Η επιστροφή του βινυλίου

 «Τα πιο ωραία λαϊκά, σε σπίτια με μωσαϊκά τα είχαμε χορέψει…» κι ο νους πάει πίσω στα πάρτι με βινύλιο και στις δεκαετίες του ΄60 και του ΄70, που η αθωότητα ήταν ακόμη εδώ… Στα τέλη της επόμενης δεκαετίας, δηλαδή τέλη του ΄80, ο δίσκος, η βελόνα, το πικάπ, και το βινύλιο χάνουν σιγά-σιγά την αίγλη τους και ξεχνιούνται μέσα σε κούτες, πατάρια, αποθήκες. Μετατρέπονται σε μουσειακό είδος.