Την προβολή και υιοθέτηση ενός νέου αξιακού κώδικα επεδίωκαν οι υπεύθυνοι εκπαίδευσης για τους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες, στις πρώην ανατολικές χώρες, μέσα από τη συγγραφή των σχολικών βιβλίων. Στο συμπέρασμα αυτό συντείνει έρευνα της Μαρίας Μποντίλα, Δρ. Ιστορίας της Εκπαίδευσης, στοιχεία της οποίας παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο της έκθεσης, με τίτλο: «100 Χρόνια Σχολικό Βιβλίο: 1884-1984».
Η προσπάθεια υιοθέτησης ενός νέου αξιακού κώδικα φαίνεται εκ πρώτης, όπως επισημαίνει η κ. Μποντίλα, από την επιλογή των κειμένων που παρατίθενται στα βιβλία.
Τα κείμενα των βιβλίων είναι τριών ειδών. Είναι κείμενα λογοτεχνικά, ήδη γνωστά και καταξιωμένα στην Ελλάδα, με αναφορές στις ήδη υπάρχουσες ιστορίες της Λογοτεχνίας. Είναι, επίσης, κείμενα λογοτεχνικά, στρατευμένα, γνωστών αλλά και αγνώστων συγγραφέων του αριστερού πολιτικού χώρου και είναι και κείμενα «επικαιρικά» γραμμένα ad hoc, για να εξυπηρετήσουν κάποιες συγκεκριμένες ανάγκες, μια συγκεκριμένη στιγμή.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι, όπως επισημαίνει η ερευνήτρια, τα κείμενα που αναφέρονται στο θάνατο του Μπελογιάννη.
«Η εκτέλεση του Μπελογιάννη έγινε στις 30 Μαρτίου του 1952 και στο βιβλίο της Δ΄ Δημοτικού που εκδόθηκε στις 23-6-1953 υπάρχουν μικρά αποσπάσματα από ποιήματα και πεζά. Στο Αναγνωστικό επίσης της Στ΄ Δημοτικού που τυπώθηκε το Σεπτέμβριο του 1954 υπάρχει ένα κείμενο του Ν. Ζαχαριάδη αφιερωμένο στον Ν. Μπελογιάννη. Ένα άλλο παράδειγμα είναι δύο κείμενα των Αναγνωστικών που αναφέρονται στη θέση του ΚΚΕ όσον αφορά στην αποστολή Ελλήνων στρατιωτών στην Κορέα και το διήγημα ‘Οι αποφυλακισμένοι’ της Διδούς Σωτηρίου, στο Αναγνωστικό για την Ζ΄ τάξη του 1964″, σημειώνει η κ. Μποντίλα.
Κείμενο: Αποστόλης Ζώης
helectra
Περιοδικον Ποικιλης Υλης 