Όταν τον Ιούνιο του 1954, ο στρατάρχης, Γιόσιπ Μπροζ Τίτο, κυρίαρχη φυσιογνωμία της εποχής, επισκεπτόταν την Αθήνα, οι μνήμες από τη βοήθεια που παρείχε η Γιουγκοσλαβία στους αντάρτες του Εμφυλίου Πολέμου, στην Ελλάδα, ήταν ακόμη νωπές στο μυαλό του τότε Έλληνα μονάρχη Παύλου Β’. Ωστόσο, όταν οι δυο τους κάθισαν στο ίδιο τραπέζι, στο πλαίσιο γεύματος που παρέθεσε ο τέως βασιλιάς στον τότε πρόεδρο της Γιουγκοσλαβίας, η όποια συζήτηση γύρω από το θέμα «πνίγηκε» σε άφθονο «Μεταξά» και κρασί από τους καλύτερους ελληνικούς αμπελώνες.
Γερές δόσεις μουσακά, χωριάτικη σαλάτα, γεμιστά λαχανικά στο φούρνο, τηγανητές μελιτζάνες και κολοκυθάκια «παρέσυραν» τους ομοτράπεζους σε γαστριμαργικές … παρεκτροπές, με επισφράγισμα ένα κομμάτι μπακλαβά, συνοδευόμενο από μπόλικο σιρόπι και κρέμα από φρέσκο γάλα Ολύμπου. (περισσότερα…)
Περιοδικον Ποικιλης Υλης 