Του Σάββα Παύλου
Τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου δεν χρειάζονται τα προκατασκευασμένα συνθηματολογικά και τα σκευάσματα ιδεολογημάτων που θέλετε να τα μπουκώσετε.
Πιστεύω ότι το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού πρέπει να ζητήσει αμέσως συγγνώμη από τους μαθητές και τους κατοίκους του Ριζοκαρπάσου για τα τελευταία γεγονότα και τις εξελίξεις στο κατεχόμενο γυμνάσιο. Η ευθύνη του είναι μεγάλη. Και να ριχτεί αμέσως στη δουλειά για να γεμίσει το χάσμα με θετική προσέγγιση και νοοτροπία. Η αίτηση συγγνώμης του υπουργείου θα αποτελέσει πράξη γενναιοφροσύνης, απαραίτητη για το νέο στάδιο, που θα αφήσει τους αποτυχημένους και ατυχείς, ίνα μη τι χείρω είπω, χειρισμούς για κάτι παραγωγικό και επωφελές για τους μαθητές και τις μαθήτριες της κατεχόμενης κοινότητας.
Έζησα την επαναλειτουργία του Γυμνασίου Ριζοκαρπάσου από κοντά όταν ήμουν στο Υπουργείο Παιδείας. Ύστερα από δεκάδες χρόνια διακοπής. Η Διεύθυνση Μέσης Εκπαίδευσης το περιέλαβε αμέσως με αγάπη και στοργή. Ιδιαίτερη ήταν η φροντίδα και το ενδιαφέρον του διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης Ανδρέα Σκοτεινού. Στόχος όλων μας, που αναλάβαμε υπεύθυνοι σ’ αυτή την προσπάθεια, ήταν να λειτουργήσει το σχολείο ομαλά, να ανεβάσει το επίπεδό του και να βοήσει τα παιδιά για να μορφωθούν ισότιμα με τα άλλα παιδιά της ελεύθερης Κύπρου. Με όσο κόπο και κόστος σήμαινε αυτό. Συντείνοντας ταυτόχρονα στη λειτουργία ενός ιδρύματος που θα καλλιεργούσε τους συνεκτικούς δεσμούς της κοινότητας Ριζοκαρπάσου, θα αύξανετο κουράγιο και το πείσμα της. Κινηθήκαμε με αυτές τις απλές αρχές.
Σήμερα το υπουργείο τι κατάφερε; Δημιούργησε τριβές και διχασμό ανάμεσα στους μαθητές, τους καθηγητές, τους κατοίκους. Το Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου αντί να ενώνει, ευρύτερα, τους Κύπριους στην προσπάθειά τους να στηρίξουν ένα κατεχόμενο γυμνάσιο, τους διχάζει. Οι ιδεολογικές εμμονές, οι πειραματισμοί και οι ερασιτεχνισμοί και οι ιδεολογικές παρωπίδες (χρησιμοποιώ ήπιους χαρακτηρισμούς) προκάλεσαν ζημιά στο γυμνάσιο. Φοβάμαι ότι θα προκαλέσουν κούραση και παραίτηση στους κατοίκους του Ριζοκαρπάσου, όταν αντιληφθούν ότι τα παιδιά τους αποτελούν αντικείμενο ιδεολογικού πειραματισμού από επιπόλαιους καρεκλοκένταυρους.
Αγαπητοί του υπουργείου, και καλά, ας πούμε ότι χρειάζονταν όλα αυτά τα επαναπροσεγγιστικά για τους μαθητές της ελεύθερης Κύπρου, γιατί αγνοούν τι σημαίνει συμβίωση και επαναπροσέγγιση με τους Τούρκους. Τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου δεν χρειάζονται τα προκατασκευασμένα συνθηματολογικά και τα σκευάσματα ιδεολογημάτων που θέλετε να τα μπουκώσετε. Η σοφία και η πείρα της ζωής τους γνωρίζει πολύ καλά για τα θέματα αυτά, γιατί τα βιώνουν καθημερινά, στη ράχη τους. Ζουν σε κατεχόμενη περιοχή. Και καλά, κάνατε την πρώτη εκδήλωση και εκεί στο κατεχόμενο Γυμνάσιο (αποτυχημένη και λανθασμένη κατ’ εμένα) όμως τι χρειάζεται όλο αυτός ο καταιγισμός παρόμοιων εκδηλώσεων; Με προβολές, παραστάσεις , εκδηλώσεις; Μα τι είναι τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου;
Πειραματόζωα; Βρήκατε τον αδύνατο κρίκο των γυμνασίων, απροστάτευτο και απομονωμένο από τους θεσμούς της ελεύθερης Κύπρου, και αρχίσετε το «γουδί το γουδοχέρι», τη βιομηχανία εκδηλώσεων με ιδεολογικοποιημένα προϊόντα; Αντί να φροντίσετε τη μόρφωση των παιδιών αυτών, πώς να βελτιωθεί. Αντί να τα στηρίξετε.
Ξέρετε κύριοι των υψηλών δωμάτων του Υπουργείου Παιδείας πώς ζουν οι μαθητές του κατεχόμενου Ριζοκαρπάσου,τις πραγματικές συνθήκες ύπαρξής τους, γνωρίζετε τον ασφυκτικό έλεγχο που ασκούν οι κατοχικές αρχές, τις συνθήκες τρόμου, τον εγκλεισμό τους στα σπίτια τους με τη δύση του ηλίου; Όμως, κατά πως λεει η παροιμία, ο διάβολος δουλειά δεν είχε και είπε να ασχοληθεί με τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου, τα ταλαιπωρημένα μέσα σε αντίξοες συνθήκες για να επιβάλει με το ζόρι τις ιδεοληψίες του.
Το κυριότερο: Παραβιάσατε την πρώτη και θεμελιώδη αρχή της παιδαγωγικής. Κάνατε τα παιδιά πειραματόζωα των ιδεολογημάτων σας χωρίς να λαμβάνετε υπόψη τις συνθήκες που ζουν οι μαθητές ή τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν. Γιατί μια παρόμοια εκδήλωση στη Λεμεσό ή σε άλλη περιοχή της ελεύθερης Κύπρου παρέχει στον μαθητή αρκετά περιθώρια αντίδρασης. Αν διαφωνεί με το περιεχόμενο ή άλλα πλαίσια της εκδήλωσης μπορεί να εκδηλώσει την αντίθεσή του, να εκφράσει τη δική του επιχειρηματολογία. Μπορεί να απευθυνθεί για ενίσχυση στο Σύνδεσμο Γονέων, στη συνδικαλιστική οργάνωση των μαθητών και των καθηγητών, σε διάφορες επιτροπές και κόμματα, ραδιοσταθμούς και εφημερίδες, στο δικηγόρο του και άλλους πολλούς. Στο Γυμνάσιο Ριζοκαρπάσου ποιος θα υποστηρίξει το παιδί που διαφωνεί, που θα τονίσει το θέμα της τουρκικής κατοχής και την αντίδρασή του σ’ αυτές τις εκδηλώσεις; Ή μήπως θα την πληρώσει κι αυτό και οι γονείς του από τις κατοχικές Αρχές. Μα πραγματικά είσαστε δάσκαλοι εσείς, είσαστε παιδαγωγοί; Δηλαδή θα μπουκώνετε ό,τι θέλετε στους μαθητές του Ριζοκαρπάσου που αδυνατούν να εκφράσουν άποψη και διαφωνία για τα θέματα αυτά λόγω φόβου των κατοχικών Αρχών και μετά θα κάνετε αναφορές για την επιτυχία των ιδεολογημάτων σας; Στην καμπούρα των παιδιών αυτών πειραματίζεστε; Στον αδύνατο κρίκο των σχολικών μονάδων; Έλεος πια.
Περιμένοντας ότι το Υπουργείο Παιδείας θα ζητήσει συγγνώμη για τις προχειρότητες και άλλες λανθασμένες κινήσεις του για το Ριζοκάρπασο για να ξεκινήσει ένα νέο στάδιο, παραμένω νηφάλιος και δεν οξύνω την κριτική του άρθρου. Όμως αν προκληθώ θα επανέλθω.
*Ο Σάββας Παύλου είναι φιλόλογος, συγγραφέας.
Κυριακάτικος Φιλελεύθερος
15/2/2009