Οι σωτήρες με τα χακί

Ολοκληρωμένο στρατιωτικό μηχανισμό για την αντιμετώπιση φυσικών καταστροφών προετοιμάζουν στο Πεντάγωνο. Δύο μονάδες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, με εκπαιδευμένο προσωπικό με κατάλληλο εξοπλισμό θα δρουν υπό ενιαίο σχέδιο σε μεγάλες πυρκαγιές, σεισμούς και πλημμύρες στα πρότυπα του ισπανικού μοντέλου. Ο στρατός δεν πρόκειται να υποκαταστήσει το ρόλο της Πολιτικής Προστασίας, όπως μοιάζει σε πρώτη ανάγνωση. Θα εξακολουθήσει να μετέχει στο σχέδιο «Ξενοκράτης», όμως θα είναι έτοιμος να κινητοποιήσει και πρόσθετες εξειδικευμένες μονάδες αν ζητηθούν από την Πολιτική Προστασία σε περίπτωση μεγάλων αναγκών. Οι μονάδες αυτές θα είναι διαθέσιμες κατά τη νέα αντιπυρική περίοδο, από το Μάιο.

Στον τομέα της πυρόσβεσης η εκπαίδευση γίνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε η βοήθεια των ενόπλων δυνάμεων να μην περιορίζετια στην εκ των υστέρων επιτήρηση περιοχών για το φόβο αναζωπυρώσεων. Το υπουργείο Αμυνας μάλιστα ζήτησε ήδη από την Πυροσβεστική τον αριθμό ανδρών που θα απαιτηθεί για το σχεδιασμό της. Στα σχέδια της Πολιτικής Προστασίας θα ενταχθούν όλα τα διαθέσιμα στρατιωτικά μέσα και ειδικές μονάδες όπως η ΚΟΜΑΚ (επεμβαίνει έπειτα από σεισμούς) και άλλες μονάδες για πλημμύρες και φυσικές καταστροφές.

Ιδιαίτερη συμμετοχή θα προβλέπεται για τις στρατιωτικές μονάδες υγειονομικής περίθαλψης, ενώ κεντρικός θα είναι ο ρόλος του στρατού στην οργανωμένη εκκένωση περιοχών και στη μεταφορά πληθυσμού. Στο στρατό θα δημιουργηθούν δύο κεντρικές μονάδες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με εξοπλισμό του Μηχανικού (εκσκαφείς, φορτηγά κ.α.) με 300 άτομα προσωπικό η κάθε μία. Μία τέτοια μονάδα έχει ξεκινήσει να λειτουργεί στον Τύρναβο σε πιλοτική βάση. Αυτή προβλέπεται να μετακινηθεί στην ευρύτερη περιοχή της Αθήνας, εντός ή στα όρια της Αττικής. Η δεύτερη θα είναι στην Ασσηρο Θεσσαλονίκης, όπου ήδη λειτουργεί στρατόπεδο του Μηχανικού.

Το ισπανικό μοντέλο

Ο στρατός έχει αναλάβει να εξοπλίσει τις δύο μονάδες με όλα τα απαραίτητα μέσα και θα εκπονηθούν ειδικά σχέδια για το ρόλο, τη δράση, τη διοικητική υποστήριξη και τα πεδία συνδρομής κατά περίπτωση.

Η ιδέα προήλθε από την Ισπανία, όπου ο στρατός αναλαμβάνει ανάλογες αποστολές. Ομως, με πρωτοβουλία του υπουργού Ευ. Βενιζέλου, στην ελληνική του εκδοχή το ισπανικό μοντέλο θα λειτουργεί σε ακόμη «πιο ισχυρό» πλαίσιο, όπως σημειώνουν από το Πεντάγωνο. Κι αυτό γιατί οι ένοπλες δυνάμεις, με κάθετη δομή διοίκησης, κινητοποιούνται γρήγορα και οργανωμένα σε σχέση με το διοικητικό λαβύρινθο της κεντρικής κυβέρνησης. Τα στρατιωτικά τμήματα, θα συνεκπαιδεύονται με την πυροσβεστική, το ΕΚΑΒ και την αστυνομία. Το λεπτό σημείο, πάντως, στο όλο εγχείρημα είναι οι αρμοδιότητες και η συνεργασία των ένοπλων δυνάμεων με τους διάφορους φορείς. Αυτό θεωρούν στο Πεντάγωνο ότι θα αποτελέσει το σημείο – κλειδί για την αποτελεσματικότητα του υπό συγκρότηση μηχανισμού. Στόχος είναι ο στρατός να έχει τη δυνατότητα να αναλαμβάνει αποστολές και να εκτελεί σχέδια με δικά του μέσα, συμβάλλοντας στην αποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής.

ΠΑΣΧΑΛΗΣ  ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

helectra

Μουσείο Θεσσαλικής Ζωής

Ένας πολυχώρος με ιδιαίτερο χρώμα που αποπνέει «αέρα» ιστορίας, είναι το Μουσείο Θεσσαλικής Ζωής Οικογένειας Συρμακέζη, στην Ελάτεια Λάρισας, που αναπτύσσεται μέσα στο χώρο μιας παλιάς αυθεντικής παραδοσιακής αγροτικής εγκατάστασης, με πολλά παραδοσιακά κτίσματα.

Στα διάφορα επισκέψιμα κτιριακά συγκροτήματα του Μουσείου αναδεικνύεται η ιστορία της περιοχής των τελευταίων 150 χρόνων, μέσα από μία συνύπαρξη της αγροτικής αλλά και της αστικής πλευρά της. Οι πρόγονοι των σημερινών ιδιοκτητών, έξι γενιές πριν, ήρθαν το 1854 από τα Γιάννενα στα Αμπελάκια. Λίγο αργότερα, αγόρασαν από Τούρκο κτηματία την έκταση, με ορισμένα από τα κτίσματα. Για την κάλυψη των αναγκών, κατασκευάσθηκαν στην πορεία και άλλα κτίσματα. Όλα τα κτίρια ακολούθησαν τους δομικούς κανόνες της εποχής στην περιοχή: Tοίχοι από λιθοδομή και ξύλινη σκεπή με κεραμίδια.

Μέσα σ’ αυτήν την παλιά αγροτική εγκατάσταση, που έχουν μέχρι σήμερα ζήσει έξι γενεές της οικογένειας, έχουν διασωθεί πολλά χαρακτηριστικά δείγματα της διαχρονικής λειτουργίας της τοπικής αγροτικής οικονομίας, αλλά και της καθημερινής τοπικής ζωής, όχι μόνο της αγροτικής, αλλά και της ιδιότυπης αστικής των εύπορων ιδιοκτητών και του στενού οικογενειακού τους περιβάλλοντος.

Πριν από λίγα χρόνια, σχεδόν όλα τα κτίσματα, είχαν σχεδόν ερειπωθεί. Ξεκίνησε τότε, από τους σημερινούς ιδιοκτήτες, μία συστηματική προσπάθεια συντήρησης και σήμερα τα κτίσματα έχουν αναπαλαιωθεί – εκσυγχρονισθεί, με πλήρη σεβασμό της αρχικής μορφής τους.

Συγκεκριμένα, η διαδικασία ξεκίνησε πριν από δέκα χρόνια και λίγο μετά άρχισε να ωριμάζει και η ιδέα της δημιουργίας ενός ζωντανού πολυχώρου – μουσείου, του Μουσείου Θεσσαλικής Ζωής, μέσα στο οποίο να προβάλλονται και να αναβιώνουν οι δραστηριότητες των νοικοκυριών του παρελθόντος στη θεσσαλική γη.

Κρεβατοκάμαρα με επίπλωση εποχής, στο Μουσείο Θεσσαλικής Ζωής, Οικογένειας Συρμακέζη, στην Ελάτεια Λάρισας.

Το 2007, το έργο εντάσσεται στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (ΠΕΠ) Θεσσαλίας, συγχρηματοδοτείται, μέσω της Εθνικής Τράπεζας, από την Ευρωπαϊκή Ένωση, και η προσπάθεια ολοκληρώνεται με την επισκεψιμότητα του χώρου, πριν από το τέλος του 2008.

Στόχος του μουσείου είναι να αποτελέσει σημείο αναφοράς για την ευρύτερη περιοχή, συμβάλλοντας στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, σ’ έναν αυθεντικό θεσσαλικό χώρο.

Το Μουσείο αναπτύσσεται σε διάφορα επισκέψιμα κτιριακά συγκροτήματα, μέσα σ’ ένα ενιαίο περιβάλλοντα χώρο, όπου συνυπάρχει η αγροτική με την αστική πλευρά του συγκροτήματος.

Μπορεί κάποιος να επισκεφθεί το συγκρότημα των παραδοσιακών δραστηριοτήτων, όπου φιλοξενείται η αίθουσα – στάβλος, με τα γεωργικά-κτηνοτροφικά εργαλεία της εποχής, η αίθουσα – αποθήκη, με τα εργαλεία οικιακών εργασιών (παραγωγή γαλακτοκομικών, ύφανση, πλέξιμο, ζύμωμα, κλπ), το υπόστεγο, το δωμάτιο του παππού και το μαγειριό με τον παλιό φούρνο και τη γάστρα.

Αξίζει, επίσης, μια επίσκεψη στο συγκρότημα του παλιού αρχοντικού, έναν διώροφο χώρο διαμονής της οικογένειας, με διάφορες αίθουσες με αντικείμενα και ενθύμια της οικογένειας, έκθεση ρούχων, φωτογραφιών, ιστορικών ντοκουμέντων, παλιών χαρτών, κ.λπ.

Κατά την επίσκεψη στους χώρους αυτούς, η οπτική εικόνα του κάθε αυθεντικού αντικειμένου συνοδεύεται από τη δυνατότητα μιας παράλληλης επαφής του επισκέπτη, με κατάλληλο οπτικοακουστικό υλικό, που αποδίδει την εικόνα και το κλίμα της εποχής, κατά την οποία γίνονταν η πραγματική αξιοποίηση του αντικειμένου, καθιστώντας έτσι πιο κατανοητή την εξέλιξη και τη σημαντικότητα των εργαλείων αυτών για την εποχή τους.

Αναδεικνύεται, παράλληλα, και η τότε τρομερή ανθρώπινη προσπάθεια για τη βελτιστοποίηση των πενιχρών υφισταμένων πόρων.

Στην κατεύθυνση αυτή, συμβάλλει ιδιαίτερα και η υπερσύγχρονη αίθουσα προβολών, όπου γίνεται ενημέρωση των επισκεπτών του Μουσείου για τις θεματικές του ενότητες.

Το Μουσείο βρίσκεται στο κέντρο του οικισμού της Ελάτειας, στις υπώρειες του Κισάβου (Όρος Όσσα), στο βορειοανατολικό άκρο του θεσσαλικού κάμπου και κοντά τον αυτοκινητόδρομο Αθήνας – Θεσσαλονίκης. Απέχει μόλις 25 χιλιόμετρα από τη Λάρισα και βρίσκεται απέναντι από το χωριό Μακρυχώρι.

Πηγή: ΑΠΕ

helectra

Ψηφιακή περιήγηση στη ζωφόρο του Παρθενώνα

Η ζωφόρος του Παρθενώνα, ένα μοναδικό έργο τέχνης, παρουσιάζεται σε έναν νέο δικτυακό τόπο (www.parthenonfrieze.gr) που αξιοποιεί τις τεχνολογίες του Διαδικτύου για την ανάδειξη και προβολή πολιτιστικού περιεχομένου. Η εφαρμογή, η οποία αναπτύχθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού (Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης – Τομέας Ενημέρωσης και Εκπαίδευσης) και το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης (ΕΚΤ), απευθύνεται τόσο στους ειδικούς επιστήμονες όσο και στο ευρύτερο κοινό, ενώ διαθέτει και ψηφιακά παιχνίδια για παιδιά.

Η ψηφιακή αναπαράσταση της ζωφόρου του Παρθενώνα παρουσιάζει, με εύληπτο και κατανοητό τρόπο στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, τη συνολική εικόνα ενός έργου μεγάλης αρχαιολογικής αξίας. Χαρακτηρίζεται, όμως, ταυτόχρονα, και από επιστημονική τεκμηρίωση, γεγονός που την καθιστά απαραίτητο εργαλείο τόσο για τον αρχαιολόγο – μελετητή, που έχει τη δυνατότητα να διευρύνει τη σχετική έρευνα, όσο και για τον καθηγητή, που μπορεί να τη χρησιμοποιήσει ως εκπαιδευτικό βοήθημα. Στον δικτυακό τόπο της ζωφόρου έχουν συγκεντρωθεί και υπομνηματισθεί, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, φωτογραφίες όλων των σωζόμενων λίθων της ζωφόρου των μουσείων Ακρόπολης, Βρετανικού και Λούβρου, οι οποίες έχουν συμπληρωθεί με τα σωζόμενα σχέδια του J.Carrey (1674) και του J. Stuart (1751), με σκοπό να δοθεί η κατά το δυνατόν πληρέστερη εικόνα του συνόλου.

Το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης, πρωτοπορώντας στην ανάπτυξη ελληνικού ψηφιακού περιεχομένου, συνεργάζεται στην εφαρμογή για την ψηφιακή ζωφόρο του Παρθενώνα, εισάγοντας νέες Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών για ανοικτή πρόσβαση στη γνώση. Ο σχεδιασμός της εφαρμογής έχει αναπτυχθεί σύμφωνα με τα σύγχρονα δεδομένα παρουσίασης και προβολής πολιτιστικού περιεχομένου στο Διαδίκτυο, και αξιοποιεί τα εκπαιδευτικά προγράμματα που έχουν δημιουργηθεί από τον Τομέα Ενημέρωσης και Εκπαίδευσης της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης (ΥΣΜΑ) και αφορούν την περιγραφή της ζωφόρου του Παρθενώνα και την εμβάθυνση της γνώσης για αυτή.

Η νέα διαδικτυακή εφαρμογή της ζωφόρου, εμπλουτισμένη με διαδικτυακά παιχνίδια, ανανεώνει και αναβαθμίζει την πρώτη ψηφιακή εκδοχή που είχε παρουσιαστεί, σε CD-ROM και στο Διαδίκτυο, πριν από έξι χρόνια (η οποία εμφανίζεται σχεδόν πάντα πρώτη στις αναζητήσεις του Google, μεταξύ 50.000 καταχωρήσεων). Δίνεται, έτσι, η δυνατότητα σε όλους τους χρήστες του Διαδικτύου να έχουν μια ανοικτή πρόσβαση στη ζωφόρο του Παρθενώνα.

Η ζωφόρος του Παρθενώνα είναι μια συνεχής ανάγλυφη παράσταση με μορφές, που περιέτρεχε το επάνω μέρος του κυρίως ναού, μέσα από την εξωτερική κιονοστοιχία του, και είχε συνολικό μήκος 160 μέτρα και ύψος περίπου ένα μέτρο. Το θέμα της ζωφόρου είναι η πομπή προς την Ακρόπολη κατά τα μεγάλα Παναθήναια, τη γιορτή προς τιμή της θεάς Αθηνάς. H ζωφόρος αποτελείται από 115 λίθους. Στην πομπή εικονίζονται περίπου 378 ανθρώπινες και θεϊκές μορφές και περισσότερα από 200 ζώα, κυρίως άλογα. Ομάδες ιππέων και αρμάτων καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος της ζωφόρου, ενώ ακολουθεί η πομπή της θυσίας, με τα ζώα και τις ομάδες ανδρών και γυναικών που φέρουν ιερά τελετουργικά σκεύη και προσφορές. Στη μέση της ανατολικής πλευράς, πάνω από την είσοδο του ναού, εικονίζεται η παράδοση του πέπλου που αποτελούσε το αποκορύφωμα του πολυήμερου εορτασμού των Παναθηναίων. Αριστερά και δεξιά εικονίζονται καθιστοί οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου.

Από το σύνολο της ζωφόρου, σήμερα σώζονται 50 μέτρα στο Μουσείο της Ακρόπολης, 80 μέτρα στο Βρετανικό Μουσείο, ένας λίθος στο Μουσείο του Λούβρου, ενώ άλλα τμήματα βρίσκονται σε μουσεία στο Παλέρμο, το Βατικανό, το Wurzburg, τη Βιέννη, το Μόναχο και την Κοπεγχάγη.

Το περιεχόμενο της διαδικτυακής εφαρμογής είναι οργανωμένο σε τρεις ενότητες με τους τίτλους:

Ο Παρθενώνας – Γνωρίστε τη Ζωφόρο – Παίξτε με τη Ζωφόρο.

Η ενότητα «Ο Παρθενώνας» περιλαμβάνει κείμενα και εικονογράφηση που αφορούν την αρχιτεκτονική και τον γλυπτό διάκοσμο του Παρθενώνα.

Η ενότητα για τη γλυπτική περιλαμβάνει τις υποενότητες:

Άγαλμα της Αθηνάς, Αετώματα, Μετόπες, Ζωφόρος.

Η «Ζωφόρος» αναλύεται στις ακόλουθες ενότητες:

Το Θέμα της Ζωφόρου-Τα Παναθήναια, Ερμηνευτικές Θεωρίες, Σχεδιασμός και Κατασκευή, Ιστορία, Συντήρηση, Βιβλιογραφία. Το περιεχόμενο παρουσιάζεται μέσα από τρισδιάστατες καρτέλες οι οποίες περιλαμβάνουν τα σχετικά κείμενα και συνοδευτικές εικόνες.

Η ενότητα «Γνωρίστε τη Ζωφόρο» αναπτύσσεται με βάση ένα τρισδιάστατο μοντέλο του Παρθενώνα στο οποίο σημειώνονται οι τέσσερις πλευρές της ζωφόρου. Στην ενότητα αυτή ο χρήστης έχει δύο δυνατότητες: Η πρώτη δυνατότητα που του δίνεται είναι να γνωρίσει τη ζωφόρο ανά πλευρά. Επιλέγοντας π.χ. τη βόρεια πλευρά, το τρισδιάστατο μοντέλο περιστρέφεται και στην οθόνη εμφανίζονται οι σωζόμενοι λίθοι της πλευράς που συμπληρώνονται με τα σχέδια του Carrey. Επιλέγοντας έναν λίθο της πλευράς, αυτός μεγεθύνεται στο κέντρο της οθόνης. Ο χρήστης μπορεί να τον δει από κοντά και να διαβάσει ένα κείμενο που περιγράφει λεπτομερώς την παράσταση του λίθου. Με τα κουμπιά πλοήγησης ο χρήστης μπορεί να μετακινηθεί στον διπλανό λίθο.

Η δεύτερη δυνατότητα της επιλογής «Γνωρίστε τη Ζωφόρο» έχει τίτλο «Θεματικές Περιηγήσεις». Εδώ ο χρήστης μπορεί να προσεγγίσει τη ζωφόρο μέσα από τα επιμέρους θέματά της: προετοιμασία, ιππείς, άρματα, πομπή θυσίας, θεοί και παράδοση του πέπλου.

Παιχνίδια με τη ζωφόρο

Η ψηφιακή ζωφόρος του Παρθενώνα προσφέρει σημαντικές εκπαιδευτικές δυνατότητες. Στην ενότητα «Παίξτε με τη Ζωφόρο», η οποία απευθύνεται κυρίως σε παιδιά, ένα κίτρινο κουτί, η μουσειοσκευή της Ζωφόρου, ανοίγει και βγαίνουν τα παιχνίδια. Τα παιχνίδια «Γνωριμία με τις μορφές της πομπής», «Πορεία προς το βωμό» και «Παρατηρώντας τα άλογα» είναι παιχνίδια μνήμης και σκοπό έχουν να προσελκύσουν τα παιδιά σε μια πιο προσεκτική παρατήρηση των λεπτομερειών της ζωφόρου. Στην ίδια κατηγορία παιχνιδιών, όπου τα παιδιά καλούνται να ασκήσουν την παρατηρητικότητά τους, ανήκουν και τα δύο puzzle με τίτλο ”Το κρυμμένο άρμα” και ”Ένα δώρο για τη θεά Αθηνά”.

Το παιχνίδι με τίτλο ”Χρωματίζοντας ένα λίθο της ζωφόρου” έχει σκοπό να ζωντανέψει τις ανάγλυφες παραστάσεις της ζωφόρου και να βοηθήσει τα παιδιά να φανταστούν τα χρώματά τους. Το επόμενο παιχνίδι, με τίτλο ”Γίνε συντηρητής” προτείνει στα παιδιά να χρησιμοποιήσουν ένα ομοίωμα του λέιζερ με το οποίο έχει γίνει ο καθαρισμός των λίθων. Στο παιχνίδι ”Συνθέτω τη δυτική ζωφόρο” τα παιδιά προσπαθούν να βρουν τη σωστή θέση των 16 λίθων της δυτικής ζωφόρου που εικονίζουν την προετοιμασία της πομπής των Παναθηναίων. Στα παιχνίδια με τίτλους ”Ολύμπια αινίγματα: βρες τους θεούς” και ”Αγώνες που έμειναν … στα αγγεία” τα παιδιά πρέπει επίσης να αντιστοιχίσουν το κείμενο με την εικόνα.

Η ενότητα ”Παίξτε με τη Ζωφόρο” έχει εμπλουτιστεί και με ένα animation με τίτλο ”Και ξαφνικά το άλογό μου έγινε μαρμάρινο”. Σ’ αυτό, ένας από τους ιππείς της ζωφόρου έχει ”ζωντανέψει” και καλπάζοντας, ψάχνει να βρει τη θέση του στην πομπή. Τη στιγμή ακριβώς που βρίσκει τη θέση του … μαρμαρώνει.

Η εφαρμογή για τη ζωφόρο του Παρθενώνα αναπτύχθηκε στο πλαίσιο του έργου «Εθνικό Πληροφοριακό Σύστημα Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΠΣΕ+Τ)-Γ’ ΦΑΣΗ, Αποθετήρια και Επιστημονικά Ηλεκτρονικά Περιοδικά Ανοικτής Πρόσβασης», το οποίο υλοποιείται από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης, με συγχρηματοδότηση κατά 80% από την Ευρωπαϊκή Ένωση – Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και κατά 20% από το Ελληνικό Δημόσιο (Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας», Γ’ ΚΠΣ 2000-2006). Συντονιστές του έργου ανάπτυξης της εφαρμογής ήταν από την ΥΣΜΑ οι Κ. Χατζηασλάνη και Ε. Καϊμάρα και από το ΕΚΤ η Ε. Σαχίνη. Την καλλιτεχνική επιμέλεια είχε ο Κ. Αντωνιάδης, ενώ η φωτογραφική ανασύνθεση έγινε από τον Σ. Μαυρομμάτη. Τεχνικός υπεύθυνος της εφαρμογής είναι ο Ν. Χούσος. Η ανάπτυξη της εφαρμογής έγινε από τον Γ. Κουτσούκο.

Πηγή: ΑΠΕ

helectra

Οι απόψεις των αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων για τις σχέσεις Ελλάδας – ΝΑΤΟ

Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη έρευνα, όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα, στην οποία διερευνώνται οι απόψεις των αξιωματικών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων για τις σχέσεις Ελλάδας – ΝΑΤΟ, παρουσιάστηκε σήμερα σε συνέντευξη τύπου, στην Ένωση Ξένων Ανταποκριτών. Η έρευνα διενεργήθηκε για λογαριασμό του περιοδικού Monthly Review από την εταιρεία πολιτικών και κοινωνικών ερευνών VPRC και έχει τίτλο: «Η στρατηγική του ΝΑΤΟ και οι σχέσεις του με την Ελλάδα». Στην έρευνα απάντησαν 829 αξιωματικοί, εν ενεργεία και απόστρατοι και διενεργήθηκε το διάστημα Μαΐου – Σεπτεμβρίου 2009 στην Αττική, την Κεντρική Μακεδονία, τη Θεσσαλία, την Κρήτη και σε δύο νησιά του Αιγαίου.

Όπως τόνισαν κατά την παρουσίαση εκ μέρους του περιοδικού Monthly Review και της εταιρίας VPRC οι κύριοι Βαγγέλης Χωραφάς και Χριστόφορος Βερναδάκης, είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιείται παρόμοια έρευνα σε χώρα – μέλος του ΝΑΤΟ και τα βασικά συμπεράσματα είναι:

-Οι στρατιωτικοί είναι μια αρκετά συμπαγής ομάδα και οι διαφοροποιήσεις απόψεων που διαπιστώνονται δεν είναι τόσο μεγάλες. Οι κυρίαρχες τάσεις – απόψεις που υπάρχουν διαπερνούν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και αυτό δείχνει ότι οι Ελληνες αξιωματικοί δεν είναι μια κλειστή κοινωνία. Η στάση τους έναντι του ΝΑΤΟ είναι περισσότερο πραγματιστική και λιγότερο ιδεολογική, καθώς θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα και δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματά της μόνη της. Συνεπώς πρέπει να ανήκει σε κάποιο συνασπισμό. Επίσης, οι Ελληνες αξιωματικοί πιστεύουν ότι το ΝΑΤΟ στηρίζει περισσότερο την Τουρκία και ότι δεν πρόκειται να βοηθήσει την Ελλάδα σε μια ενδεχόμενη σύγκρουση των δύο χωρών.

Το 20% των Ελλήνων αξιωματικών τάσσονται υπέρ του ΝΑΤΟ και 15% κατά, για ιδεολογικούς λόγους. Για το 65% η προσέγγιση που κάνει είναι με βάση τον ευρωπαϊκό και εθνοκεντρικό προσανατολισμό που έχει η χώρα. Ο εθνοκεντρικός προσανατολισμός έχει σαφή ευρωπαϊκή τάση.  Κυρίαρχη τάση ανάμεσα στους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας. Ταυτόχρονα όμως θεωρούν ότι η ΕΕ δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να παίξει ουσιαστικό ρόλο. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον, εφόσον η ΕΕ καταφέρει να δημιουργήσει διεθνώς μια αυτόνομη στρατιωτική παρουσία.

Οι στρατιωτικοί είναι επιφυλακτικοί στην ιδέα της δημιουργίας ενός παγκόσμιου ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα πιστεύουν ότι η Ελλάδα ως μικρή χώρα της Δύσης πρέπει να ανήκει σε έναν διεθνή οργανισμό. Τέλος, επισημάνθηκε με ιδιαίτερη έμφαση ότι οι Ελληνες αξιωματικοί έδειξαν μια διάθεση να εκφράσουν τις απόψεις τους και ότι δεν είναι ένας γκετοποιημένος κλάδος, αλλά οι γενικές και συνολικές απόψεις του εναρμονίζονται με αυτές της υπόλοιπης κοινωνίας. Η συγκεκριμένη έρευνα είναι η πρώτη από τις έξι που έχει σχεδιάσει το Monthly Review και φιλοδοξεί ότι θα μπορέσει να πραγματοποιήσει την επόμενη διετία.

Δρακόπουλος Κ.

Πηγή: ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ – ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

helectra

Όταν ο ανθελληνισμός επιχειρεί να γράψει ιστορία…..

Η φωλιά των φιδιών…Εκκολαπτήριον προδοτών…Ευκαιρίας δοθείσης…

Ξέρετε ότι ο παππούς…αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ αμέσως μόλις ανέλαβε την εξουσία; Κάτι που δεν είχε κάνει κανένας πριν από αυτόν;

Η Φωνή της Μαμάς και του Αφεντικού τους !

Η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά των μεταναστών του (μπατζανάκη του Σόρος), Κωνσταντίνου Μπακογιάννη.

(Ο Κώστας Μπακογιάννης είναι ένας χαραμοφάης που έτρωγε τον αγλέουρα από το δημόσιο ταμείο όσο ήταν υπουργός η μαμά του).

Η διαιώνιση του προβλήματος δεν συνιστά λύση. (Τι επικοινωνιακή μπουρδα!).

Η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά των μεταναστών, τα οποία έλαβαν την ελληνική εκπαίδευση είναι μια απολύτως εύλογη πρόταση. (εύλογη το λένε τώρα;)

Μια πρωτοβουλία, η οποία θα ωφελήσει την κοινωνία μας. (Γιατί θα την ωφελήσει;)

Ο κόσμος αλλάζει, πρέπει να αλλάξουμε και εμείς. (Επικοινωνιακή Μπούρδα Νο2)

«Την Ιστορία τη γράφουν οι μετανάστες, η κάθοδος των Δωριέων, η έξοδος των Εβραίων, ο εποικισμός της Αμερικής», λέει ο συγγραφέας Βασίλης Λαδάς στο πολύ καλό του βιβλίο «Μουσαφεράτ» (εκδ. Futura). (Ιστορία ρε μαλάκα, γράψανε οι Έλληνες στον Μαραθώνα και τις Πλαταιές. Ιστορία έγραψε και ο Ισαυρος στα τείχη της Κωνσταντινουπόλεως. Ιστορία έγραψε και ο Βουλγαροκτόνος στα στενά της Κρέσνας).

Ιστορία γράψανε οι Έλληνες της Μικράς Ασίας, οι Ρωμιοί της Πόλης, οι Πόντιοι της Τραπεζούντας, οι Αιγυπτιώτες του Καϊρου και της Αλεξάνδρειας -όπως και τόσοι άλλοι, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν πατρογονικές εστίες. Ιστορία γράψανε και οι Έλληνες οικονομικοί μετανάστες: Οι γκάσταρμπάιτερ της Γερμανίας, οι ανθρακωρύχοι του Βελγίου και οι «πιατάδες» της Αμερικής που αφήσανε τα χωριά και τις πόλεις τους για αναζήτηση μιας καλύτερης τύχης.

Ιστορία, όμως, γράφουν και οι μετανάστες στη χώρα μας. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα – μόλις μερικών ετών- η Ελλάδα από μια εθνικά και θρησκευτικά ομοιογενής χώρα έγινε η νέα πατρίδα ενός περίπου εκατομμυρίου μεταναστών. Το χρονικό διάστημα είναι πολύ μικρό και η αλλαγή πολύ μεγάλη. Εξηγούνται – αν δεν δικαιολογούνται ή συγχωρούνται – συνεπώς πολλά.(άλα της ο μάγκας είναι και μεγαλόψυχος!).

Δεν θα έπρεπε να προκαλεί έκπληξη ότι οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν συναισθήματα δυσφορίας, φόβου, επιθετικότητας, άρνησης ή και περιφρόνησης. Εξίσου προβλεπόμενες είναι, δυστυχώς, ακόμα και δημαγωγικές φωνές αδίστακτων καιροσκόπων, οι οποίοι ονειρεύονται τεράστια «κέντρα υποδοχής ή φιλοξενίας» (sic για στρατόπεδα συγκέντρωσης) στα οποία θα βρουν τη φυσική τους θέση οι μετανάστες και αργότερα, όταν η Άλφα Ένα αντικαταστήσει την Εφημερίδα της Κυβέρνησης, ποιος ξέρει, ίσως οι εβραίοι, οι ομοφυλόφιλοι ή κάθε είδους διαφωνούντες.

Η ιστορική εμπειρία διδάσκει ότι, σε πολλές περιπτώσεις, χρησιμοποιούνται οι μετανάστες ως αποδιοπομπαίοι τράγοι, όπως και πρόσφατα, όταν το ελληνικό πολιτικό σύστημα την επόμενη ημέρα των Ευρωεκλογών εστίασε στα εύκολα εξιλαστήρια θύματα (αν και είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό ότι πείσαμε κοτζάμ Ευρωπαίο Επίτροπο ότι υπάρχει «σοβαρός κίνδυνος αποσταθεροποίησης της Ελληνικής Δημοκρατίας», εννοώντας, προφανώς τον Πακιστανό με το τανκ έξω από την Βουλή.) (Τα τάνξ ρε μαλάκα τα έβγαλαν οι Αμερικανοί!).

Ο δημόσιος διάλογος για την μετανάστευση σήμερα βρίθει από κοινοτοπίες και υπεραπλουστεύσεις, από γενικόλογες τοποθετήσεις ή ηθικοπλαστικούς αφορισμούς που θολώνουν την ορατότητα στα πραγματικά προβλήματα, που δεν αφήνουν αρκετό οξυγόνο για την επίλυση του. Αυτό το τελευταίο, όμως, είναι εκείνο που χρειαζόμαστε σήμερα περισσότερο πάρα ποτέ και την ανάπτυξη πρακτικών ιδεών, συγκεκριμένων εισηγήσεων, εξειδικευμένων προτάσεων. (Το άρθρο σου ρε καραγκιόζη «βρίθει» και όζει από μακριά)

Μια τέτοια σοβαρή πρόταση (από πού και ως που σοβαρή η πρόταση σου;) είναι να αποδίδεται αυτόματα η ελληνική ιθαγένεια σε όλα τα παιδιά των μεταναστών, εφόσον έχουν ολοκληρώσει την 9ετή υποχρεωτική εκπαίδευση σε ελληνικό σχολείο. Ο λόγος για παιδιά τα οποία, όπως λέει χαρακτηριστικά ένα από αυτά, ο γνωστός από τη συνεργασία του με τον Φίλιππο Πλιάτσικα, Ελληνας από γονείς Νιγηριανούς μετανάστες, MC Yinka, ζουν με άδεια παραμονής στην χώρα που γεννήθηκαν. Παιδιά τα οποία γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην Ελλάδα. Παιδιά των οποίων μητρική και, πολλές φορές, μοναδική τους γλώσσα είναι τα ελληνικά. Παιδιά τα οποία φοίτησαν σε ελληνικά σχολεία και σπούδασαν σε ελληνικά πανεπιστήμια. Παιδιά τα οποία δεν έχουν δικαιώματα, δεν υπάρχουν στα χαρτιά. Παιδιά- φαντάσματα.

Είκοσι χρόνια μετά την πτώση του Τείχους, το οποίο έδωσε το έναυσμα για τα μεταναστευτικά κύματα προς την Ελλάδα από τις χώρες του Σοβιετικού μπλοκ, το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα επίκαιρο. Ενδεικτικά, τη σχολική χρονιά 2006-07 καταγράφηκαν 109.482 παιδιά μεταναστών σε ελληνικά σχολεία. Εκτιμάται ότι, αν συνυπολογιστούν τα παιδιά με έναν γονέα μετανάστη και έναν Έλληνα, τα παιδιά των νόμιμων και των μη νομίμων μεταναστών αλλά και τα παιδιά που γεννήθηκαν εδώ με εκείνα που ήρθαν μικρά ή έχουν ήδη ενηλικιωθεί, τότε το πρόβλημα αφορά πάνω από 220.000 άτομα. (Ακόμα υποθετικά ρε καραγκιόζηδες μιλάτε! Μετρήστε τους πρώτα!)

Οι πιο πολλές χώρες έχουν, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, αντιμετωπίσει παρόμοια φαινόμενα. Ενδιαφέροντα μεσογειακά παραδείγματα περιλαμβάνουν τη Γαλλία και την Ιταλία, όπου τα παιδιά αποκτούν την υπηκοότητα αυτόματα με την ενηλικίωσή τους ή την Ισπανία, όπου τα παιδιά αποκτούν την υπηκοότητα αν οι γονείς ζουν στη χώρα, τουλάχιστον ένα χρόνο πριν υποβάλουν την αίτηση για πολιτογράφηση.

Ιστορικά, το ελληνικό κράτος έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην ένταξη ατόμων ή ομάδων -με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, τους Αρβανίτες (οι Αρβανίτες ηλίθιε δεν είναι αλβανοί!) – και ιδίως στην καλλιέργεια του αισθήματος του «συνανήκειν» ή αλλιώς της εθνικής μας συνείδησης. Η παιδεία ήταν ανέκαθεν το πιο σημαντικό εργαλείο. «Έλλην ει ο εις την Ελληνικήν Παιδείαν μετέχων», διαπίστωνε άλλωστε ο Ισοκράτης.

Σήμερα, όμως, παραμένουμε προσκολλημένοι στην λεγόμενη «αρχή του αίματος» βάση της οποίας κληρονομείται από τους γονείς η ιδιότητα του πολίτη. Έτσι, η σχετική νομοθετική ρύθμιση (Παρ. 7, Αρθ. 40 του Ν. 3731/ 2008) απλώς προβλέπει ότι τα παιδιά των μεταναστών λαμβάνουν άδεια παραμονής «επί μακρόν διαμένοντα», με την προοπτική αυτή η άδεια να μετατραπεί σε αορίστου χρόνου. Σ

ύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα της Καθημερινής, μέχρι τις αρχές Αυγούστου είχαν καταθέσει αίτηση μόνον τρία, ναι τρία (3), παιδιά. Πέραν του ότι δεν εξασφαλίζει την ιθαγένεια, αλλά μόνο άδεια παραμονής διαρκείας, για τη χορήγηση της εν λόγω άδειας απαιτούνται -όχι μόνον η φοίτηση σε ελληνικά σχολεία αλλά, επίσης, να είναι νόμιμοι και οι δύο γονείς την περίοδο που υποβάλλεται η αίτηση (όταν το παιδί κλείνει τα 18 του χρόνια) καθώς και η καταβολή παραβόλου αξίας 900 ευρώ. Από τη ρύθμιση αυτή, εξαιρούνται όσα παιδιά έχουν ήδη ενηλικιωθεί αλλά και τα παιδιά που δεν γεννήθηκαν εδώ αλλά ήρθαν σε μικρή ηλικία. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι δεν πρέπει να προχωρήσουμε περισσότερο από την σχετική ρύθμιση επικαλούμενοι τρία επιχειρήματα.

Πρώτον, ότι η διαδικασία είναι περισσότερο τυπική παρά ουσιαστική, δεδομένου ότι τα παιδιά αυτά ζουν κανονικά ανάμεσά μας. Τούτο, όμως, δεν είναι ακριβές αφού επηρεάζεται η καθημερινή ζωή αυτών των παιδιών σε όλα τα επίπεδα. Για παράδειγμα, όπως καταγγέλλουν μέλη του Ελληνικού Φόρουμ Μεταναστών, εάν ένα παιδί μετανάστη που ζει στην Ελλάδα μετά τα 18 του χρόνια δεν αρχίζει να εργάζεται και να κολλάει ένσημα, θεωρείται παράνομο και μπορεί να συλληφθεί και να φυλακιστεί ανά πάσα στιγμή.

Δεύτερον, ότι κατά αυτό τον τρόπο, ανοίγει κανείς την κερκόπορτα για τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών στην χώρα μας, μετατρέποντας την Ελλάδα σε «ξέφραγο αμπέλι». Τι θα γίνει με τους γονείς ενός Ελληνα πολίτη, οι οποίοι ζουν παράνομα στη χώρα του; Τίποτα θα μπορούσε να είναι η απάντηση. Το συγκεκριμένο μέτρο δεν χρειάζεται να επεκταθεί πέρα από τα παιδιά. Σε κάθε περίπτωση, η μη λύση δύο προβλημάτων δεν μπορεί να είναι αφορμή για τη μη λύση ενός.

Τρίτον, τίθεται ένα ζήτημα ελληνικότητας. Ανοίγει έτσι μια ατέρμονη συζήτηση για το περιεχόμενο της εθνικής ταυτότητας, η οποία πολύ γρήγορα φορτίζεται με τις αρχές και τις αξίες ή τα στερεότυπα και τις ιδεοληψίες του καθενός από εμάς. Η συζήτηση αυτή διεξάγεται σε θεωρητικό επίπεδο και είναι, κατά τεκμήριο, γενική και αφηρημένη. Η πραγματικότητα, όμως, προηγείται και δεν μας κάνει τη χάρη να περιμένει να συμφωνήσουμε. Σχεδόν 220.000 παιδιά μένουν ήδη εδώ και δεν πάνε πουθενά. Η διαιώνιση του προβλήματος δεν συνιστά λύση. Η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά των μεταναστών, τα οποία έλαβαν την ελληνική εκπαίδευση είναι μια απολύτως εύλογη πρόταση. Μια πρωτοβουλία, η οποία θα ωφελήσει την κοινωνία μας. Ο κόσμος αλλάζει, πρέπει να αλλάξουμε και εμείς. (Κάνε πλαστική να αλλάξεις. Εμάς άσε μας ήσυχους!) [newstime.gr]/

Πηγή

Αειζωΐα: Μύθος ή πραγματικότητα (μέρος 2ο)

Επιδιώκουμε ζωή χωρίς θάνατο, όχι ζωή μετά θάνατο.

Αειζωϊα σημαίνει να ζεις για πάντα, να μην πεθάνεις ποτέ, αλλά να έχεις το προνόμιο να πεθάνεις εάν το θελήσεις! Δεν είναι αναγκαίο ούτε αναπόφευκτο να γερνάει και να πεθαίνει ο άνθρωπος! Ανέκαθεν οι άνθρωποι ερευνούσαν τρόπους, που θα τους χάριζαν την αθανασία ή την αιώνια νεότητα. Ο άνθρωπος από την γέννησή του περιμένει τον θάνατο, γιατί έτσι του έμαθαν. Οι θρησκείες καλλιεργούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την ιδέα του θανάτου! Καθώς κι οι επιστήμες! Επομένως υπάρχει εγγεγραμμένη στο ανθρώπινο DNA η πληροφορία του θανάτου! Ο άνθρωπος ζει περιμένοντας τον θάνατο! Γίνεται όπως χαρακτηριστικά λέει και Αργύρης Τσακαλίας, ο άνθρωπος που έχει δημιουργήσει την πρώτη σχολή αειζωϊας στην Ελλάδα, θανατοκαρτέρης! Περιμένει την απροσδιόριστη ημέρα του θανάτου του, χωρίς αντίσταση!

Αλήθεια αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί ο άνθρωπος δεν αντιστέκεται στον θάνατο, αλλά τον δέχεται με μοιρολατρική ευλάβεια, σαν κάτι απόλυτα φυσικό; Οι «μεγάλοι» επιστήμονες, οι περισσότεροι στρατευμένοι στο κατεστημένο και τα συμφέροντά του (φαρμακευτικές εταιρείες, γιατροί, παραϊατρικά επαγγέλματα, φαρμακοβιομηχανίες, παπάδες, γραφεία τελετών κ.λ.π.) βρήκαν τρόπους ολοκληρωτικής καταστροφής της ζωής με τα υπερόπλα τους. Δεν μπόρεσαν όμως να νικήσουν την ασθένεια, το γήρας, το θάνατο και βολεύτηκαν στην καραμέλα της θρησκοληψίας, περί της δήθεν θνητής φύσης του ανθρώπου κι ίσως της μετά θάνατον ζωής. Ρωτήστε τους λοιπόν, όλους αυτούς τι συνέβη κύριοι, μήπως σταμάτησε η εξέλιξη των ειδών; Μόλις ο άνθρωπος απέκτησε ανώτερη ευφυΐα, γιατί σταμάτησε η ζωή την ανοδική της πορεία ,για την αρτιώτερη εκδήλωσή της; Ποιό θα έπρεπε να είναι το επόμενο εξελικτικό στάδιο; Μήπως η μακροζωϊα και η αειζωϊα;

Πριν βγούν τα διαστημόπλοια και τα αεροπλάνα, λέγαμε ότι είναι παραμύθια. Παράδειγμα, τα νοοκίνητα πλοία που αναφέρονται στην Οδύσσεια! Τώρα που βλέπουμε ότι υπάρχουν αυτόματοι πιλότοι, είναι πολύ εύκολο να το καταλάβουμε. Η γνώση των προωθημένων τεχνολογιών δεν χάθηκε. Οι μυθογράφοι για να τα περάσουν αυτά, έπρεπε να τα βάλουν αλληγορικά για να μην τα αλλοιώσει το ιερατείο. Έτσι τους ξεγέλασαν! Οι τεχνολογίες ποτέ δεν ανήκαν σε θνητούς. Οι αθάνατοι είχαν πάντα κατά την μυθολογία πλοία που πέταγαν. Στην Ιερή Γεωγραφία ναοί, ιερά κι αρχαιολογικοί χώροι απέχουν εξ’ ίσου από κάποια σημεία κι αποτελούν κορυφές γεωμετρικών σχημάτων. Το ότι διάλεξαν αυτά τα μέρη που μέχρι σήμερα εκπέμπουν ενέργεια και συμβαίνουν διάφορα περίεργα για τους αμύητους φαινόμενα, τι σημαίνει; Ότι κάτι ήξεραν! Γιατί οι Χριστιανοί κτίζουν πάνω από τους Ελληνικούς ναούς ενώ έχουν τόσα οικόπεδα να χτίσουν, γιατί εκεί; Γιατί είναι τόποι δύναμης, ευφορίας και γνώσης!

Ο  πλανήτης Γη έχει τα πάντα, μας παρέχει τα πάντα. Η ψυχή μας έχει τα πάντα. Η ικανότητά μας μπορεί τα πάντα. Η δυνατότητα του ανθρώπου μπορεί να φθάσει σ’ όλες τις διαστάσεις της γνώσης. Συνεπώς ο άνθρωπος πεθαίνει, από άγνοια και από επίκτητη προσωρινή βλακεία! Γηρατειά και άγνοια; Θάνατος από νοητικές προσκολλήσεις; Αρρώστεια από ενοχές; Ας πάψουμε επιτέλους να υποτιμούμε τον εαυτό μας. Ας διατηρήσουμε πρώτα τη νεότητα στην ψυχή μας. Ας διαλέξουμε την ομορφιά της υγείας! Είμαστε και θα είμαστε καλά. Ας εγκαταλείψουμε την αφύσικη παρόρμησή μας ν’ αρρωσταίνουμε, να γερνάμε και να πεθαίνουμε. Αισθανόμαστε και θα αισθανόμαστε θαυμάσια! Μεταβόλισε το πεπερασμένο σε άπειρο, το εφήμερο σε αιώνιο, το φθαρτό σε άφθαρτο, το χρόνο σε ανέλιξη, το θνητό σε αείζωο, απειροδύναμο, συνειδητό, φωτοβόλο αγαποβόλο! Μην κρατάς τίποτα από τα παλιά. Πέταξε από πάνω σου και από μέσα σου, οτιδήποτε μυρίζει αρρώστεια, γηρατειά, θάνατο, προσκόλληση. Κανένας δεν μπορεί να περάσει στη χώρα των αθανάτων, αν δεν αποτινάξει όλα τα φορτία – προγράμματα που του στοίβαξε στο νου η δήθεν επιστημονική, παλαιοεποχική κουλτούρα.Σβήσε τα! Να είσαι πάντοτε ένας φωτοβόλος αγαπάνθρωπος, ελεύθερος και φυσικός, ανεξάρτητος, τρυφερός, δυνατός, αληθινά ευγενής! Καμμία ανέλιξη δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συμπόνια, τρυφερότητα, αγάπη, αυτοθυσία, έρωτα. Είναι έμφυτα, κρυμμένα πίσω από τα ταμπού, τις απαγορεύσεις και τα πρέπει, το φόβο και τη σκληρότητα της κουλτούρας μας. Αν υπερβαίναμε τους φραγμούς αυτούς, ο εαυτός μας θα εξέφραζε μόνο την κατάσταση του, η οποία πάντοτε υποστηρίζει τη ζωή που η φύση περιέχει ως μακαριότητα. Η αθωότητα ανθίζει από μόνη της, όταν εκδηλωνόμαστε φυσικά.

Τότε η αγάπη που αποδέχεται τα πάντα εμφανίζεται μια μέρα στην καρδιά μας. Όταν η ζωή είναι πλήρης είναι καθαρή αγάπη κι όταν η επίγνωση είναι πλήρης, φέρνει μόνο αγάπη. Το δώρο της αγάπης είναι η θεραπεία. Άμα η αγάπη ρέει χωρίς προσπάθεια από τα βάθη του εαυτού μας, δημιουργεί ανέλιξη. Η στιγμή κλειδί για να συντελεστεί η ανέλιξη είναι όταν διαλυθούν τα άχρηστα πλέγματα – προγράμματα. Τότε προκαλείται μία μεταστροφή στις κβαντικές διακυμάνσεις, και επέρχεται η ανέλιξη προς την υγεία, την ομορφιά και την αειζωϊα. Όλα τα πλέγματα ουσιαστικά ενεργοποιούνται από το φόβο για την ανταπόκρισή μας στην λογικοφάνεια του πολιτισμού, που υποτίθεται ότι έχουμε ως πρότυπο ζωής και πού μ’ αυτό μεγαλώσαμε. Πείτε σιωπηλά μεσ’ την καρδιά σας ότι δεν θέλετε να είστε δέσμιοι των σχημάτων μιας ανόητης ψευτοκουλτούρας κι εκπαίδευσης. Η πρόθεσή σας αυτόματα θα πραγματοποιηθεί, εφ’ όσον δεν επέμβει η ισοπεδωτική δράση της νοοτροπίας σας. Οτιδήποτε έρχεται προς το μέρος σας δεχτείτε το με αγάπη, ολοκληρωτικά, έτσι ώστε να μπορέσετε να το εκτιμήσετε, να διδαχθείτε φυσικά από αυτό και κατόπιν να του επιτρέψετε να φύγει.

Nα αισθάνεστε την ενότητα με τη φύση. Η εσωτερική και η εξωτερική φύση είναι ανάγκη να ενωθούν δημιουργώντας μία διάσταση που αρχικά φαίνεται ανύπαρκτη. Δημιουργώντας την Πύλη άλματος προς την αθανασία, η φύση μας ισορροπεί τον νου, το σώμα και την ψυχή ως συνδημιουργούς της δικής μας προσωπικής πραγματικότητας. Το πρότυπο για την αθανασία βρίσκεται μέσα μας κι αυτό το πρότυπο είναι ο ίδιος ο εαυτός μας. Περπατήστε στο φως της αγαθοποιού Δύναμης, βγείτε στον ήλιο, θυμηθείτε το σύμπαν. Είναι ο αληθινός μας χρονομέτρης. Η ανθρώπινη και η κοσμική συνειδητότητα είναι ένα και το αυτό.

Είναι δικαίωμά μας αυτή η Δύναμη! Μόνον να της επιτρέψουμε να λειτουργήσει στο σώμα, τον νού, την όλη υπόστασή μας. Κανείς να μην έρπει μέσα στους περιορισμούς και τις δυσκολίες, αλλά να ανυψωθούμε με φτερά αετού ως το βασίλειο της κυριαρχίας και της χαράς. Να περάσουμε μέσω της Πύλης από την κόλαση των ελαττωματικών μας σχημάτων σκέψης στον παράδεισο των αγαποϊκανοτήτων μας. Άφησε κατά μέρος τις προκαταλήψεις και ερεύνησε ελεύθερα τη θρησκεία και τους μύθους των διαφόρων πολιτισμών, τη φύση και την ψυχή σου, και τότε όλα θα τα δεις ενιαία. Νότες σε ένα μοναδικό τραγούδι ομορφιάς, χαράς και αιωνιότητας.

Αν δεν γνωρίζεις ποιος είσαι, δεν γνωρίζεις γιατί ζεις. Απλώς είσαι προγραμματισμένος να αυτοκαταστραφείς σε αυτόν το χωροχρόνο σαν βραδυφλεγής βόμβα που εκρήγνυται σε άγνωστο χρόνο και λέγεται θάνατος! Υπάρχει όμως διέξοδος! Νους υγιής εν σώματι υγιή. Να ασκείσαι, να προσεύχεσαι, να μελετάς, να παίζεις και να εντείνεις τις δυνάμεις σου. Να πίνεις νερό και να ρίχνεις νερό πάνω σου συχνά, να τραγουδάς και να διατρέφεσαι σωστά. Να χαίρεσαι, να ντύνεσαι όμορφα και να είσαι κοντά στη φύση. Καθάρισε τον εαυτό σου απ’ οτιδήποτε δεν έχει αγάπη. Να είσαι φρέσκος, τρυφερός, υγιής, ιαματικός για τον εαυτό σου και τους άλλους.

Εξασκήσου ώστε να γίνεις ικανός διαχειριστής του νου και του σώματός σου. Να περιβάλλεις τον εαυτό σου με τις δυνάμεις της σοφίας, της αγάπης, του θάρρους, της άπειρης Δυνατότητας, της θέλησης, της χαράς. Δεν πρέπει να κοιτάμε αν η αειζωία συμβαίνει ήδη, αλλά μονάχα την ομορφιά που αυτή περιέχει. Ξέρουμε ότι η ζωή είναι ωραία κι είναι όμορφη για πάντα! Ας ερευνήσουμε τρόπους και τεχνικές, ώστε να την παρατείνουμε για πάντα!

Πηγές : Τα βιβλία του Αργύρη Τσακαλία Αειζωϊα και ο τρόπος για την αειζωία

helectra