Η απελευθέρωση της Παραμυθιάς (Βίντεο)

Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε ένα ντοκιμαντέρ για την απελευθέρωση της Παραμυθιάς το 1913, πριν 100 χρόνια, κατά την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων.

Γρηγόρης Αυξεντίου: Ο αετός του Μαχαιρά

Ήταν 22 Φεβρουαρίου 1928. Στο χωριό Λύση της Κύπρου, γεννήθηκε ο Γρηγόρης. Ήταν μια εποχή γεμάτη αγώνες και ελπίδες για μιά  μεγάλη Ελλάδα. Η επανάσταση που άρχισε πριν έναν  αιώνα, μετατέθηκε τώρα στον πολιτικό στίβο. Οι καθημερινές μάχες για την επικράτηση των Ελληνικών δικαίων βρίσκονταν σε μια περίοδο έξαλλη. Η αποτυχία της Μικρασιατικής εκστρατείας εδημιούργησε μια ατμόσφαιρα απαισιοδοξίας κι ελειτούργησε σαν καταλύτης στον  Μεγαλοϊδεατισμό των Ελλήνων. Στην Κύπρο όμως εσήμανε το ξεκίνημα για μια νέα προσπάθεια ανεξαρτησίας, πιστεύοντας ίσως ότι με την αποτυχία στην μικρά Ασία, οι Μεγάλες Δυνάμεις που είχαν βάλει το χεράκι τους στην καταστροφή, για να εξιλεωθούν ίσως επέτρεπαν την προσάρτηση της Κύπρου στην Ελλάδα.

Τα Φεβρουαριανά (1863) και η πρώτη τρικομματική κυβέρνηση

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.

 

Τον Φεβρουάριο 1863 οι ημέρες που περνούσε η χώρα ήταν «πονηρές». Η έξωση του Όθωνα, περίπου πέντε μήνες νωρίτερα, είχε σηκώσει ταραχώδη κύματα, όπως ο καταποντισμός ενός σκάφους σε τρικυμισμένη θάλασσα. Ο χειμώνας ήταν βαρύς, τα πνεύματα αναμμένα και η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι. Το στέμμα της Ελλάδος ζητούσε γαλαζοαίματη κεφαλή να ακουμπήσει. Οι Έλληνες πανηγύριζαν γιατί σε εσωτερικό τους δημοψήφισμα εξέλεγαν νέο βασιλιά τους τον Πρίγκιπα Αλφρέδο της Αγγλίας, αλλά εκείνος δεν δεχόταν να κάτσει στον θρόνο που οι βασιλικοί οίκοι της Ευρώπης χαριτολογώντας αποκαλούσαν «αγκάθινο». Εκμεταλλευόμενος τη σύγχυση, ο παραδοσιακός πολιτικός Δημήτριος Βούλγαρης εμφανίζεται ως «ελευθερωτής», ενώ ο γηραιός Κανάρης μετανοεί για την έξωση του Όθωνα και η γνώμη του συνοψίζεται στον επιγραμματικό αφορισμό: ― Βγάλαμε τα μάτια μας!

Ο Λόφος Κοίλης και οι «αιματοβαφείς σπηλιές»

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Μία από τις ομορφότερες περιοχές των Πετραλώνων είναι η «Δεξαμενή», που βρίσκεται στη νοτιότερη βραχώδη έξαρση του συνόλου το οποίο οι Αθηναίοι ορίζουν ως Λόφο Φιλοπάππου, πάνω από τη λεωφόρο Χαμοστέρνας. Η περιοχή αυτή, κατά τον 19ο αιώνα, ήταν γνωστή ως «Λόφος Φιλάρετου», λόγω του ιδιοκτήτη της, Δημήτριου Φιλάρετου, γνωστού και από τον Λόφο Φινόπουλου, όπου επίσης είχε ασχοληθεί με ζητήματα γης. Ο γιος του Νικόλαος Φιλάρετος παντρεύτηκε την κόρη του Επαμεινώνδα Δεληγεώργη και εκλέχθηκε δύο φορές βουλευτής Μεγαρίδος. Υπήρξε σημαίνων οικονομικός παράγων, ενώ το 1901 η μικρή αθηναϊκή κοινωνία συγκλονίστηκε από την αυτοκτονία του.

Τροιζηνία: Από τον Πόρο ως την «Καμένη»

Έχουν περάσει πολλές δεκαετίες από τότε που ο Γιώργος Σεφέρης, ο Κωστής Παλαμάς, ο Χένρυ Μίλερ και δεκάδες άλλοι λόγιοι και περιηγητές της εποχής άντλησαν έμπνευση από το «Βόσπορο» του Σαρωνικού. Το φως και τις στέγες του, τις φιδίσιες όχθες, τις κορυφογραμμές, τα κατάρτια… Τα καλά νέα είναι πως το μικρό καταπράσινο νησάκι με τ’ αρχοντικά και τ’  ασβεστωμένα σπίτια, παραμένει γραφικό κι αναλλοίωτο στους καιρούς· με ΄κείνη την ανέμελη νησιώτικη φυσιογνωμία που σε κάνει να νιώθεις σαν στο σπίτι σου.

Η «κόρη των Αθηνών» και ο Λόρδος Βύρων

Κόρη των Αθηνών (λεπτομέρεια). Αγνώστου ελαιογραφία σε μουσαμά 116χ82), Αθήνα, Συλλογή Ιδρύματος Αλεξ.Ωνάσης.

Στον παραπάνω πίνακα με τίτλο «Κόρη των Αθηνών» απεικονίζεται μια νεαρή γυναικεία μορφή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους. Στέκεται συλλογισμένη με το βλέμμα απλανές. Η τρυφερή της ηλικία απεικονίζεται στη δροσιά του προσώπου της. Η νεαρή γυναίκα φορά παραδοσιακή φορεσιά της Αττικής, ενώ αν κρίνουμε από το χρυσοκέντητο πλουμιστό γιλέκο που φορά πρόκειται για ανύπαντρη κοπέλα. (Από τα κεντήματα της φορεσιάς υποδηλωνόταν η κοινωνική όπως και η οικογενειακή κατάσταση της κοπέλας). Τα κοσμήματα που φορά μας παραπέμπουν σε ανώτερα κοινωνικά στρώματα. Ο πίνακας έχει βάθος με φόντο το Μνημείο του Ερεχθείου της Ακρόπολης όπου διακρίνουμε δύο από τις Καρυάτιδες που το στολίζουν. Πιθανά ο άγνωστος καλλιτέχνης να ήθελε συμβολικά να παραλληλίσει την Κόρη των Αθηνών με τις Καρυάτιδες που στολίζουν το μνημείο της Ακρόπολης. Μάλιστα λέγεται πως η κόρη των Αθηνών ήταν τόσο όμορφη ώστε όταν την πρωτοαντίκρυσε ο Χόμπχαουζ, θαμπωμένος, αναφώνησε : «Κοίτα , μια από τις Καρυάτιδες ζωντάνεψε».