Κελλάκι και σκλαβωμένη Κερύνεια

Π Ρ Α Ξ Η ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ. Έμμεσης πλην σαφούς, έμπρακτης και τεραστίων διαστάσεων, αναγνώρισης του τουρκικού κατοχικού ψευδοκράτους. Των παράνομων θεσμών και των εξουσιών του Αττίλα. Από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για πρώτη φορά στην 35χρονη τουρκική κατοχή. Για πρώτη φορά στα 26 χρόνια του αποσχιστικού, παράνομου τουρκικού ψευδοκράτους. Της υποτελούς στην Τουρκία, παράνομης τοπικής διοίκησης στα κατεχόμενα. Ο Π.τ.Δ. κ. Δ. Χριστόφιας αποδέχτηκε να μεταβαίνει, από τις διόδους του Αττίλα και τους ελεγχόμενους από τον Αττίλα δρόμους, στη σκλαβωμένη από τον Αττίλα Κερύνεια μας.

Για «κατ’ οίκον συνομιλίες» με τον επικεφαλής της πολιτικής πτέρυγας του Αττίλα, τον ψευδοπρόεδρο του κατοχικού καθεστώτος, τον «ομόλογό του στις συνομιλίες» (κατά την έκφραση του Βρετανού πρωθυπουργού Γκ. Μπράουν στο άρθρο του της 20ής Νοεμβρίου ε.έ., στην κυβερνώσα «ΧΑΡΑΥΓΗ», τον κ. Ταλάτ. Με τις διευθετήσεις κινήσεων, τις φρουρές, ένστολες και ένοπλες, τις επιτηρήσεις ασφαλείας, τις διαδικασίες διόδου, των οργάνων του Αττίλα: Των, υπό τας διαταγάς τού επικεφαλής της στρατιωτικής πτέρυγας του Αττίλα, διοικητή του 11ου Σώματος Στρατού της Τουρκίας, αντιστράτηγου Ζορλού, «αστυνομικών» του ψευδοκράτους. Αυτό, πρώτη φορά συμβαίνει. Πρώτη φορά Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας το διαπράττει. Και ουδείς των αρχηγών των κομμάτων της Κ.Δ. διαμαρτύρεται! Ουδείς αντιλέγει!

Τ Α Υ Τ Ο Χ Ρ Ο Ν Α: Συνοδευόμενος από τα ένοπλα όργανα ασφάλειας του Αττίλα, προφανώς με τη λιμουζίνα και τα διακριτικά του ψευτοπροέδρου του κατοχικού καθεστώτος «ΚΚΤC-B» («Βόρειας Κύπρου Τουρκικής Δημοκρατίας – Πρόεδρος») και το σημαιάκι ίσως του ψευδοκράτους, ο κ. Ταλάτ θα μεταβαίνει για τις αντίστοιχες και «ομόλογες» «κατ’ οίκον συνομιλίες» με τον κ. Χριστόφια στο χωριό Κελλάκι της Λεμεσού, όπου και το εξοχικό του Π.τ.Δ. Συνέβη μόνο μία φορά στο παρελθόν η μετάβαση Ντενκτάς (με φρουρά Αττίλα) στο σπίτι του Π.τ.Δ. Γλ. Κληρίδη, επί της οδού Ιωάννη Κληρίδη, παρόδου της Λεωφόρου Μακαρίου Γ΄στη Λευκωσία…

Α Υ Τ Ε Σ οι διευθετήσεις υπερβαίνουν την απλή εκτέλεση των οδηγιών, που το Λονδίνο επινόησε και επέβαλε για εντατικοποίηση των «απευθείας συνομιλιών», κατά τρόπον απολύτως και μονομερώς επικερδή για τον εξωραϊσμό της Τουρκίας στην αξιολόγησή της στην ΕΕ. Υπερβαίνουν την ελάχιστων χιλιομέτρων εκατέρωθεν μετάβαση με τα εκατέρωθεν σύμβολα στις λιμουζίνες, στο «ουδέτερο έδαφος» του ελεγχόμενου από την Ειρηνευτική Δύναμη του ΟΗΕ αεροδρομίου Λευκωσίας, όπου διεξάγονται έως τώρα οι «απευθείας διαπραγματεύσεις των ηγετών των δύο κοινοτήτων»…

ΛΑΖΑΡΟΣ  ΜΑΥΡΟΣ

Πηγή: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

helectra

Καταθέσεις πρώην αρχηγών για Εργκένεκον

Τρεις πρώην αρχηγοί των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων παρουσιάστηκαν σήμερα για να καταθέσουν στο δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης όπου εκδικάζεται η υπόθεση του δικτύου Εργκένεκον, της φερόμενης συνωμοσίας υπερεθνικιστών για την ανατροπή της ισλαμικών καταβολών κυβέρνησης, μετέδωσε το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή.

Οι πρώην αρχηγοί του Στρατού, της Πολεμικής Αεροπορίας και του Πολεμικού Ναυτικού, αντίστοιχα στρατηγός Αϊτάτς Γιαλμάν, πτέραρχος Ιμπραχίμ Φιτρίνα και ναύαρχος Οζντέν Ορνέκ, σήμερα τελούν εν αποστρατεία, κατέθεσαν το πρωί στο κακουργιοδικείο του Σιλιβρί. Η εξέτασή τους συνεχίστηκε επί επτά ώρες, ενώ μεσολάβησε ένα σύντομο διάλειμμα, σύμφωνα με το Ανατολή.

Οι τρεις πρώην αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων, ήταν εν ενεργεία το 2004, όταν μια ομάδα αξιωματικών φέρεται να σχεδίαζε να αναλάβει την εξουσία, σύμφωνα με το κατηγορητήριο στη δίκη του δικτύου Εργκένεκον που συνεχίζεται από τον Οκτώβριο του 2008 στο δικαστήριο της συνοικίας Σιλιβρί της Κωνσταντινούπολης.

Ο Τύπος δημοσίευσε αποσπάσματα που δημοσιεύτηκαν σε εφημερίδα στην οποία ο Οζντέν Ορνέκ φέρεται να έδωσε λεπτομέρειες για το σχέδιο στρατιωτικού πραξικοπήματος.

Ο Χιλμί Οζκόκ αρχηγός του γενικού επιτελείου εκείνη την εποχή, ο οποίος ήδη εξετάστηκε από το δικαστήριο, δήλωσε ότι γνώριζε για σχέδια στρατιωτικού πραξικοπήματος. Ο Τύπος υποθέτει ότι ο Οζκόκ, γνωστός ως μετριοπαθής στρατιωτικός, είχε εμποδίσει τις απόπειρες επιβολής πραξικοπήματος.

Ο τουρκικός στρατός έχει ήδη ανατρέψει τρεις κυβερνήσεις και έχει εξαναγκάσει σε παραίτηση μια άλλη, ισλαμική, το 1997.

Σχεδόν 200 άνθρωποι δικάζονται ως μέλη του δικτύου Εργκένεκον. Κατηγορούνται ότι σχεδίασαν βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες για να υποκινήσουν κοινωνική αναταραχή, χάος και να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που είναι στην εξουσία από το 2002.

Πηγή: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

helectra

Ελένη Παπαδάκη

Μια μελανή σελίδα στον καλλιτεχνικό χώρο της Ελλάδας, αλλά και κατάμαυρη για το ΚΚΕ είναι η δολοφονία μιας μεγάλης ηθοποιού, της Ελένης Παπαδάκη, που ακόμη και σήμερα δεν τολμούν να προφέρουν το όνομά της τόσο στον Περισσό όσο και στο χώρο του θεάτρου, καθώς στη δολοφονία της έπαιξαν ρόλο και συνάδελφοί της. Τελικά, αν ισχύει (και ισχύει) ότι την ιστορία την γράφουν οι νικητές, υπάρχουν άνθρωποι που καταφέρνουν να τους «εκδικούνται» μέσα από την χαραμάδα του χρόνου, μην αφήνοντας το παιχνίδι «να λήξει». Ίσως γιατί η ιστορία των νικητών είναι μια αφήγηση λέξεων, ενώ σε τέτοιες περιπτώσεις, η ιστορία των νικημένων είναι μια αφήγηση αρωμάτων… Τέτοια ήταν η περίπτωση της Ελένης Παπαδάκη. Ήταν ένα σπάνιο φαινόμενο που κάποιοι μέτριοι νικητές, για να υπάρξουν, του κλέψαν την γλώσσα, του κλέψαν την τέχνη και την ζωή. Που έβγαινε στη σκηνή και με δυο ατάκες έκλεβε την παράσταση, χτυπώντας ως το μεδούλι τον εφησυχασμό μιας κοινωνίας και τον ναρκισσισμό των καλλιτεχνών.

Η φρικώδης δολοφονία της από την ΟΠΛΑ τον Δεκέμβρη του ’44, δεν επέτρεπε στην αριστερή συντήρηση κι ευθυνοφοβία να την αντικρίσει ως σύμβολο. Όταν το πτώμα της αναγνωρίστηκε, δυστυχώς γυμνό και κακοποιημένο, έναν μήνα μετά στην ΟΥΛΕΝ, δεν μπορούσε παρά να κραυγάζει μες στη σιωπή του για την «απροσχημάτιστη και παντοδύναμη βία, ηθική και υλική, που ασκεί μια κοινωνία εκδικητική, διεφθαρμένη και υποκριτική, στα άτομα που αρνούνται να αφομοιωθούν μαζί της». Στην κομματική απολογία του για τα πεπραγμένα εκείνου του υστερικού Δεκέμβρη ο τότε ΓΓ του ΚΚΕ, έχοντας και τα πλήρη στοιχεία από διασωθέντες αριστερούς, παραδέχτηκε ότι ο φόνος της Παπαδάκη ήταν φόνος αθώου, ενώ κάποιοι από τους φονιάδες της εκτελέστηκαν από λαϊκό δικαστήριο λίγους μήνες αργότερα.

Η Ελένη Παπαδάκη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Νοεμβρίου του 1908. Ανατράφηκε σε ένα περιβάλλον όπου η μάθηση, η πνευματική και ψυχική καλλιέργεια θεωρούταν υποχρέωση του ατόμου προς τον εαυτό του. Ο παππούς της ήταν καθηγητής καλλιτεχνολογίας, αισθητικής και λατινικής φιλολογίας, ο πατέρας της σπουδαγμένος στη Ροβέρτειο Σχολή και η μητέρα της διακρινόταν για τη μουσική της καλλιέργεια, επομένως ήταν φυσικό επακόλουθο να εξοικειωθεί και η Ελένη από πολύ νωρίς με τη μουσική και τη λογοτεχνία. Ιδιαίτερα εξοικειωμένη ήταν από τα παιδικά της χρόνια, με τη γερμανική κουλτούρα και γλώσσα, τα αγγλικά, τα γαλλικά και τα ιταλικά, αλλά και με το πιάνο και το τραγούδι.

Η πρώτη της ουσιαστική επαφή με το θέατρο έγινε το 1923, όταν αρρώστησε από πλευρίτιδα και αναγκάστηκε να διακόψει προσωρινά τα μαθήματα πιάνου και τραγουδιού που παρακολουθούσε στο Ελληνικό Ωδείο. Εκείνη την περίοδο, αναζητώντας διέξοδο έκφρασης, παρακολούθησε ως ακροάτρια τις τακτικές μαθητικές παραστάσεις και τα μαθήματα του Νίκου Παπαγεωργίου, διευθυντή της Δραματικής Σχολής του Ελληνικού Ωδείου. Στράφηκε προς το θέατρο και στις 6 Απριλίου 1924 συμμετείχε στην 8η επίδειξη της Δραματικής Σχολής με δυο μονόπρακτα σε διδασκαλία Νίκου Παπαγεωργίου. Την ίδια χρονιά, ο Σπύρος Μελάς αναζητώντας νέο αίμα για να στελεχώσει το θέατρο που επρόκειτο να ιδρύσει, επέλεξε μαθητές από διάφορες σχολές, ανάμεσά τους και την Ελένη Παπαδάκη, η οποία στις 10 Ιανουαρίου 1925 εμφανίστηκε στο έργο «Πειρασμός» του Ξενόπουλου ερμηνεύοντας το ρόλο της Αγγέλας. Μετά από μια σειρά επιτυχίες, ο Σπύρος Μελάς ανεξαρτητοποιήθηκε από την κηδεμονία των Ωδείων, ιδρύοντας το «Θέατρο Τέχνης». Τότε υπέγραψε η Ελένη Παπαδάκη το πρώτο επαγγελματικό της συμβόλαιο.

Η πραγματική καριέρα της Παπαδάκη ξεκίνησε στις 24 Ιουνίου 1925, όταν εμφανίστηκε στο ρόλο της Προγονής στο έργο του Πιραντέλλο «Έξη πρόσωπα ζητούν συγγραφέα». Αναφερόμενος σε αυτή της την εμφάνιση, ο Αρτέμης Μάτσας σημειώνει: «…Μόλις εμφανίστηκε, γέμισε η σκηνή φως. Σβήσανε όλα τα άλλα πρόσωπα. Η μαγεία απλώθηκε παντού…» Το όνομα της νέας πρωταγωνίστριας άρχισε να συζητιέται πολύ έντονα στους καλλιτεχνικούς κύκλους της εποχής και πολύ σύντομα πρώτα η Κυβέλη (Νοέμβριος 1925) και στη συνέχεια ο Αιμίλιος Βεάκης (Ιανουάριος 1926) κάλεσαν την Ελένη Παπαδάκη να εμφανιστεί μαζί τους στη σκηνή. Το 1931 έκανε θίασο με τον Μήτσο Μυράτ και τον Περικλή Γαβριηλίδη και ένα χρόνο αργότερα συνεργάστηκε με την Μαρίκα Κοτοπούλη.

Όμως οι προσωπικές εμπάθειες συναδέλφων της – τα ονόματά τους δεν δόθηκαν ΠΟΤΕ στη δημοσιότητα! – που έφτασαν στο σημείο να την κατηγορούν για… δοσίλογη και… συνεργάτιδα των Γερμανών και τα συμπλέγματα των κομμουνιστών στέρησαν απο την Ελλάδα μια μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιό!

Πηγή

helectra