω ένα άρθρο. Ο τίτλος του άρθρου είναι «Τα παιδιά στην μειονότητα». Ένα λοιπόν κορίτσι γράφει: «Είμαι Ελληνίδα μουσουλμάνα Πομάκα και ζω στο Μεγάλο Δέρειο. Αυτή είναι η ταυτότητά μου. Το Μεγάλο Δέρειο είναι ένα χωριό στα βουνά του Ν. Έβρου. Για μένα όλα τα παιδιά πρέπει να έχουν κάποια δικαιώματα. Στην Ελλάδα μπορούμε να λέμε και να σκεφτόμαστε ό,τι θέλουμε. Σε άλλες όμως χώρες κάποιοι δεν είναι ελεύθεροι σαν εμάς. Γι’ αυτό πρέπει όλα τα παιδιά να ζητούν τα δικαιώματά τους. Για παράδειγμα στην Αφρική κάποια παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο. Στην Αραβία τα παιδιά που είναι αγόρια μπορούν να πάνε σχολείο, αν όμως είναι κορίτσια δεν μπορούν. Όμως εμείς τα παιδιά είμαστε το μέλλον του κόσμου. Η 11η Δεκεμβρίου ορίστηκε να είναι η παγκόσμια ημέρα των παιδιών. Οι μεγάλοι της γης έγραψαν μία διακήρυξη για τα δικαιώματα των παιδιών στην Γενεύη. Στις 20 Νοεμβρίου του 1959 οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών ψήφισαν ομόφωνα την διακήρυξη για τα δικαιώματα του παιδιού. Εγώ λοιπόν σας λέω ότι τα παιδιά όλα πρέπει να τα αγαπάμε και να μην κοιτάμε το χρώμα τους. Το μόνο που πρέπει να κοιτάμε είναι το χρώμα της καρδιάς. Εγώ λοιπόν η μικρή (και αναφέρει το όνομά της), η Ελληνίδα μουσουλμάνα επειδή ζω το όνειρο κάθε παιδιού θα φωνάξω παντού, φτιάξε την γη ασφαλή, γεμάτη αγάπη, ειρήνη και σιγουριά. Αγαπήστε μας για να ζούμε ανθρώπινα και σωστά». Είναι μηνύματα που στέλνουν τα παιδιά μέσα από την εφημερίδα.

Σημαντικές σκέψεις και αλήθειες με απλές λέξεις. Δεν ξέρω αν έχει κάτι άλλο χαρακτηριστικό να ακούσουμε κ. Νικοπούλου.

-Τα παιδάκια έχουν γράψει και κάποια ποιήματα μέσα, διαβάσαμε κάποια κείμενα για να εμπνευστούν όπως καταλαβαίνετε, να τους δώσουμε κάποιο έναυσμα. Θα διαβάσω λοιπόν ένα ποίημα που τόσο και η κ. Αμπατζή όταν το διαβάσαμε, απορήσαμε για το αν το παιδί το σκέφθηκε μόνο του ή όχι. Βγάλαμε μία φωτογραφία τα παιδιά στην αυλή όπου η φωτογραφία δείχνει το κοριτσάκι που έγραψε το ποίημα να κρατά στα χέρια του μία μπάλα του βόλεϊ και κάνει πάσα στα υπόλοιπα παιδιά τα οποία περιμένουν στα χέρια τους την μπάλα. Όταν το κοριτσάκι είδε αυτή την φωτογραφία, ακούστε το ποίημα που έγραψε. Ο τίτλος είναι «Στα χέρια μου». «Στα χέρια μου κρατώ τον κόσμο σαν μπάλα πλαστική. Γεμίζω με αγάπη την καρδιά μου, ζεσταίνεται η μπάλα στην στιγμή. Κρατώ την γη». Είναι πραγματικά ένα πάρα πολύ ωραίο έργο.

Και μιλάμε για παιδιά ηλικίας πόσων ετών;

– Για παιδιά Ε’ τάξης δημοτικού. Έχουμε συνδιδασκαλία, η Ε’ και ΣΤ’ τάξη είναι μία τάξη επειδή είμαστε 4θέσιο σχολείο, είναι παιδιά 10 και 11 χρονών.

Κυρία Νικοπούλου αυτό το έντυπο βγαίνει συνέχεια, έχει μία περιοδικότητα ή ήταν ένα εντυπάκι που έγινε στα πλαίσια του προγράμματος;

– Για εμάς ήταν η αφορμή να ξεκινήσουμε φέτος ένα μηνιαίο έντυπο παιδικής εφημερίδας και αυτή την στιγμή, την άλλη εβδομάδα θα βγει το δεύτερο κατά κάποιο τρόπο τεύχος. Το πρώτο είναι η συμμετοχή μας στην Unisef.

Εμείς να ευχηθούμε συγχαρητήρια, από ό,τι μας είπατε θα πάτε στην Αθήνα στις 20 Νοεμβρίου όπου θα πάρουν το 2ο βραβείο τα παιδιά, να ευχηθούμε καλή επιτυχία σε όλες τις προσπάθειες τις οποίες κάνετε στο σχολείο.

– Σας ευχαριστούμε, εγώ θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά πρώτα τους μαθητές γι’ αυτή την συμμετοχή και την συνεργασία τους και ιδιαίτερα και την συνάδελφο την κ. Αλεξάνδρα Αμπατζή.

Δήμος Μπακιρτζάκης

Πηγή : Εφημερίδα ΧΡΟΝΟΣ της Κομοτηνής

Σε ανοδική πορεία τα ελληνικά έργα τέχνης στην διεθνή αγορά!!

Ένα σπάνιο αριστούργημα του Κωνσταντίνου Βολανάκη με θέμα «Η Αποβίβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο», συμπεριλαμβάνεται στα σπουδαία επίσης έργα της δεύτερης δημοπρασίας Ελληνικής Τέχνης (Greek Sales) του οίκου δημοπρασιών Sotheby’s για to 2008, που θα πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο την Τρίτη, 11 Νοεμβρίου 2008 από τον οίκο Sotheby’s με την αρχική τιμή εκκίνησης να κυμαίνεται μεταξύ 1,9-2,5 εκατ.ευρώ.

Όπως αναφέρει σε συνέντευξη στο ΑΠΕ ο εκπρόσωπος του οίκου Sotheby’s στην Ελλάδα και επικεφαλής της Ελληνικής Τέχνης του Οίκου Sotheby’s Κωνσταντίνος Φράγκος οι πίνακες ζωγραφικής Ελλήνων καλλιτεχνών βρίσκονται σε διαρκώς ανοδική πορεία στο διεθνές «χρηματιστήριο τέχνης», κάτι που αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι από το 2001 μέχρι σήμερα ο Οίκος Sotheby’s έχει πουλήσει έργα Ελληνικής Τέχνης αξίας 50 εκατομμυρίων στερλινών με τον ετήσιο τζίρο να έχει αυξηθεί κατά 550% από την πρώτη δημοπρασία μέχρι σήμερα.

Αναφερόμενος στο αριστούργημα του Κωνσταντίνου Βολανάκη ο κ. φράγκος επεσήμανς ότι  πρόκειται για το σπουδαιότερο έργο του ζωγράφου που έχει ποτέ εμφανιστεί σε δημοπρασία, ενώ είναι ένα από τα λίγα τόσο μεγάλα και σημαντικά έργα του καλλιτέχνη που έχει παραμείνει σε χέρια ιδιωτών. Η συντριπτική πλειονότητα εφάμιλλων έργων του καλλιτέχνη φιλοξενούνται σήμερα σε μουσεία, ιδρύματα και εταιρικές συλλογές.

Την συνέντευξη στη διαδικτυακή Tηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ μπορείτε να την δείτε στο παρακάτω link:

http://www.ana-mpa.gr/anaweb/user/showvideo?maindoc=6964969

Ερ: Το έργο του Κωνσταντίνου Βολανάκη «Η αποβίβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο» θα είναι μεταξύ των έργων που συγκαταλέγονται στην δημοπρασία «Greek Sales» που θα πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο στις 11 Νοεμβρίου από τον οίκο Sotheby’s. Ποια είναι συνοπτικά η ιστορία του συγκεκριμένου έργου και σε ποια η τιμή εκκίνησης στην δημοπρασία του Νοεμβρίου;

Απ: Η «Αποβίβαση του Καραϊσκάκη στο Φάληρο» αναπαριστά μια ιστορική σκηνή από την Ελληνική Επανάσταση και αποτελεί μία από τις πολλές σκηνές που έχει δημιουργήσει ο Βολανάκης οι οποίες εξυμνούν τα σημαντικότερα ναυτικά κατορθώματα της Ελλάδας. Απεικονίζει την άφιξη του ελληνικού στόλου και μια από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του ελληνικού αγώνα, του Γεωργίου Καραϊσκάκη, στις ακτές του Φαλήρου κοντά στον Πειραιά, για την προετοιμασία της εκστρατείας απελευθέρωσης της Αθήνας από την οθωμανική κυριαρχία. Συνολικά, περίπου 10.000 Έλληνες στρατιώτες συγκεντρώθηκαν στον Πειραιά για τη συγκεκριμένη επιχείρηση, ενώ το στόλο αποτελούσαν πλοία που είχαν συγκεντρωθεί από διάφορα νησιά μαζί με δυνάμεις που τελούσαν υπό τις διαταγές του αρχιστράτηγου Καραϊσκάκη και του Άγγλου φιλέλληνα, Λόρδου Cochrane. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης που ακολούθησε, ο Καραϊσκάκης τραυματίστηκε θανάσιμα και τελικά πέθανε στις 23 Απριλίου 1827. Οι ηγετικές ικανότητές του, ωστόσο, τον καθιέρωσαν διεθνώς ως έναν από τους μεγάλους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης.

Το εντυπωσιακό μέγεθος του πίνακα, που έχει διαστάσεις 146 επί 219εκ., προσθέτει στη μνημειώδη και δραματική αίσθηση που εκπέμπει και επιτείνει το πατριωτικό του περιεχόμενο: τον αγώνα της Ελλάδας για ανεξαρτησία και αυτονομία, από τον οποίο η χώρα θα έβγαινε τελικά νικήτρια. Το έργο αιχμαλωτίζει την τεταμένη ατμόσφαιρα της απόκοσμης ηρεμίας πριν από την επίθεση στην Αθήνα.

Ο συγκεκριμένος πίνακας είναι χωρίς αμφιβολία ο πιο σημαντικός πίνακας Ελληνικής Τέχνης του 19ου αιώνα που εμφανίζεται στη διεθνή αγορά.

Ερ: Οι οίκος Sotheby’s ξεκίνησε από το 2001 να πραγματοποιεί δημοπρασίες έργων τέχνης αποκλειστικά με πίνακες Ελλήνων καλλιτεχνών, δύο φορές κάθε χρόνο. Στη διάρκεια των ετών αυτών ποια είναι πορεία της ελληνικής τέχνης στο διεθνές χρηματιστήριο έργων τέχνης; Ενδεικτικά μπορείτε να μας αναφέρετε ποια έργα Ελλήνων ζωγράφων σημείωσαν τις υψηλότερες τιμές;

Απ: Από το 2001 μέχρι σήμερα ο Οίκος Sotheby’s έχει πουλήσει έργα Ελληνικής Τέχνης αξίας 50 εκατομμυρίων στερλινών με τον ετήσιο τζίρο να έχει αυξηθεί κατά 550% από την πρώτη δημοπρασία μέχρι σήμερα, σε συνεχής ανοδικές τάσεις. Η τελευταία δημοπρασία του Απριλίου του 2008 μάλιστα συγκέντρωσε το υψηλότερο ποσό για οποιαδήποτε δημοπρασία ελληνικής τέχνης που έχει γίνει ποτέ από οποιονδήποτε οίκο.

Όταν ξεκινήσαμε το 2001 στο Stotheby’s τα «Greek Sales», οι δημοπρασίες μας είχαν περίπου 100 έργα ενώ σήμερα σε αριθμό ξεπερνούν τα 200 γεγονός που αποδεικνύει την μεγάλη ζήτηση που υπάρχει διεθνώς για πίνακες Ελλήνων ζωγράφων.

Ο πίνακας του Νικηφόρου Λύτρα «Γιορτή στα Μέγαρα», στην δημοπρασία του Νοεμβρίου του 2006 πωλήθηκε προς 769.600 στερλίνες / 1,1 εκατ. ευρώ – κατακτώντας παγκόσμιο ρεκόρ για Ελληνικό Πίνακα 19ου Αιώνα σε δημοπρασία, μέχρι σήμερα.

Ερ: Η διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη από το καλοκαίρι του 2007 κατά πόσο έχει επηρεάσει τις δημοπρασίες Greek Sales του οίκου Sotheby’s;

Απ: Οπως προαναφέρθηκε οι δημοπρασίες Greek Sales σημειώνουν συνεχώς ανοδικούς τζίρους από το 2001 μέχρι και σήμερα ένα και πλέον χρόνο από την έναρξη της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Η ζήτηση πάντως είναι μεγάλη και για την δημοπρασία του Νοεμβρίου, τα αποτελέσματα της οποίας θα δείξουν κατά πόσο τελικά θα επηρεαστεί από την διεθνή κρίση.

Ερ: Ποια είναι η ελάχιστη εκτιμώμενη αξία για ένα έργο τέχνης προκειμένου ο κάτοχος του να μπορέσει να αποκτήσει δικαίωμα συμμετοχής στις δημοπρασίες του Sotheby’s;

Απ: Η ελάχιστη εκτιμώμενη αξία που θα πρέπει να έχει ένα έργο τέχνης ώστε να συμπεριληφθεί στα έργα της δημοπρασίας του Sotheby’s είναι 4.000 λίρες. Η εκτίμηση γίνεται από ειδικούς του οίκου μας ή με την αποστολή φωτογραφιών στα γραφεία μας.

Ερ: Ειδικότερα ποιες είναι οι σημαντικές στιγμές στις δημοπρασίες Ελληνικής Τέχνης στον Οίκο Sotheby’s;

Απ: Από το 2001 ο Οίκος Sotheby’s έχει πουλήσει έργα Ελληνικής Τέχνης αξίας 50 εκατομμυρίων στερλινών. Το 2008 μέχρι σήμερα 9.566.050 στερλίνες (η δημοπρασία του Απριλίου συγκέντρωσε το υψηλότερο συνολικό ποσό για οποιαδήποτε δημοπρασία Ελληνικής Τέχνης που έχει γίνει από οποιονδήποτε Οίκο). Ο ετήσιος τζίρος για την Ελληνική Τέχνη στον Οίκο Sotheby’s (μεταξύ 2001 και 2007) έχει αυξηθεί κατά 550%.

Ειδικότερα:

Σημαντικές τιμές για την Ελληνική Τέχνη στον Οίκο Sotheby’s:

– Νοέμβριος 2006 – Νικηφόρος Λύτρας Γιορτή στα Μέγαρα πωλήθηκε προς 769.,600 στερλίνες / 1,1 εκατ. ευρώ – παγκόσμιο ρεκόρ για Ελληνικό Πίνακα 19ου Αιώνα σε δημοπρασία.

– Νοέμβριος 2007 – Θεόδωρος Ράλλης Η Αιχμάλωτη (Turkish Plunder) πωλήθηκε προς 737.300 στερλίνες/ 1.046.232 ευρώ, που εξακολουθεί να αποτελεί ρεκόρ για τον καλλιτέχνη σε δημοπρασία.

– Νοέμβριος 2007 – Κωνσταντίνος Παρθένης Η Παναγία με το Χριστό πωλήθηκε προς 670.100 στερλίνες/ 950.875 ευρώ, που εξακολουθεί να αποτελεί ρεκόρ για τον καλλιτέχνη σε δημοπρασία.

-Νοέμβριος 2006 – Νικόλαος Γύζης Η Νέα Άφιξη (Η Γέννηση του Τηλέμαχου Γύζη) πωλήθηκε προς 612.800 στερλίνες/ 906.457ευρώ, που εξακολουθεί να αποτελεί ρεκόρ για τον καλλιτέχνη σε δημοπρασία.

-Απρίλιος 2008 – Γεώργιος Ιακωβίδης Η καινούργια πίπα του παππού πωλήθηκε προς 535.700 στερλίνες/ 664.535 ευρώ, που εξακολουθεί να αποτελεί ρεκόρ για τον καλλιτέχνη σε δημοπρασία.

Από το 2001 δέκα Ελληνικά έργα έχουν πουληθεί για πάνω από 500.000 στερλίνες στον Οίκο Sotheby’s και πάνω από 114 ρεκόρ δημοπρασίας για Έλληνες καλλιτέχνες έχουν δημιουργηθεί.

Του Αλέκου Λιδωρίκη

Πηγή : http://www.ana-mpa.gr