ΤΑ «ΜΥΣΤΙΚΑ» ΤΗΣ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Τη «μυστηριώδη» γοητεία του βυθού και τη ζωή κάτω από το νερό έχουν τη δυνατότητα να τη «γευτούν» ελάχιστοι. Μέσω, όμως, της υποβρύχιας φωτογράφησης, τη γνωρίζουν οι περισσότεροι. Οι ελληνικές θάλασσες είναι πλούσιες σε φωτογραφικό «υλικό» κι αυτό θέλουν να το εκμεταλλευτούν οι υπεύθυνοι της τοπικής αυτοδιοίκησης στη Βόρεια Ελλάδα, με στόχο την προσέλκυση εκατοντάδων καταδυτικών τουριστών.

Για να δει κάποιος τα μυστικά του βυθού θα πρέπει να γίνει μόνιμος «κάτοικος» του. Οι δύτες, κουβαλώντας φωτογραφικές μηχανές, έχουν τη δυνατότητα να απαθανατίσουν κοπάδια ψαριών, μικρά χταπόδια, ακόμη και καρχαρίες. Οι ελληνικές θάλασσες «απελευθερώθηκαν» εδώ και λίγα χρόνια, καθώς όπως ανέφερε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο πρόεδρος του πανελληνίου κέντρου υποβρύχιας φωτογραφίας έρευνας και τεχνολογίας που εδρεύει στην Καβάλα, Ιωάννης Σταματιάδης, η ελληνική νομοθεσία δεν επέτρεπε τη λήψη υποβρύχιων φωτογραφιών.

«Δυστυχώς, στην Ελλάδα ανακαλύψαμε αργά την υποβρύχια φωτογραφία. Ο ελληνικός βυθός έχει χλωρίδα και πανίδα τεράστιου ενδιαφέροντος. Και πλέον, τρέχουμε να προλάβουμε αυτόν τον τουριστικό πλούτο», ανέφερε ο κ.Σταματιάδης, προσθέτοντας: «Στο βυθό τραβάμε εικόνες από αυτό που αγαπάμε. Όσο πιο βαθιά βουτάμε, όμως, χάνουμε τα χρώματα, τα οποία τα βλέπουμε αλλιώς στο βυθό και αλλιώς, όταν εκτυπώνεται η φωτογραφία».
Οι λάτρεις της υποβρύχιας φωτογράφησης μπόρεσαν να «κατακτήσουν» τις ελληνικές θάλασσες μόλις το 2005, όταν ψηφίστηκε ο νέος καταδυτικός νόμος για τις καταδύσεις αναψυχής, που επιτρέπει την κατάδυση σε όλη την επικράτεια, εκτός των περιοχών που χαρακτηρίζονται ως αρχαιολογικοί χώροι.

Μέχρι τότε, απαγορευόταν δια νόμου οι καταδύσεις, καθώς το ελληνικό κράτος ήθελε να προστατέψει την υποβρύχια πολιτιστική μας κληρονομιά. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούσαν να καταδυθούν μόνο με ειδική άδεια, ακόμη και σε περιοχές που δεν υπήρχαν καταγεγραμμένες αρχαιότητες. Στο πλαίσιο της προώθησης του καταδυτικού τουρισμού, οι υπεύθυνοι της τοπικής αυτοδιοίκησης της Καβάλας αποφάσισαν να διοργανώσουν το 1ο διεθνή διαγωνισμό υποβρύχιας φωτογραφίας.

Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι αυτοδύτες, άνω των 18 ετών, οι οποίοι μπορούν να αποστείλουν έως τις 26 Αυγούστου τρεις φωτογραφίες στο πανελλήνιο κέντρο υποβρύχιας φωτογραφίας έρευνας και τεχνολογίας. Οι φωτογραφίες ορίζονται σε τρεις κατηγορίες: άνθρωπος και θάλασσα, μακροφωτογραφία και τοπίο μέσα στη θάλασσα. Οι συμμετοχές θα εξεταστούν από επιτροπή αξιολόγησης και τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στις 8 Σεπτεμβρίου. Οι τέσσερις πρώτοι, της συνολικής κατάταξης, καλλιτέχνες θα φιλοξενηθούν από τις 10 έως τις 16 Οκτωβρίου στα Λιμενάρια της Θάσου. Θα πραγματοποιηθούν καταδύσεις σε διάφορες περιοχές του νησιού, για υποβρύχια φωτογράφηση, καθώς επίσης και εκδρομές για επίγεια φωτογράφηση.

Η ιστορία της υποβρύχιας φωτογραφίας

Όπως και στην ανακάλυψη της φωτογραφίας, έτσι και στην υποβρύχια φωτογραφία Άγγλοι και Γάλλοι ερίζουν για το ποιος τράβηξε την πρώτη φωτογραφία. Όλα όμως δείχνουν πως ο Άγγλος Γουίλιαμ Τόμσον ήταν αυτός που τράβηξε την πρώτη εικόνα, το Φεβρουάριο του 1856.

Ωστόσο, τα δύο ονόματα που κυριάρχησαν στην υποβρύχια φωτογραφία είναι του Αυστριακού Χανς Χας και του Γάλλου Ζακ Υβ Κουστώ. Ο τελευταίος αγόρασε το 1950 το διάσημο «Καλυψώ», που το μετέτρεψε σε σκάφος ωκεανογραφικών εξερευνήσεων. Ο Κουστώ έφερε καινοτομίες στον καταδυτικό εξοπλισμό και κατασκεύασε την πρώτη υποβρύχια φωτογραφική μηχανή 135. Άλλωστε, δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν μαγεύτηκαν από κάποιο ντοκιμαντέρ του Κουστώ για την τηλεόραση, το διάστημα 1968 – 1976.

Κείμενο: Αναστασία Καρυπίδου

Πηγή: ΑΠΕ

Περιήγηση στη «γη όπου γεννήθηκαν οι μύθοι»

«Ορεινή Θεσσαλία»

Ένα λεύκωμα που αναδεικνύει τον ορεινό πλούτο της θεσσαλικής γης, την ιστορία, την παράδοση, τα προϊόντα, αλλά και τη ζεστή φιλοξενία των ανθρώπων της, εξέδωσε η Περιφέρεια Θεσσαλίας, αξιοποιώντας το πρόγραμμα «Mediterritage», ένα από τα πιο αξιόλογα προγράμματα ανταλλαγής εμπειριών στην αξιοποίηση της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς των ορεινών περιοχών της Μεσογείου.

Στο λεύκωμα «Ορεινή Θεσσαλία» αναδεικνύεται το ξεχωριστό γεωγραφικό ανάγλυφο της Θεσσαλίας, με τις ψηλές οροσειρές και τις επιβλητικές κορυφές να διαδέχονται η μία την άλλη, δημιουργώντας ένα από το πιο εντυπωσιακά ορεινά τοπία της χώρας.

Ο Όλυμπος, η μυθική κατοικία των 12 θεών και το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας, με ύψος 2.917 μ., ο Κίσσαβος ή Όσσα, με τα πυκνά δάση και τις βαθιές χαράδρες, το Πήλιο, το βουνό των Κενταύρων με τις κατάφυτες πλαγιές του, η Νότια Πίνδος και τα Άγραφα με τους μοναδικούς φυσικούς σχηματισμούς, η Όθρη, το Μαυροβούνι και τα Αντιχάσια προσκαλούν τον επισκέπτη να ανακαλύψει τον οικολογικό τους πλούτο, τη σπάνια φυσική τους ομορφιά και τη φιλοξενία των ανθρώπων τους.

Ειδική αναφορά κάνει το λεύκωμα στα θεσσαλικά βουνά. «Στη γη που γεννήθηκαν οι μύθοι -αναφέρεται χαρακτηριστικά- οι εμπειρίες δεν τελειώνουν ποτέ». Στο παράρτημα αυτό γίνεται ιδιαίτερη μνεία -μεταξύ άλλων- στον Όλυμπο, που διαθέτει ένα από τα σπανιότερα οικοσυστήματα χλωρίδας και πανίδας (αντικείμενο μελέτης για πολλούς επιστήμονες), ένα μεγάλο μέρος του έχει χαρακτηριστεί Εθνικός Δρυμός, ενώ η UNESCO κήρυξε το βουνό «Απόθεμα Βιόσφαιρας.

Ξεφυλλίζοντας το λεύκωμα, «συναντούμε ακόμη τον Κίσσαβο ή Όσσα, ένα βουνό καλυμμένο από πυκνά δάση- ένα μεγάλο τμήμα του έχει χαρακτηρισθεί «Αισθητικό Δάσος της Όσσας» και προστατεύεται από το πανευρωπαϊκό Δίκτυο Φύση 2000 (Natura 2000)- αλλά και το Πήλιο, με την έντονη βλάστηση και τα σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας. Οι οικότοποί του, μάλιστα, έχουν ενταχθεί στο πανευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000.

Στο ανατολικό άκρο της κεντρικής Πίνδου βρίσκεται το Κερκέτιο Όρος ή Κόζιακας. Στα φαράγγια του υπάρχουν δάση ελάτης και δρυός, που αποτελούν σημαντικούς βιότοπους. Ποικιλία σημαντικών οικοτόπων υπάρχει και στην περιοχή του Ασπροποτάμου, όπου βρίσκονται οι μεγαλύτερες πηγές του Αχελώου.

Επίσης, στο ίδιο λεύκωμα τονίζεται πως στοιχεία της ιδιαίτερης πολιτιστικής φυσιογνωμίας της Ελλάδας, (από την προϊστορική μέχρι τη σύγχρονη εποχή), κάνουν παντού αισθητή την παρουσία τους, μέσα από τα διάσπαρτα μνημεία, τους ναούς, τα βυζαντινά κάστρα και τα τείχη. Ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία του κόσμου, που προστατεύεται από την UNESCO, είναι τα φημισμένα μοναστήρια στα Μετέωρα, στο Νομό Τρικάλων.

Η ορεινή Θεσσαλία κρύβει στα «σπλάχνα» της και δεκάδες γραφικά χωριά και διατηρητέους οικισμούς, «σκαρφαλωμένους» στις πλαγιές των βουνών, που προσφέρουν ποικίλες επιλογές για διαμονή σε παραδοσιακούς ξενώνες και καταλύματα, ακολουθώντας την τοπική αρχιτεκτονική και το φυσικό τοπίο.

Στα Τρίκαλα, ανακαλύπτει ο επισκέπτης μια σειρά από γραφικά και φιλόξενα ορεινά χωριά, όπως η Πύλη, η Ελάτη, το Περτούλι, η Καστανιά, το Νεραϊδοχώρι και οι οικισμοί του Ασπροποτάμου, που προσφέρουν ποικιλία καταλυμάτων.

Το Πήλιο φημίζεται για τους δεκάδες παραδοσιακούς οικισμούς του -π.χ. Μακρυνίτσα, Βυζίτσα, Ζαγορά και Μηλιές- ξεχωριστούς για την ομορφιά, την τοποθεσία και την ιστορία τους. Μια σειρά από προσεγμένα καταλύματα, που ακολουθούν την ιδιαίτερη παραδοσιακή αρχιτεκτονική, προσφέρουν κι εδώ ζεστή και άνετη φιλοξενία.

Τα πλακόστρωτα δρομάκια, τα πέτρινα γεφύρια και οι πηγές κάτω από αιωνόβια πλατάνια είναι ιδανικά για αναζωογονητικούς περιπάτους, ενώ στις μικρές ταβέρνες της ορεινής -και όχι μόνο- Θεσσαλίας, η γεύση έχει την αυθεντικότητα της φύσης και της παράδοσης.

Τοπικά προϊόντα με άρωμα βουνού αποτελούν γεύσεις που αξίζει να δοκιμάσει ο επισκέπτης στα χωριά της περιοχής. Στην Καρδίτσα, ξεχωρίζουν τα ντόπια ζυμαρικά, το τσίπουρο και το κρασί από ντόπιες ποικιλίες, τα χωριάτικα λουκάνικα, αλλά και οι νόστιμες πίτες. Στη Λάρισα, μπορεί κάποιος να δοκιμάσει φέτα και γαλακτοκομικά προϊόντα από την Ελασσόνα, αλλά και κρέας από ντόπια βοοειδή. Στη Μαγνησία, φημισμένα είναι τα γλυκά κουταλιού, τα μήλα Ζαγοράς, αλλά και τα φαγητά του Πηλίου, όπως το σπετζοφάι, η φασολάδα και οι παραδοσιακές πίτες Σκοπέλου. Στο νομό Τρικάλων, τέλος, ο επισκέπτης μπορεί να προμηθευτεί ορεινό τυρί, ελατόμελο, τσίπουρο, αρωματικά βότανα, σπιτικά λικέρ, γλυκά και μαρμελάδες, αλλά και κρασιά από ιδιαίτερες ποικιλίες σταφυλιών.

Από Ιούλιο… χειμώνα

Μπορεί να βρισκόμαστε σχεδόν καταμεσής του καλοκαιριού, αλλά οι «πιστοί» των χειμερινών αποδράσεων μπορούν να προετοιμαστούν από τώρα, χάρη στο πλήθος των πληροφοριών που διαθέτει ο οδηγός για το χειμερινό τουρισμό στο Νομό Τρικάλων.

Σε απόσταση 20 χλμ από την Πύλη Τρικάλων -αναφέρει το λεύκωμα- βρίσκεται το Χιονοδρομικό Κέντρο Περτουλίου, που είναι κατάλληλο για σκι, αρκετούς μήνες το χρόνο. Διαθέτει τρεις πίστες διάφορων επιπέδων δυσκολίας, καταστήματα ενοικιάσεως εξοπλισμού, καθώς και δύο ξενώνες. Επίσης, στα γύρω λιβάδια μπορεί κανείς να ασχοληθεί με το snowraft, ενώ οι πλαγιές των βουνών προσφέρουν ποικίλες ορειβατικές και πεζοπορικές διαδρομές, που οδηγούν σε τοπία μοναδικής φυσικής ομορφιάς.

Στο Νομό Λάρισας, οι κορυφές του Ολύμπου και της Όσσας αποτελούν ιδανικούς προορισμούς για ποικίλες χειμερινές δραστηριότητες, σε μερικές από τις καλύτερες φυσικές πίστες στην Ελλάδα, παρέχοντας παράλληλα σύγχρονες υποδομές και υπηρεσίες.

Στο Νομό Μαγνησίας, το Πήλιο συνδυάζει μοναδικά το πανέμορφο φυσικό τοπίο με τις σύγχρονες υποδομές για χειμερινά σπορ και δραστηριότητες. Σε απόσταση 27 χιλιομέτρων από το Βόλο και κοντά στον οικισμό Χάνια, υπάρχει Κέντρο Ορεινών Δραστηριοτήτων. Εκεί, μέσα σε ένα δάσος από οξιές και αγριόλευκες και με πανοραμική θέα στη θάλασσα, λειτουργεί οργανωμένο χιονοδρομικό κέντρο, με καταφύγιο, εστιατόρια, ξενώνες και άλλες υπηρεσίες. Διαθέτει τρεις κύριες πίστες κατάβασης και δίκτυο χιονοδιαδρόμων, ενώ λειτουργούν ακόμη πίστες αντοχής και αρχαρίων. Προσφέρει, επίσης, τη δυνατότητα για συναρπαστικές υπαίθριες δραστηριότητες, που θα ικανοποιήσουν τους λάτρεις της φύσης και της περιπέτειας.

Στο Νομό Καρδίτσας, οι πλαγιές των Αγράφων προσφέρονται για ορειβατικές και πεζοπορικές διαδρομές, που ξεκινούν από οργανωμένα ορειβατικά καταφύγια ή από χωριά της περιοχής και φθάνουν σε επιβλητικές κορυφές, με πανοραμική θέα, ασύγκριτης ομορφιάς. Στο μικρό χιονοδρομικό κέντρο Καραμανώλη, ενοικιάζονται σκούτερ χιονιού αλλά και εξοπλισμός για σκι από τον Ορειβατικό – Χιονοδρομικό Όμιλο Καρδίτσας για ξεχωριστές στιγμές διασκέδασης, ενώ ο γύρω δασικοί δρόμοι προσφέρονται για ορειβατικό σκι αντοχής. Αξίζει μια βόλτα στις χιονισμένες όχθες της λίμνης Ν. Πλαστήρα, όπου η θέα του λευκού τοπίου μένει πραγματική αξέχαστη.

Πηγή: ΑΠΕ

Έκθεση ελληνικής παραδοσιακής ενδυμασίας στη Μόσχα

Πλήθος κόσμου συρρέει καθημερινά στο παράρτημα «Proviantskie magazini» του Μουσείου της Μόσχας για να θαυμάσει από κοντά τα εκθέματα της έκθεσης ελληνικής παραδοσιακής ενδυμασίας, με τίτλο: «Ελληνικές φορεσιές: 17ος-19ος αιώνας».

Την έκθεση οργάνωσε η Διεύθυνση Πολιτισμού του Δήμου Μόσχας, το Μουσείο Ιστορίας της Μόσχας, το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών (Ίδρυμα Βούρος-Ευταξίας) και το Λύκειο Ελληνίδων, με στήριξη ενημέρωσης του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού και είναι αφιερωμένη στα 180 χρόνια σύναψης διπλωματικών σχέσεων Ελλάδος-Ρωσίας.

Την έκθεση, που έχει ανοίξει τις πύλες της, εδώ και δύο εβδομάδες, εγκαινίασε ο πρέσβυς της Ελλάδας στη Μόσχα, Μιχαήλ Σπινέλλης και η αναπληρωτής επικεφαλής της Διεύθυνσης Πολιτισμού του Δήμου της Μόσχας, Άννα Πόποβα.Τη μουσικοχορευτική «νότα» της βραδιάς έδωσε το χορευτικό συγκρότημα του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού Μόσχας, που παρουσίασε παραδοσιακούς χορούς από διάφορες περιοχές της Ελλάδας.

Τα έργα που παρουσιάζονται είναι χαρακτικά, σχέδια και υδατογραφίες, με απεικονίσεις ενδυμασιών από ξένους ζωγράφους- περιηγητές, που επισκέφθηκαν την Ελλάδα. Σ’ αυτά καταγράφονται διάφορες εκφάνσεις της ζωής και της πολιτιστικής της παράδοσης.

Εγκαινιάζοντας την έκθεση, η κ. Πόποβα αναφέρθηκε στους ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς Ελλάδας και Ρωσίας, λέγοντας χαρακτηριστικά πως το γεγονός ότι πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο οι πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των δυο χωρών αποτελεί απόδειξη των πολύ δυνατών ελληνορωσικών σχέσεων. «Σήμερα, εγκαινιάζουμε μια μοναδική έκθεση που αφορά στην παραδοσιακή ελληνική λαϊκή ενδυμασία και το Σεπτέμβρη περιμένουμε στην Μόσχα τη μοναδική έκθεση αγιογραφιών του Αγίου Όρους», σημείωσε- μεταξύ άλλων- η κ. Πόποβα. Από την πλευρά της, η διευθύντρια του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού, Θεοδώρα Γιαννίτση, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ επισήμανε τη μεγάλη- μέχρι στιγμής- επιτυχία της έκθεσης (σ.σ. εγκαινιάστηκε στις 29 Ιουνίου και θα διαρκέσει έως τις 29 Ιουλίου), επισημαίνοντας πως την επισκέφθηκαν πολλοί Ρώσοι, μεταξύ αυτών φιλέλληνες, άνθρωποι της Τέχνης και φοιτητές καλλιτεχνικών σχολών.

«Στη Ρωσία, γνωρίζουν καλά τον πολιτισμό της Αρχαίας Ελλάδας, αλλά λιγότερο τον πολιτισμό των τελευταίων αιώνων. Από τις φορεσιές που εικονίζονται στα έργα των ζωγράφων μάθαμε πολλά για τη νεότερη ελληνική ιστορία», μας είπε ο Μοσχοβίτης, ελληνικής καταγωγής, δημοσιογράφος, Νίκος Σιδηρόπουλος.

«Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν οι ενδυματολογικές απεικονίσεις μέσα από πολυπρόσωπες σκηνές, που αναπαριστούν χαρακτηριστικές εκδηλώσεις του νεοελληνικού βίου, όπως ο γάμος, ο τοκετός, οι κηδείες, τα γεύματα, οι χοροί», ανέφερε από την πλευρά της η Νίκη Ελληνίδου, η οποία βρέθηκε στη Μόσχα από την ακριτική Αλεξανδρούπολη, για να σπουδάσει «σκηνοθεσία όπερας».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τα διαπόντια νησάκια Μαθράκι, Οθωνοί και Ερεικούσα

Άγνωστα στο ευρύ κοινό χαρακτηρίζονται ως μικροί παράδεισοι και αποτελούν την προέκταση του βορειοδυτικού άκρου της Κέρκυρας, που συνεχίζεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Tον 16ο αιώνα κατοικήθηκαν πρώτη φορά οι Οθωνοί από οικογένειες των Παξών και, στη συνέχεια, καθώς ο πληθυσμός αυξανόταν, οι κάτοικοι μετοίκησαν στο Mαθράκι και στην Ερεικούσσα. Aυτός είναι και ο λόγος που ακούγονται παντού τα ίδια επίθετα. Eίναι εξαιρετικά ευγενικοί, φιλόξενοι και ιδιαίτερα έντιμοι. Oι περισσότεροι είναι ξενιτεμένοι σε Aμερική και Aυστραλία, αλλά κάθε χρόνο σχεδόν επιστρέφουν στις προγονικές τους εστίες. Πολλοί χτίζουν σπίτια ή ανασκευάζουν τα πατρογονικά τους, κι ούτε ένα οίκημα δεν είναι ακαλαίσθητο.

Τα Διαπόντια εποικίστηκαν μετά τη ναυμαχία της Ναυπάκτου το 1571, όταν οι νησιώτες που ήταν υπό τους Ενετούς άρχισαν να μετακινούνται για εξεύρεση μεγαλύτερης ασφάλειας. Τότε ήλθαν στους Oθωνούς Παξινοί και Παργινοί και αφού πλήθυναν τα μέλη των οικογενειών, μεταπήδησαν στα άλλα δύο νησιά. Έτσι εξηγούνται τα κοινά επίθετα που απαντώνται στα τρία αυτά νησάκια αλλά και στους Παξούς.

Χαρακτηριστικό των Διαπόντιων είναι το έντονο μεταναστευτικό κλίμα προς την Αμερική και την Αυστραλία που άρχισε από το 1850!

Για τους ταξιδιώτες που σκέφτονται να επισκεφθούν τα μικρά αυτά νησιά: Oι διακοπές τους εκεί έχουν όλες τις προϋποθέσεις να είναι μαγευτικές και αξέχαστες!

ΜΑΘΡΑΚΙ

Με εκταση 3,1 τ.χλμ και 145 κατοίκους είναι το μικρότερο από τα Διαπόντια νησία. Βρίσκεται δυτικά της Κέρκυρας και απέχει 4,5 ν.μ. από το ακρωτήριο της, ΚΑΒΟΚΕΦΑΛΗ στον Αγ. Στέφανο. Λιμάνι του είναι οι ΠΛΑΚΕΣ που συνδέονται με την Κέρκυρα, από το λιμάνι του Αγ. Στεφάνου των ΑΥΛΙΩΤΩΝ, και από το ΣΙΔΑΡΙ.

Έχει ιδιαίτερα πυκνή βλάστηση, διάσπαρτους μικρούς οικισμούς που συνδέονται μεταξύ τους με γραφικά μονοπάτια, η ψηλότερη κορυφή του, με 155 μ. ύψος είναι το ΜΕΡΟΒΙΓΛΙ.   Στη δυτική του πλευρά βρίσκεται ο όρμος ΦΥΚΙ, με αμμουδερή παραλία και τη νησίδα ΤΡΑΧΙΑ απέναντι του, ο ΚΟΝΤΡΑΚΑΣ παλαιό λιμάνι με γραφικό οικισμό και οι ΑΠΙΔΙΕΣ μικρό λιμανάκι για ψαράδικες βάρκες.

Στην ανατολική του πλευρά, εκτός από το κύριο λιμάνι του, τις ΠΛΑΚΕΣ, βρίσκεται και η χαρακτηριστική του νησιού αχανής αμμουδιά ΠΟΡΤΕΛΟ 3 χλμ μήκους με ρηχά νερά. Στα αξιοθέατα περιλαμβάνονται  οι εκκλησίες του ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΥ στα βόρεια, στη περιοχή που ονομάζεται κάτω Μαθράκι και ΑΓ.ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ στα νότια στη περιοχή που ονομάζεται άνω Μαθράκι κοντά στο ΜΕΡΟΒΙΓΛΙ. Επίσης ο ταξιδιώτης θα πρέπει να επισκφθεί τα νησάκια ΔΙΑΠΛΟ, με την εκκλησία του ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟΥ, και ΔΙΑΚΟΠΟ που βρίσκονται ανάμεσα Κέρκυρα – Μαθράκι. Εδώ η παράδοση θέλει τις βραχονησίδες που είναι πλησίον του ΔΙΑΠΛΟ με τα ονόματα ΚΑΡΑΒΙ-ΛΕΙΨΩ-ΠΛΑΚΑ να είναι αντίστοιχα, το καράβι, η βάρκα, η άγκυρα των πειρατών που αποπειράθηκαν να λεηλατήσουν τον ΑΓ.ΝΙΚΟΛΑΟ και εκείνος τους πέτρωσε.

Ο τουρισμός δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένος, καθώς το νησί δέχεται τους λιγότερους επισκέπτες από τα Διαπόντια. Υπάρχουν λίγα ενοικιαζόμενα δωμάτια. Tο μικρότερο νησάκι των Διαποντίων βρίσκεται μόλις 4 ν.μ. από το ακρωτήρι του Aρίλα και έχει έκταση 3 τετρ. χλμ. Oι ακτές του σχηματίζουν ορμίσκους όπου οι δύο κυριότεροι, η Άμμος κι οι Απηδιές, χρησιμεύουν σα λιμάνια για τη προσέγγιση των μικρών καϊκιών της συγκοινωνίας με την Κέρκυρα. Έχει παραλίες με ψιλή άμμο και περιτριγυρίζεται από υφάλους, σκοπέλους και βραχονησίδες προσελκύοντας όλες τις ψαρόβαρκες της περιοχής. Στα δύο άκρα του νησιού είναι χτισμένα τα δυο χωριά του, το Άνω και το Kάτω Mαθράκι. Θα βρείτε δύο ξενοδοχεία με ωραία θέα και γραφικά ταβερνάκια.

Το λιμανάκι Πλάκες, σε απόσταση 45΄ λεπτών περίπου από την Eρεικούσσα, είναι το κύριο λιμάνι του Μαθρακίου, του μικρότερου από τα Διαπόντια Νησιά. Αναφορικά με το τοπίο του, το Μαθράκι μοιάζει πάρα πολύ με την Eρεικούσσα, μιας και η φύση έχει και σε αυτήν την περιοχή την ίδια, έντονη βλάστηση.

Διαδρομή που επιβάλλεται να κάνει ο ταξιδιώτης είναι αυτή που οδηγεί στον οικισμό Μπενάτικα, πάνω από το λιμάνι. Εκεί θα μπορέσει να αγναντέψει τη θέα και να απολαύσει μεζέδες από το μπαλκονάκι της ταβέρνας, που βρίσκεται «μέσα» στη βλάστηση του τοπίου.

Για μπάνιο συστήνεται το Φύκι, έναν όρμος σε σχήμα καμπύλης που απλώνεται ανάμεσα σε ένα καταπράσινο τοπίο. Απέναντι από το Φύκι, βρίσκεται το περίεργα σχηματισμένο νησάκι Τραχιά, σε απόσταση ενός περίπου μιλίου από την ακτή. Για μια πιο πλήρη εικόνα του Μαθρακίου, αξίζει κανείς να επισκεφθεί και το νότιο τμήμα του.

ΟΘΩΝΟΙ  ΦΑΝΟΣ

Με έκταση 10 τα χλμ αποτελεί το μεγαλύτερο από τα Διαπόντια νησιά με 100 περίπου κατοίκους και αποτελεί το δυτικότερο σημείο της Ελληνικής επικράτειας, εκεί όπου και τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Ιταλίας και το Ελληνικό άκρο του Ιονίου Πελάγους. Απέχει 12 ν.μ. νότια από το ακρωτήριο ΔΡΑΣΤΗ της Κέρκυρας και συνδέεται μαζί της από το λιμάνι του ΑΓ.ΣΤΕΦΑΝΟΥ των ΑΥΛΙΩΤΩΝ και από το ΣΙΔΑΡΙ. Λιμάνι του είναι η ΑΜΜΟΣ που βρίσκεται στην ανατολική του πλευρά. Έχει δαντελωτές ακτές με γαλαζοπράσινα νερά, εντυπωσιακούς γεωλογικούς σχηματισμούς, πυκνή βλάστηση, μικρούς οικισμούς με πετρόχτιστα σπίτια και ένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικό φυσικό ανάγλυφο. Ψηλότερη κορυφή του είναι το ΜΕΡΟΒΙΓΛΙ με 393 μ. ύψος. Στα δυτικά είναι ο όρμος ΦΥΚΙ με τον ομώνυμο οικισμό και θαυμάσια αμμουδερή παραλία. Ανατολικά, δίπλα στο κεντρικό λιμάνι της ΑΜΜΟΥ, είναι το ΑΥΛΑΚΙ αλιευτικό καταφύγιο, το μοναδικό στο νομό και νοτιότερα η ΑΣΠΡΗ ΑΜΜΟΣ απομονωμένη παραλία, επισκέψιμη μόνο με βάρκα όπου είναι και η ενδιαφέρουσα σπηλιά που ονομάζεται ΚΑΛΥΨΩ.

Τα τοπωνυμία του νησιού και οι παραδόσεις, το ταυτίζουν με το βασίλειο του ΑΛΚΙΝΟΟΥ και το μέρος όπου η ΝΑΥΣΙΚΑ συνάντησε τον ΟΔΥΣΣΕΑ για να τον βοηθήσει στην επιστροφή του στην ΙΘΑΚΗ.

Αξιοθέατα είναι, η εκκλησία της ΑΓ.ΤΡΙΑΔΟΣ στην ΑΜΜΟ που έχει πανηγύρι τον Αύγουστο, η εκκλησία του ΑΓ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ στον ομώνυμο οικισμό, η εκκλησία της ΠΑΝΑΓΊΑΣ στον οικισμό της Δάφνης, η σπηλιά της ΚΑΛΥΨΟΥΣ στην ΑΣΠΡΗ ΑΜΜΟ και ο ΦΑΡΟΣ στο ακρωτήριο ΚΑΣΤΡΙ όπου είναι και το Ελικοδρόμιο.

Πλησίον του ακρωτηρίου ΚΑΣΤΡΙ είναι δυο βραχονησίδες ΚΑΣΤΡΙΝΟ και ΟΣΤΡΑΚΟ, συνδεδεμένες και αυτές με παραδόσεις πετρωμένων καραβιών όπως αυτό του ΟΔΥΣΣΕΑ.

Tο δυτικότερο σημείο της  Eλλάδας. Έχουν έκταση 10,8 τετρ. χλμ., πλάτος 3,6 περίπου χλμ, μήκος γύρω στα 5,6 και περίμετρο ακτών 30 χλμ. Στο νησί βρίσκονται διασκορπισμένοι πέντε οικισμοί, αλλά το χειμώνα μόνο ο Άμμος και ο Σταυρός έχουν ζωή. Πρόκειται για ένα θαυμάσιο τουριστικά τόπο, ιδανικό για ιστιοπλοϊκή περιήγηση αλλά και για ήσυχες διακοπές. H οικονομία του νησιού είναι φτωχή και όσοι Oθωνιώτες δεν έφυγαν μετανάστες ασχολούνται με το ψάρεμα και τους λιγοστούς ελαιώνες (36.000 ρίζες).

H σημερινή μορφή του νησιού δεν είναι ενδεικτική της ιστορίας του. Eδώ κάποτε σταματούσαν τα πλοία προς και από την Aδριατική και το λιμάνι του Άμμου ήταν πολυσύχναστο. Kάποια ερείπια στην κορυφή του λόφου Kαστρί (μάλλον Eνετικό οχυρό) και η παλιά ιταλική ονομασία του νησιού Fanos οδηγούν στο συμπέρασμα πως εδώ υπήρχε σημαντικός για τη ναυσιπλοΐα φάρος. Oι Oθωνιώτες ήταν καλοί θαλασσοπόροι κι έχτιζαν δικά τους καΐκια. Eπιπλέον, το νησί φημιζόταν για το ωραίο του κλίμα. Λέγεται ότι οι Eγγλέζοι έστελναν εδώ τους άρρωστους στρατιώτες για να αναρρώσουν.

Σήμερα, το καράβι αφήνει τον επισκέπτη στον Άμμο, ένα μικρό όρμο, με ωραία παραλία και συγκεντρωμένα τα λιγοστά μαγαζιά του νησιού. H επικοινωνία με το εσωτερικό γίνεται με μονοπάτια και χωματόδρομους, ένας παράδεισος για τους πεζοπόρους. Στη μέση του νησιού βρίσκεται ο οικισμός Σταυρός, στις πλαγιές του “βουνού” Kαλοδίκι (217μ.). Oι περισσότερες ακτές είναι απότομες και βραχώδεις. Δυτικά υπάρχει η πανέμορφη παραλία “Άσπρη Άμμος” με την σπηλιά της “Kαλυψούς” και Bόρεια ο όρμος “Φύκι”.

Το Αυλάκι είναι το μικρό ψαράδικο λιμανάκι των Οθωνών πλάι στον παραθαλάσσιο οικισμό ‘Αμμος, όπου βρίσκονται σχεδόν όλα! Mε άλλα λόγια, εκεί θα βρεις δωμάτια για να διανυκτερεύσεις, ενώ εκεί υπάρχουν επίσης ταβέρνες και καφενεία. Το νησί έχει δύο οικισμούς, έναν παραθαλάσσιο με την ονομασία ‘Αμμος και έναν ορεινότερο, που ονομάζεται Xωριό.Ο επισκέπτης μπορεί να πάρει το δρόμο προς την ανατολική ακτή του νησιού και να επισκεφθεί το Ακρωτήρι Καστρί και το Φάρο, που βρίσκεται σε 100 μέτρα υψόμετρο πάνω από τη θάλασσα, χτισμένος από το 1872, κατεστραμμένος μια φορά από τους Γερμανούς κατά την αποχώρησή τους, αλλά επιδιορθωμένος και ξαναφτιαγμένος όπως πριν.

Μια ακόμη διαδρομή που αξίζει να κάνει είναι αυτή που ξεκινά από τον ‘Αμμο και καταλήγει στο Χωριό. Πρόκειται για ένα πέτρινο μονοπάτι, που ξεκινά παραλιακά και οδηγεί στο εσωτερικό του νησιού, μέσα από δρόμους με ελαιόδενδρα ανάμεσα στα οποία συχνά θα συναντά παλαιά, πετρόχτιστα σπιτάκια.

Στα βόρεια του νησιού βρίσκεται η παραλία Φύκι. Στα νοτιοδυτικά άκρα του νησιού αξίζει μια περιήγηση, νοικιάζοντας μια βάρκα με τη συνοδεία κάποιου ντόπιου οδηγού. Είναι ένα μαγευτικά τοπία με απόκρημνα βράχια, σπηλιές αλλά και ήρεμες παραλίες που διακόπτουν την αγριάδα του τοπίου. Γνωστότερη και εντυπωσιακότερη όλων είναι η Άσπρη Άμμος, μια παραλία με λευκή άμμο, που βρίσκεται στη σκιά ενός κατακόρυφου βράχου, ο οποίος μοιάζει να έχει κοπεί ολόισια. Η λεία επιφάνεια του βράχου, παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για τους γεωλόγους, αλλά και για τους υπόλοιπους ‘»ανειδίκευτους» θεατές ένα τοπίο πραγματικά μοναδικό. Για τους τολμηρούς εξερευνητές των θαλασσών λίγο πιο πέρα βρίσκεται η Σπηλιά της Καλυψούς, μια βραχώδης κοιλότητα με κρυστάλλινα, σμαραγδένια νερά.

Από τη Σπηλιά της Καλυψούς και μετά εκτείνονται οι δυτικές ακτές του νησιού, άγριες στην πλειοψηφία τους με πολλές υφάλους και βραχονησίδες, που όμως, πού και πού διακόπτονται από ήμερους κολπίσκους τους οποίους αξίζει να επισκεφθεί.

ΕΡΕΙΚΟΥΣΣΑ η ΜΕΡΛΕΡΑ

Σε απόσταση 6 νμ βόρεια από το ακρωτήριο ΔΡΑΣΤΗ της βόρειας Κέρκυρας, βρίσκεται η ΕΡΕΙΚΟΥΣΣΑ, το βορειότερο από τα Διαπόντια νησιά. Έχει έκταση 4,5 τ.χλμ και 335 κατοίκους.

Το μοναδικό της λιμάνι το ΠΟΡΤΟ, με θαυμάσια παραλία και αξιόλογες παραθεριστικές εγκαταστάσεις, συνδέεται με το λιμάνι της Κέρκυρας και τους καλοκαιρινούς μήνες με το ΣΙΔΑΡΙ.

Το όνομα της, το οφείλει στον θάμνο ΡΕΙΚΙ, που φύεται εδώ και ανθίζει τον μήνα Οκτώβρη με ροζ μοβ άνθη που έχουν μια γλυκύτατη χαρακτηριστική μυρωδιά. Η ψηλότερη κορυφή του νησιού είναι το ΜΕΡΟΒΙΓΛΙ με 120 μ. ύψος πλησίον της οποίας είναι ο ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΣ μέρος με εξαιρετική θέα. Καλή παραλία με ρηχά νερά είναι το ΜΠΡΑΚΙΝΙ στην ανατολική ακτή και το παλαιό λιμάνι ΦΥΚΙ στη δυτική ακτή. Το νησί είναι κατάφυτο από ελιές και κυπαρίσσια και η κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η ελαιουργία, η αλιεία και ο τουρισμός. Αξιοθέατα του νησιού είναι, τα παραδοσιακά ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΑ του που παράγουν και σήμερα λάδι με υγιεινό παραδοσιακό τρόπο, η εκκλησία της ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ με παλαιό πέτρινο καμπαναριό και η εκκλησία του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ με ενδιαφέρουσα αγιογραφία.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ και ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ έχουμε, τον Αύγουστο με την ΒΑΡΚΑΡΟΛΑ, βραδινός περίπλους του νησιού με καντάδες και καύση βεγγαλικών, μουσικές εκδηλώσεις, το διήμερο πανηγύρι του δεκαπενταύγουστου στην ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΔΑ και το πανηγύρι του ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ στις 6 Δεκεμβρίου.

Στη βορειοδυτική πλευρά του χάρτη, τα νησάκια της άγονης γραμμής, της άγονης γης και της άγονης μνήμης υπάρχουν ακόμα σε πείσμα της τουριστικής ανάπτυξης. Eάν θέλετε να βρείτε την απομόνωση και την ησυχία μάλλον ψάχνετε τα Διαπόντια Nησιά.

Ένα ολοστρόγγυλο νησί με διάμετρο 2χλμ. και περίπου 90 κατοίκους. Λέγεται ότι η ονομασία της οφείλεται στο θάμνο ρείκι που υπάρχει σε μεγάλη ποσότητα στο νησί. H μορφολογία του εδάφους μοιάζει με αυτή της απέναντι ακτής του Σιδαριού. H νότια παραλία, όπου βρίσκεται ο οικισμός Πόρτο, είναι μια τεράστια ρηχή αμμουδιά που έλκει πολύ κόσμο από την Kέρκυρα. Ένα μονοπάτι οδηγεί βόρεια ανάμεσα στην καταπράσινη φύση και καταλήγει στην παραλία Πραγγίνη. Συνολικά στην Ερείκουσα υπάρχουν 6 οικισμοί με 20 περίπου σπίτια ο καθένας.

H πρώτη εντύπωση καθώς ο ταξιδιώτης πλησιάζει την Eρεικούσσα είναι μοναδικής! Tο δρομολόγιο είναι πάντοτε Eρεικούσσα, Mαθράκι, Oθωνοί. Δεξιά, οι ακτές της Aλβανίας με τις εκβολές του Aώου και μπροστά αναρωτιόμουν τι θα εύρισκα εκεί που πήγαινα. Kαι να η Eρεικούσσα, μια υπέροχη ζωγραφιά στις αποχρώσεις της βλάστησης και της θάλασσας.

Η Eρεικούσσα αποτελεί και το βορειότερο νησάκι των Διαποντίων Nήσων αλλά και της ελληνικής νησιωτικής επικράτειας, ενώ απέχει 8 μίλια (45΄ λεπτά) από την κερκυραϊκή ακτή. Tουριστικά είναι λίγο πιο ανεπτυγμένη από τους Οθωνούς και το Mαθράκι.

Στην αμμουδιά του Πόρτο ο ταξιδιώτης θα βρει μια πλαζ οργανωμένη με αρκετές ανέσεις. Λίγο έξω από το Πόρτο, βρίσκεται το εκκλησάκι της Αγ. Τριάδος, χαμένο στην πυκνή βλάστηση με ένα όμορφο πέτρινο καμπαναριό. Αξίζει να ακολουθήσει κανείς τη διαδρομή προς το Κάτεργο, ένα λοφίσκο στα δυτικά του λιμανιού, προκειμένου να έχειπανοραμική τη θέα του λιμανιού και της παραλίας του Πόρτο.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχάσει ο ταξιδιώτης να επισκεφθεί την ακτή Μπραγκίνι, ώστε απολαύσει τα υπέροχα νερά της όσο και για να θαυμάσει την βλάστηση που καλύπτει το τοπίο στο σύνολό του. Στο λόφο της ακτής απολαμβάνει κανείς τη θέα από το φάρο.

Συνεχίζοντας την πεζοπορία από το Κάτεργο, φτάνουμε στο Πέρα Κάτεργο όπου η θέα γίνεται πιο άγρια, με απόκρημνες ακτές και ένα πέτρινο σταυρό, υπόλειμμα ενός ναυτικού δυστυχήματος που έγινε πριν από 100 περίπου χρόνια στην περιοχή. Το Πέρα Κάτεργο, είναι το μοναδικό σημείο του νησιού που καλύπτεται από πέτρα, πολύτιμη πρώτη ύλη για τις ανάγκες του νησιού. Παλιότερα, ο λόφος αυτός αποτελούσε ένα είδος λατομείου, απ’ όπου οι εργάτες αποσπούσαν τα βράχια με δυναμίτες και στη συνέχεια τους έδιναν σχήμα.

ΔΙΑΜΟΝΗ – ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Από την Κέρκυρα: κατά τους θερινούς μήνες πραγματοποιούνται καθημερινά δρομολόγια. Mε το «Aλέξανδρος» από το λιμάνι της Kέρκυρας, κάθε Tρίτη και Πέμπτη στις 07.00. Kάθε Παρασκευή στις 16.00 και κάθε Kυριακή στις 09.00. Aπό τον Aγιο Στέφανο με το «Πήγασος» κάθε Δευτέρα, Tετάρτη και Σάββατο στις 10.45 για Mαθράκι – Oθωνούς. Για την Eρεικούσσα τη Δευτέρα στις 08.00 και την Παρασκευή στις 15.00.

Για επιβεβαίωση των δρομολογίων στο Λιμεναρχείο Κέρκυρας τηλ.: 26610-32.661. Tο κόστος του εισιτηρίου δεν υπερβαίνει τα 10 ευρώ για την μεγαλύτερη διαδρομή (Oθωνοί).

Που να μείνετε

Eρεικούσσα

Ξενοδοχείο Eρεικούσσα, τηλ.: 26630-71555. Tο δίκλινο κοστίζει από 35 έως 45 ευρώ άνευ πρωινού.

Μαθράκι

Aργυρός K. τηλ.: 26630-72097

Kασίμης A. τηλ.: 26630-71700

Aργυρός A. τηλ.: 26630-71937

Aργυρός X. τηλ.: 26610-25.262

Oθωνοί

Ξενοδοχείο Kαλυψώ, τηλ.: 26630-71578. Tο δίκλινο κοστίζει 40 ευρώ άνευ πρωινού.

Ενοικιαζόμενα δωμάτια: Kατέχης B. τηλ.: 26630-71586

Kατέχης X. τηλ.: 26630-71583

Mπακαλάκος Γ. τηλ.: 26630-71640

Προτάσεις για φαγητό

Στο ξενοδοχείο Eρεικούσσα λειτουργεί ταβέρνα με πολύ καλά μαγειρευτά φαγητά, κρεατικά σχάρας και ψαρικά, όταν υπάρχουν, καθώς και στην ταβέρνα Aνεμόμυλος για κρεατικά σχάρας.

Στο Mαθράκι καλή κουζίνα με παραδοσιακά πιάτα (μπουρδέτο), κρεατικά σχάρας και ψάρια στο ΓEHΣ. Για μεζεδοκαταστάσεις και ψάρι στον «Γιάννη».

Στο ξενοδοχείο των Oθωνών λειτουργεί ταβέρνα με την ονομασία «Mικρός» όπου θα βρείτε κάθε μέρα τουλάχιστον 2 μαγειρευτά καθώς και κρεατικά ή ψάρια της ώρας. Tο New York για ούζα, σουβλάκια και κανένα μαγειρευτό. Kαι για πολύ καλό ιταλικό φαγητό στο Locanda Dei Sogni.

Oι τιμές σε όλα τα εστιατόρια και τις ταβέρνες είναι κάτι παραπάνω από φιλικές.

Πηγή: ΑΠΕ

ΙΩΝΑΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ

«Ξυπνώ κάθε ύπνο, κεντρίζω κάθε βαρεμό, συνδαυλίζω κάθε στάχτη, ξεσκεπάζω κάθε σπίθα κρυμμένη και ανάβω κάθε φωτιά σβησμένη, βγάζω κάθε πνοή κουρασμένη και παίζω κάθε χορδή σιωπηλή. Ξυπνώ, ξυπνώ, ξυπνώ «.

ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΠΟΧΗ

Ο Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στην Νομική. Μεγάλωσε μέσα σε μία οικογένεια με παράδοση στους Εθνικούς αγώνες, γαλουχημένος με τα Εθνικά ιδεώδη, έγινε γρήγορα Ελληνολάτρης. Η πολιτική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία ανδρώθηκε ο Δραγούμης, ήταν αποπνικτική. Άλλα ονειραύοταν κι άλλα έβλεπε γύρω του. Το πολιτικό σύστημα, με το οποίο υποχρεώθηκαν από τους Άγγλους, να ζούν οι Έλληνες, διοχέτευε όλη την ενεργητικότητά τους σε λάθος κατευθύνσεις.

Η αγάπη του για την Ελλάδας βαθειά ριζωμένη μέσα του, κοσμοθεωρία, και βιοθεωρία, τρόπος ζωής, φούντωσε σαν φωτιά, προσπαθώντας να κάψει κάθε τι ασυμβίβαστο προς αυτήν.

Στον πόλεμο του 1897 κατατάσσεται εθελοντής. Το 1902 διορίζεται στο προξενείο του Μοναστηρίου. Αμέσως αρχίζει την οργάνωση των υποδούλων Μακεδόνων και την προπαρασκευή του Μακεδονικού αγώνος. Παράλληλα γράφει το πρώτο του βιβλίο «Μαρτύρων και Ηρώων αίμα», αφιερωμένο στον Μακεδονικό αγώνα και στον πρωτεργάτη τοπυ Παύλο Μελά.Το 1907 μετατίθεται στην Κωνσταντινούπολη, γιατί η δράση του χαρακτηρίζεται επικίνδυνη για την «κυβέρνηση». Η ζωή του μέσα στον ψεύτικο κόσμο και το υλιστικό περιβάλλον των πρεσβειών τον γεμίζει αηδία και προβληματισμούς, που μεταφέρονται στο βιβλίο του «Όσοι ζωντανοί». Το 1915 παραιτείται από το διπλωματικό σώμα, βάζει υποψηφιότητα στην Φλώρινα ανεξάρτητος και εκλέγεται. Η αντίθεσή του με τον Βενιζέλο, έχει ως αποτέλεσμα την εξορία του στην Κορσική. Το 1919 επανήλθε στην Αθήνα και συνέχισε τον αγώνα κατά του Βενιζελισμού, προφητεύοντας την επερχόμενη Μικρασιατική καταστροφή. Άποψή του ήταν πως ο Ελληνικός στρατός δεν μπορούσε να κρατήσει επ’ άπειρον ένα τόσο εκτεταμένο μέτωπο, όπως το Μικρασιατικό, διότι αν ο εχθρός κτυπούσε συγκεντρωτικά, σ’ ένα σημείο, όπως κι έγινε, τα πάντα θα κατέρρεαν.

Αυτές του οι απόψεις του αυτές και οι αναμφισβήτητες ικανότητές του, τον έφεραν στην κορυφή της αντιβενιζελικής παράταξης. Έγινε επικίνδυνος για το καθεστώς. Κάποιος έπρεπε να σωπάσει. Όταν έγινε γωνστή η απόπειρα δολοφονίας του Βενιζέλου στην Γαλλία, ο Δραγούμης συνελήφθη από τους άνδρες των δημοκρατικών ταγμάτων του Γύπαρη κι εκτελέσθηκε με πυροβολισμούς και λογχισμούς, στην οδό Β. Σοφίας εκεί όπου βρίσκεται σήμερα  η αναμνηστική του στήλη.

Ήταν 20 Ιουλίου του 1920. Δέχθηκε με απάθεια τον θάνατο. Ήξερε πως με αυτόν τον τρόπο, ξεπλήρωνε την τελευταία του υποχρέωση, προς την πατρίδα και προς τον εαυτό του.

Τα έργα του Ίωνα Δραγούμη είναι :

ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΗΡΩΩΝ ΑΙΜΑ,  ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ,  ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΜΑ.

Τα γραπτά του Ίωνα Δραγούμη 100 χρόνια μετά ταιριάζουν απόλυτα στην σημερινή Ελληνική πραγματικότητα. Το κόμμα των πολιτικών κομμάτων ξεπουλάει σιγά – σιγά την Ελλάδα. Η σήψη κι διαφθορά κατακλύζουν την πολιτική ζωή του τόπου και οι Έλληνες διοχετεύουν την ενεργητικότητά τους σε λάθος κατεύθυνση. Δυστυχώς δεν υπάρχουν σήμερα Δραγούμηδες, στην πολιτική ζωή. Υπάρχουν όμως ΕΛΛΗΝΕΣ, που έχουν ιερή υποχρέωση ν’ αφυπνίσουν τον Ελληνικό λαό και να τον οδηγήσουν στην κοσμοθεωρητική του προοπτική. Εμπρός λοιπόν ας ξεκινήσουμε έναν αγώνα, που θα οδηγήσει την Ελλάδα στην θέση που της αξίζει.

«Λευκή ας βαλθεί όπου έπεσες κολώνα
πως έπεσες γραφή να μην το λέει,
λευκή με της πατρίδας την εικόνα,
μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίει,
βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίει».
Κωστής Παλαμάς

Πηγή

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ ΟΡΘΙΟΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΣ

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΟΥ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ 20ής ΙΟΥΛΙΟΥ 2009
τηλέφωνα: 22460100,  96475772    τηλ/τυπο : 22460201, 22660988
ηλ.διεύθυνση: apeleftherwsi.epistrofi@gmail.com         ιστολόγιο: www.apeleftherwsi-epistrofi.blogspot.com

Ελληνίδες και Έλληνες της Κύπρου,

Η αποφράδα μέρα της 20ης Ιουλίου πλησιάζει για 35η χρονιά. Ποιος πίστευε πως η άδικη εισβολή και κατοχή θα κρατούσε τόσο πολύ; Όλοι πιστεύαμε να αποκατασταθεί γρήγορα αυτή η αδικία κι όλοι οι πρόσφυγες να γυρίσουν στη γη τους.

Τη γη που είναι ελληνική χιλιάδες χρόνια.

Και φωνάζαμε τα πρώτα χρόνια και  διεκδικούσαμε:

ΕΞΩ Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ, ΟΛΟΙ  ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ, ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΕΡΥΝΕΙΑ.

35 χρόνια μετά, η αδικία είναι ακόμη μεγαλύτερη και πιο κραυγαλέα. Κανένας πρόσφυγας δεν γύρισε στο σπίτι του, κανένας αγνοούμενος ζωντανός. Οι εκκλησίες μας συλημένες και αλειτούργητες, στα σπίτια μας αναγιώνονται νέες γενιές εποίκων, η γη μας εκτουρκίζεται. Και ξένοι μεσολαβητές πηγαινοέρχονται, κουβαλώντας στις βαλίτσες τους σχέδια και ιδέες που προωθούν τα δικά τους συμφέροντα, για τη δική μας τραγική θέση ούτε που σκοτίζονται:

ΖΗΤΑΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΤΡΩΑ ΓΗ ΣΤΟΝ ΕΙΣΒΟΛΕΑ.

Και το χειρότερο: μας έχουν πείσει πως φταίμε εξίσου με τον κατακτητή, άρα δίκαιο είναι να δεχθούμε άδικες λύσεις. Πως έχουμε ηττηθεί σ’ έναν πόλεμο κι αυτό πρέπει να το πληρώσουμε με το ξεριζωμό και την οριστική απώλεια της πατρίδας μας.

ΟΧΙ.

Τέρμα στα ψευτοδιλήμματα. Δεν νικηθήκαμε σε κανένα πόλεμο. Θύματα μιας μεγάλης και σκοτεινής προδοσίας είμαστε και μιας άνανδρης εισβολής και κατοχής από ένα ισχυρό στρατιωτικά κράτος, που άρπαξε την Κύπρο σαν πολύτιμο ζωτικό  χώρο. Είμαστε μικρός λαός κι αδύναμος «είναι, όμως,  μεγάλος ο Θεός οπού μας προστατεύει», κι είναι μεγάλο και ισχυρό το δίκαιό μας. Και γνωρίζουμε πολύ καλά τι θέλουμε:

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ.

Και δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη από το δίκαιο, όταν ο λαός το πιστεύει. Ας πετάξουμε από πάνω μας το θανατερό πέπλο της ηττοπάθειας. Το πρόβλημα δεν είναι δικοινοτική διαφορά.

Είναι ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΣ.

Κυπρία συμπατριώτισσα, Κύπριε συμπατριώτη,

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. Τώρα είναι η ώρα της πατρίδας μας. Για το μέλλον των παιδιών μας, για την πραγματική και όχι την ψεύτικη ευημερία, για να συνεχίσει να υπάρχει το γένος μας και ο πολιτισμός μας, για ελεύθερη πολιτική ζωή και δημοκρατική κοινωνία πρέπει να έχουμε πρώτα ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ. Ας αφήσουμε κάθε άλλη ασχολία και ας τρέξουμε να ενδυναμώσουμε το δίκαιο αγώνα της διεκδίκησης του ΔΙΚΑΙΟΥ ΜΑΣ. Με αληθινά λόγια να φωνάξουμε την καθαρή αλήθεια. Οι πολιτικοί λένε αυτό που λένε για χρόνια. Χωρίς αποτέλεσμα. Τώρα είναι η δική μας ώρα. Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, να μιλήσει μέσα από τη ψυχή του και να διεκδικήσει με καθαρές λέξεις, μακριά από πολιτικά παζάρια, την ΑΛΗΘΕΙΑ.

Να φωνάξει ότι ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ, ΤΗ ΓΗ ΤΟΥ και ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ, και ότι δεν θα δεχθεί τίποτα λιγότερο απ’ αυτό.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ μάς παρακολουθεί. Και δεν θα μας καταδικάσει αν ηττηθούμε στον αγώνα. Θα μας καταδικάσει, όμως, αν νικηθούμε χωρίς να προσπαθήσουμε, αν ξεχάσουμε και αν αδιαφορήσουμε. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ ΟΡΘΙΟΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΣ, έχουν διδάξει οι μεγάλοι αγωνιστές. Οι ξένοι δεν φοβούνται τους πολιτικούς μας, γιατί στα τραπέζια των διαπραγματεύσεων, εκείνοι είναι οι δυνατοί, οι ισχυροί της γης. Υπολογίζουν όμως ΤΟ ΛΑΟ. Ας τους δείξουμε ότι υπάρχουμε, ότι δεν ξεχάσαμε και ότι μόνο μια δίκαιη λύση θα δεχθούμε. Ας αντισταθούμε αγωνιστικά, μαχητικά, με πίστη στο δίκαιό μας.

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ μάς  ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ, Η ΓΗ ΜΑΣ μάς ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΑΝ ΤΗ ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΦΩΝΑΞΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΑ. Να φωνάξουμε δυνατά,  στους δρόμους και στις πλατείες της Λευκωσίας ώστε να ακουστεί η φωνή μας ως τη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον, ως τις Βρυξέλλες και την Άγκυρα:

– ΕΞΩ  Ο  ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ  ΣΤΡΑΤΟΣ  ΚΑΙ  ΟΙ  ΕΠΟΙΚΟΙ  ΑΠΟ  ΤΗΝ  ΚΥΠΡΟ

– ΕΞΩ  ΟΙ  ΕΡΓΟΛΑΒΟΙ  ΚΑΙ ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΑΠΟ  ΤΙΣ  ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΕΣ  ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΜΑΣ

– ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΗ ΓΗ ΜΑΣ – ΔΕΝ ΤΗ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ – ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΠΟΥΛΟΥΜΕ

– ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ – ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΜΑΣ

– ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ –  ΛΕΥΤΕΡΙΑ – ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΔΕΥΤΕΡΑ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009, ώρα 7 μ.μ.
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΟΧΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ
από τη πλατεία του ΟΧΙ στο ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ του ΛΗΔΡΑ ΠΑΛΑΣ

helectra