«Αν κατακτήσεις το μάρμαρο, κάνεις θαύματα»

ΕΚΔOΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΡΜΑΡΟΤΕΧΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ

Τελικές διορθώσεις σε έναν από τους κίονες της Αθηνάς Νίκης. Υπομονή και μεράκι είναι τα απαραίτητα προσόντα για να μπορέσει ο σύγχρονος μαρμαροτεχνίτης να προσεγγίσει τη δουλειά των μαστόρων πριν από 2.500 χρόνια. «Προσπαθούμε, αλλά δεν έχουμε την τεχνογνωσία για να φτάσουμε στο 100% της ακρίβειάς τους», λένε οι μαρμαροτεχνίτες. Δεν έχουμε την τεχνογνωσία να φτάσουμε τους αρχαίους σε θέματα εφαρμογής των επιφανειών, λένε οι μαρμαροτεχνίτες της Ακρόπολης, ο μόχθος των οποίων πρωταγωνιστεί στον φακό του Βασίλη Βρεττού.

Πρόσωπα κάτω από τον ήλιο σκαλίζουν το μάρμαρο με υπομονή. Παλεύουν να νικήσουν τον χρόνο και να σταθούν αντάξιοι των προκατόχων τους, που δούλεψαν στον ίδιο χώρο πριν από 2.500 χρόνια. Από αθέατοι ήρωες οι μαρμαροτεχνίτες της Ακρόπολης μετατρέπονται σε πρωταγωνιστές. Και διηγούνται τις ιστορίες τους μέσα από τα ασπρόμαυρα καρέ του φωτογράφου Βασίλη Βρεττού, που επί τρία χρόνια (2006-2009) ανέβαινε σε σκαλωσιές, τρύπωνε σε εργαστήρια και κρυφοκοίταζε τις δημιουργικές στιγμές τους στην αναστήλωση των μνημείων του Ιερού Βράχου. Καρέ που ζητούν την προσοχή μέσα από την έκδοση «Οι μαρμαροτεχνίτες της Ακρόπολης» (εκδ. Άγρα) και την έκθεση που εγκαινιάζεται απόψε στο βιβλιοπωλείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης.

«Θέλησα να δείξω μια διαφορετική πλευρά της Ακρόπολης», λέει στα «ΝΕΑ» ο Βασίλης Βρεττός. «Δεν με ενδιέφεραν τα ίδια τα μνημεία, αλλά ο ανθρώπινος μόχθος για την αναστήλωσή τους. Αυτοί οι άνθρωποι γράφουν Ιστορία. Και δέχονταν να φωτογραφηθούν με χαρά καθώς δεν έχουν ξαναβρεθεί στον ρόλο του πρωταγωνιστή».

Η οικειότητα ήρθε γρήγορα ανάμεσα στον φωτογράφο και τους μαρμαροτεχνίτες. «Δεν θα ξεχάσω που μια μέρα καθόμουν με τον αρχιτεχνίτη Γιώργο Ρήγο στην οροφή των Προπυλαίων και μου εξηγούσε την αρχιτεκτονική του μνημείου, το πώς άντεξε στους σεισμούς. Εκείνο που με εντυπωσίασε όμως ήταν όταν μου αποκάλυψε ότι το βρήκε ανέπαφο το εμπόλιο ανάμεσα σε δυο σπονδύλους ενός κίονα. Ήταν από ξύλο, μάλλον αγριομουριάς, και δεν είχε πάθει τίποτα επειδή ήταν τόσο τέλεια η συναρμογή των δύο μαρμάρινων επιφανειών, οπότε δεν είχε περάσει αέρας και το ξύλο δεν είχε φθαρεί». «Είναι μια δουλειά όπου δεν μπορείς να κάνεις ούτε λάθος ούτε εκπτώσεις», λέει στα «ΝΕΑ» ο επί 20 χρόνια Τηνιακός μαρμαροτεχνίτης Γιώργος Ρήγος, ο προπάππούς του οποίου έχει αφήσει τη σφραγίδα του στην Παναγία της Τήνου. «Είναι η καλύτερη σχολή, διότι τα κλασικά μνημεία είναι μοναδικά. Πρόκειται όμως για συλλογική δουλειά. Μόνος σου και ο καλύτερος να είσαι δεν κάνεις τίποτα».

«Αισθάνεσαι δέος όταν είσαι νέος. Με την εμπειρία όμως μαθαίνεις να μην φοβάσαι τίποτα. Το μόνο που σε νοιάζει είναι πώς θα πετύχεις το καλύτερο αποτέλεσμα», λέει ο Τηνιακός επίσης μαρμαροτεχνίτης Γιώργος Δεσύπρης, που εργάζεται στην Ακρόπολη επί 23 χρόνια. «Δεν μας σταματάει τίποτα. Μόνο οι απληρωσιές» επισημαίνει, και θυμάται ως μια από τις καλύτερες στιγμές του όταν έπρεπε να σκαλίζει αλλά και να κάνει έρευνα για το ένα από τα νέα κιονόκρανα που τοποθετήθηκαν στα Προπύλαια. «Το καθένα ήταν φτιαγμένο από διαφορετικό αρχαίο μάστορα και ερευνούσα τις λεπτομέρειες, ώστε το δικό μου να μοιάζει με το ωραιότερο από τα αρχαία», «Το μόνο που μας δυσκολεύει είναι όταν μας γκρινιάζουν να γίνουν όλα πιο γρήγορα». θυμάται. Όσο για τις δυσκολίες; Υπάρχει στόχος που δεν έχετε ακόμη κατακτήσει; «Τους αρχαίους δεν μπορούμε να τους πιάσουμε σε θέματα εφαρμογής των επιφανειών. Δεν έχουμε την τεχνογνωσία. Μπορούμε να φτάσουμε το 90%, αλλά δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε ποτέ να πιάσουμε το 100%», απαντά ο κ. Δεσύπρης.

Τις φωτογραφίες του Βασίλη Βρεττού – «που αποτυπώνουν με ζωντανό και γλαφυρό τρόπο τον ανθρώπινο μόχθο, την εντατική προσπάθεια της δουλειάς, αλλά και τη συγκίνηση και τη χαρά όταν αποκαλύπτονταν τα ίχνη των αρχαίων εργαλείων ή όταν μας συνόδευε το αίσθημα ενοχής για τη μεγάλη ασέβεια να διαταράξουμε την αρχαία δομή που η φύση είχε σεβαστεί τόσους αιώνες», όπως παρατηρεί η διευθύντρια της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης, Μαίρη Ιωαννίδου – συνοδεύουν και κείμενα των Μανόλη Κορρέ και Λουίζας Καραπιδάκη.

«Αν κατακτήσεις το μάρμαρο, κάνεις θαύματα»

Από την παρέα των μαρμαροτεχνιτών δεν λείπουν και οι γυναίκες, αν και όπως παραδέχονται είναι «πιο ανδρική δουλειά, αλλά οι γυναίκες είναι πιο καλές στις λεπτομέρειες». «Οι άνδρες έχουν διαφορετική αντίληψη και κάποιες φορές δεν λείπουν τα σχόλια, αλλά σε γενικές γραμμές έχουμε καλές σχέσεις», λέει η Μαρία Μούζουρα, που εργάζεται επτά χρόνια στα εργοτάξια της Ακρόπολης. «Εκείνο που με δυσκολεύει είναι κυρίως τα μεγάλα ηλεκτρικά εργαλεία και στην αρχή φοβόμουνα μήπως κάνω κάποιο λάθος, όμως με βοήθησε το γεγονός ότι δεν ήμουν μόνη μου», λέει η μία από τις δύο τεχνίτριες της Ακρόπολης, η οποία ασχολήθηκε με τη λάξευση των φατνωμάτων και των γείσων. «Στο μάρμαρο πρέπει να συμπεριφερθείς με τρόπο. Αν το κατακτήσεις, μπορείς να κάνεις θαύματα».

Η φωτογραφική έκθεση εγκαινιάζεται απόψε στις 20.00 στο βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ (Αμερικής 13, τηλ. 210-3614.143).

Μαίρη Αδαμοπούλου

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

helectra

Θα έρθει το τέλος του κόσμου το 2012;

Επιστήμονες της NASA διαβεβαιώνουν ότι όσα διαδίδονται για το υποτιθέμενο τέλος του κόσμου το 2012, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Στην επίσημη ιστοσελίδα της NASA έχει αναρτηθεί τις τελευταίες μέρες ένα άρθρο, στο οποίο επιστήμονες της υπηρεσίας, παραθέτουν απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα, τα πιο σημαντικά από τα οποία παρουσιάζονται πιο κάτω.

Υπάρχουν απειλές για τη Γη το 2012; Πολλές ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο λένε ότι ο κόσμος θα τελειώσει το Δεκέμβριο του 2012.

Τίποτα κακό δεν θα συμβεί στη Γη το 2012. Ο πλανήτης μας υπάρχει χωρίς προβλήματα για περισσότερα από 4 δισεκατομμύρια χρόνια. Δεν υπάρχει αξιόπιστος επιστήμονας ανά τον κόσμο που να αναμένει οποιαδήποτε απειλή που συνδέεται με το 2012.

Ποια είναι η προέλευση της πρόβλεψης ότι ο κόσμος θα τελειώσει το 2012;

Η ιστορία ξεκίνησε με ισχυρισμούς ότι ο Νίμπιρου, ένας υποτιθέμενος πλανήτης που ανακαλύφθηκε από τους Σουμέριους, κατευθύνεται προς τη Γη. Αυτή η καταστροφή είχε προβλεφθεί αρχικά για το Μάιο του 2003, αλλά όταν δεν έγινε τίποτα, η ημερομηνία της καταστροφής μετακινήθηκε στο Δεκέμβριο του 2012. Μετά οι μύθοι αυτοί συνδέθηκαν με το τέλος ενός από τους κύκλους στο αρχαίο ημερολόγιο των Μάγια στο χειμερινό ηλιοστάσιο του 2012 – εξ ου και η προβλεπόμενη ημερομηνία για το τέλος του κόσμου στις 21 Δεκεμβρίου, 2012.

Το ημερολόγιο των Μάγια τελειώνει το Δεκέμβριο του 2012;

Ακριβώς όπως το ημερολόγιο που έχετε στον τοίχο της κουζίνας σας, δεν παύει να υφίσταται μετά την 31η Δεκεμβρίου, έτσι και το ημερολόγιο των Μάγια δεν παύει να υφίσταται στις 21 Δεκεμβρίου του 2012. Η ημερομηνία αυτή είναι το τέλος της περιόδου μακράς μέτρησης των Μάγιας, αλλά στη συνέχεια – όπως και το ημερολόγιό σας αρχίζει και πάλι την 1η Ιανουαρίου – μια άλλη μακράς μέτρησης περίοδος ξεκινά για το ημερολόγιο των Μάγια.

Θα μπορούσε να συμβεί κάποιο φαινόμενο στο οποίο κάποιοι πλανήτες να ευθυγραμμιστούν με τρόπο που να έχει επίδραση στη Γη;

Δεν θα υπάρξουν πλανητικές ευθυγραμμίσεις τις επόμενες δεκαετίες, αλλά ακόμα και να υπήρχαν, οι επιπτώσεις τους στη Γη θα ήταν αμελητέες. Κάθε Δεκέμβριο, η Γη και ο Ήλιος ευθυγραμμίζονται, περίπου με το κέντρο του Γαλαξία αλλά αυτό είναι ένα ετήσιο φαινόμενο χωρίς συνέπειες.

Υπάρχει ένας πλανήτης ή καφέ νάνος που ονομάζεται Νίμπιρου ή Πλανήτης Χ ή Έρις, ο οποίος πλησιάζει τη Γη και απειλεί τον πλανήτη μας με εκτεταμένες καταστροφές;

Ο Νίμπιρου και άλλες ιστορίες για δύστροπους πλανήτες, αποτελούν διαδικτυακή φάρσα. Δεν υπάρχει καμία πραγματική βάση για αυτούς τους ισχυρισμούς. Αν ο Νίμπιρου ή πλανήτης Χ ήταν πραγματικός και είχε πορεία σύγκρουσης με τη Γη το 2012, οι αστρονόμοι θα μπορούσαν να τον παρακολουθούν τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία, και μέχρι τώρα θα ήταν ορατός με γυμνό μάτι. Προφανώς, δεν υπάρχει τέτοιος πλανήτης. Ο Έρις είναι πραγματικός, αλλά είναι ένας πλανήτης νάνος παρόμοιος με τον Πλούτωνα που θα παραμείνει στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα. Η πιο κοντινή απόσταση που μπορεί να φθάσει στη Γη είναι περίπου 4 δισεκατομμύρια μίλια.

Τι είναι η θεωρία της πολικής μετατόπισης; Είναι αλήθεια ότι ο φλοιός της γης κάνει μια περιστροφή 180 μοιρών γύρω από τον πυρήνα σε περίοδο ημερών ή και ωρών;

Μια αντιστροφή στην περιστροφή της Γης είναι αδύνατη. Υπάρχουν αργές κινήσεις των ηπείρων (π.χ. Η Ανταρκτική ήταν κοντά στον ισημερινό εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν), αλλά αυτό είναι άσχετο με τους ισχυρισμούς για αναστροφή των πόλων. Ωστόσο, πολλές ιστοσελίδες που ασχολούνται με το θέμα προσπαθούν να ξεγελάσουν τον κόσμο. Υποστηρίζουν ότι η περιστροφή και η μαγνητική πολικότητα της Γης (η οποία αλλάζει ακανόνιστα), σχετίζονται με μια μαγνητική αντιστροφή που συμβαίνει κάθε 400.000 χρόνια, κατά μέσο όρο. Εξ’ όσων γνωρίζουν οι επιστήμονες, μια τέτοια μαγνητική αντιστροφή δεν βλάπτει με οποιονδήποτε τρόπο τη ζωή στη Γη. Ούτως ή άλλως, είναι πολύ απίθανο να υπάρξει μαγνητική αντιστροφή, κατά τις επόμενες χιλιετίες.

Κινδυνεύει η Γη να πληγεί από μετεωρίτη το 2012;

Η γη αντιμετώπιζε πάντα προσκρούσεις κομητών και αστεροειδών, αν και μεγάλα χτυπήματα είναι πολύ σπάνια. Η τελευταία μεγάλη πρόσκρουση έγινε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, και οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Σήμερα οι αστρονόμοι της NASA έχουν τη δυνατότητα , μέσω της έρευνας «Spaceguard Survey», να εντοπίζουν μεγάλους αστεροειδείς που είναι πιθανόν να προσεγγίσουν τη Γη. Οι επιστήμονες έχουν ήδη ανακοινώσει ότι δεν υπάρχει κάποιος αστεροειδής που προβλέπεται να χτυπήσει τη Γη το 2012.

Υπάρχει κίνδυνος από γιγάντιες ηλιακές καταιγίδες που προβλέπονται για το 2012;

Η ηλιακή δραστηριότητα ακολουθεί ένα κύκλο, που φτάνει στο μέγιστο του κάθε 11 χρόνια. Όταν η δραστηριότητα βρίσκεται στο μέγιστο του κύκλου, σημειώνονται ηλιακές εκλάμψεις που μπορεί να προκαλέσουν κάποια διακοπή στις δορυφορικές επικοινωνίες, αν και οι ειδικοί προσπαθούν να αναπτύξουν ηλεκτρονικά συστήματα που μπορούν να προστατευτούν από τις ηλιακές καταιγίδες. Για το 2012 δεν αναμένεται να υπάρξει συγκεκριμένος κίνδυνος. Το επόμενο ηλιακό μέγιστο θα παρουσιαστεί μεταξύ 2012 – 2014 και αναμένεται να είναι μέτριας έντασης, με καμιά διαφορά από προηγούμενους κύκλους.

Πηγή

helectra