Ήταν μόνον μιά στιγμή….

Μια στιγμή.. που ο άναστρος ουρανός έλαμψε…

Μια στιγμή… που το κορμί ρίγησε στο φωτεινό χάδι του ήλιου..

Μια στιγμή… που η καρδιά φτερούγισε στ’ απέραντο γαλάζιο…

Μια στιγμή … που το αφρισμένο κύμα έσυρε σε παθιασμένο αγκάλιασμα την ξανθή αμμουδιά….

Ένα κοχύλι στη χούφτα μου μαρτυρά την ύπαρξή της….

Μια γλυκιά – πικρή θύμηση …..

Εκεί στου ονείρου την άκρη….

Στο διάβα μιάς ολόκληρης ζωής…..

Α.  Π.

helectra