Του Αποστόλη Ζώη
Οι Γούβες είναι ένα ιστορικό χωριό της Βόρειας Ευβοίας. Βρίσκεται πάνω στο δρόμο Ιστιαίας – Χαλκίδας, σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από την Ιστιαία και ανήκει στο Δήμο Αρτεμισίου.
Πρόκειται για ένα παραδοσιακό χωριό, το οποίο είναι χτισμένο μέσα σ’ ένα φυσικό βαθούλωμα, που σχηματίζεται από τους γύρω πευκόφυτους και ελαιόφυτους λόφους. Αυτή η φυσική θέση του χωριού έγινε η αιτία να πάρει το όνομα Γούβες.
Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, όλη η περιοχή ήταν ιδιοκτησία του Τούρκου μπέη Μωχάμετ Ιμπραήμ και της αδελφής του Χαϊμέ Ναϊλέ. Το 1831, οι Τούρκοι πούλησαν όλη την ακίνητη περιουσία τους στους Έλληνες, Βαπτιστή Δρόσο και Αλέξανδρο Δεσύλα. Το 1882, όλη η γη του χωριού πέρασε στα χέρια των κατοίκων της.
Στην κορυφή του χωριού δεσπόζει ο Πύργος, όπου έζησε ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης, που έχει αναπαλαιωθεί και σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο.
Ο Πύργος του Δροσίνη, όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου Γουβών «Η Γέφυρα», Νίκος Ψυχογιός, χτίστηκε λίγο μετά το 1800, από τον Ιμπραήμ Αγά. Αρχιτέκτονας ήταν ένας σκλάβος, ονόματι Αχμέτ, ο οποίος, σε αντάλλαγμα των υπηρεσιών που προσέφερε στον Αγά, κέρδισε την ελευθερία του.
Ο Πύργος του Δροσίνη, στις Γούβες, χτίστηκε με αίμα, αφού ο βάναυσος και μέθυσος Αγάς υποχρέωνε τους κτίστες της περιοχής να δουλεύουν σκληρά, με αντάλλαγμα μερικά λάχανα από το περιβόλι.
Το 1867, οι Γούβες, ήταν στην ιδιοκτησία του Βαπτιστή Δρόσου, η οικογένεια του οποίου, γύρω στο 1882, πούλησε το χωριό στους κατοίκους του αντί 200.000 δραχμών. Στην περίοδο αυτή, ο περίφημος Πύργος είχε γίνει κτήμα της οικογένειας του Γ. Δροσίνη.
Ο Γεώργιος Δροσίνης (1859-1951) ανήκει στους στυλοβάτες της νεοελληνικής ποίησης και λογοτεχνίας. Γεννήθηκε στην Αθήνα (Πλάκα). Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από το Μεσολόγγι.
Ο κόσμος τον αγάπησε πολύ και τον θαύμαζε για την απλότητα και τη μεγαλοψυχία που τον διέκριναν, ιδιαίτερα στους τόπους όπου έζησε (Γούβες-Πήλιο-Αθήνα).
Όπως σημειώνει ακόμα ο κ. Ψυχογιός, τον Πύργο των Γουβών και γενικά όλη την περιοχή τα αγάπησε περισσότερο και αυτό φαίνεται από τις περιγραφές που κάνει για το κτήμα του, στις Γούβες Β. Εύβοιας (Αγροτικαί Επιστολαί).
Εδώ, στις Γούβες τις τρισευλογιτές, όπως τις ονόμαζε ο ίδιος, γνώρισε, στα νεανικά του χρόνια (φοιτητής ακόμη), τον πρώτο μεγάλο έρωτα της ζωής του, τη Μορφούλα. Μάλιστα, το «Μοιρολόι της Όμορφης» λέγεται ότι το έγραψε, όταν, έπειτα από χρόνια, έμαθε για τον πρόωρο χαμό της.
Ακόμη και στα βαθιά του γεράματα ο ποιητής είχε νοσταλγία για τον τόπο που τον ενέπνευσε σε μεγάλο βαθμό. Και έγραφε: «Βαρύς από τα χρόνια στο κατηφόρισμα της ζωής το λέω αποφασιστικά: Αν καθώς στο γέρο Φάουστ, παρουσιαζόταν μπροστά μου ο Μεφιστοφελής και με ρωτούσε σαν τι θέλω να μου δώσεις για πληρωμή για να του πουλήσω τη ψυχή μου θα του έλεγα χωρίς δισταγμό: Κάνε με πάλι δεκαοκτώ χρόνων παλικάρι και πήγαινε με στον Πύργο των Γουβών όπως ήταν αυτός και τα περίγυρά του όταν πρωτοπήγα εκεί».
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως πριν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, επί Μεταξά, κατασκευάστηκαν τα γνωστά οχυρά των Γουβών σε μια στρατηγικής σημασίας τοποθεσία στην θαλάσσια περιοχή, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, σαν οχυρωματικές κατασκευές. Τα οχυρά χρησιμοποιήθηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές κατά τη διάρκεια της κατοχής (1941-1944). Σήμερα, σώζονται ερείπια των οχυρών αυτών.
Πηγή: ΑΠΕ
Σχετικά θέματα
Τα ποιήματα του έφηβου Αντώνη Σαμαράκη.
Μετατρέπεται σε μουσείο το σπίτι του Άγγελου Σικελιανού στην Λευκάδα.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ
helectra
Περιοδικον Ποικιλης Υλης 