Archive for the ‘ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ’ Category

Η φωτογράφος, εγγονή της γλύπτριας Ναταλίας Μελά, μιλάει για τρεις γενιές οικογενειακής «τρέλας» σε ένα σπίτι από το οποίο παρέλασε η πνευματική ελίτ του τόπου και για το πάθος της να εντοπίζει τη φύση ακόμη και μέσα στο αθηναϊκό τσιμέντο.


Τη βρήκαμε σε ανασκαφές βυζαντινών αρχαιοτήτων στα Κύθηρα. Τι ήθελε μια φωτογράφος μέσα στο λιοπύρι του Ιουλίου να παρακολουθεί τη δουλειά της σκαπάνης τριγυρισμένη από μάρμαρα και κεραμικά; «Είναι το μικρόβιο της τρέλας» απαντά γελώντας η Ναταλία Τσουκαλά. Το μικρόβιο που σαν από αόρατο νήμα την ενώνει με τη μητέρα της, τη γνωστή interior designer Αλεξάνδρα Τσουκαλά, και φυσικά με τη γιαγιά της, μια από τις μεγαλύτερες εν ζωή ελληνίδες γλύπτριες, τη Ναταλία Μελά, σύζυγο του αρχιτέκτονα Άρη Κωνσταντινίδη και εγγονή του μακεδονομάχου Παύλου Μελά. (περισσότερα…)

Δύο καλλιτέχνες κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα νέο τρόπο για να καταγράφετε τις προσωπικές σας στιγμές.  Αυτό θα αργήσει να γίνει για το πλατύ κοινό, αφού δεν είναι θέμα φωτογραφικής μηχανής αλλά επεξεργασίας της φωτογραφίας. Δεν παύει όμως να είναι συναρπαστικό! Τις ονόμασαν κινηματογραφίες. Στην αρχή το θέαμα μπορεί να ξενίζει, όμως το μάτι συνηθίζει αμέσως και η εικόνα σε συνεπαίρνει! (περισσότερα…)

Ένα λεύκωμα για τη Θάσο του χθες, αφιερωμένο «στους απλούς ανθρώπους, που διαμόρφωσαν την ιστορία του τόπου», με αναμνήσεις και εικόνες που ανασύρθηκαν από το … χρονοντούλαπο της ιστορίας, εξέδωσε η Θασιακή Ένωση Καβάλας.

Χάρη στο μεράκι και την αγάπη δύο δραστήριων μελών του Συλλόγου, του προέδρου Λάζαρου Αλβανού, που έκανε την επεξεργασία των ασπρόμαυρων φωτογραφιών, οι οποίες και συνθέτουν τον κύριο κορμό του λευκώματος, αλλά και του αντιπροέδρου Δημήτρη Θεοδωρίδη, που «έντυσε» τις φωτογραφίες με κείμενα για την ιστορία του τόπου, το λεύκωμα «κλείνει» στις 237 σελίδες του αναμνήσεις από το παρελθόν. Αναμνήσεις της περιόδου 1885-1965 από ένα νησί, που ξεπροβάλλει μέσα από τα νερά του βορείου Αιγαίου σαν ολοστρόγγυλο βότσαλο κι έχει χαρακτηριστεί ως το «σμαράγδι» του Θρακικού Πελάγους, χάρη στο καταπράσινο τοπίο του.

Τα πανέμορφα χωριά του νησιού, γεγονότα της νεότερης ιστορίας του, όπως η συμμετοχή των Θασίων στον Μακεδονικό Αγώνα, οι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στο νησί -κυρίως στα παραλιακά χωριά του Λιμένα και των Λιμεναρίων, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή– αλλά και η συμμετοχή ανδρών και γυναικών του νησιού στην Αντίσταση στα χρόνια της βουλγαρικής Κατοχής έχουν αποτυπωθεί στις σελίδες τού ιδιαίτερα καλαίσθητου αυτού λευκώματος, που έρχεται να διασώσει έναν μικρό φωτογραφικό «θησαυρό» και συνάμα την ιστορία του τόπου.

Ξεφυλλίζοντας το λεύκωμα, ο αναγνώστης βλέπει να περνούν από μπροστά του στιγμιότυπα από τη θρησκευτική ζωή του τόπου, από τη σχολική ζωή (σ.σ. από γραπτές μαρτυρίες αποδεικνύεται ότι, στη Θάσο λειτουργούσαν σχολεία από τα τέλη του 18ου αιώνα), παραδοσιακές γαμήλιες τελετές, που επιβίωναν στα χωριά του νησιού μέχρι και το τέλος της δεύτερης μεταπολεμικής δεκαετίας, αλλά και επαγγέλματα που είτε «έσβησαν» με την πάροδο του χρόνου είτε έχουν προσαρμοστεί στα σύγχρονα τεχνολογικά δεδομένα.

Γαϊδουράκια, βοϊδοάμαξες, κάρα, φορτηγά και μηχανές παλαιού τύπου, καΐκια και ταχύπλοα της δεκαετίας του ’60 δίνουν το δικό τους στίγμα στον τομέα των μεταφορών, ενώ η καραβόκνα, μια ξύλινη κατασκευή που αποτελούσε το μοναδικό αντικείμενο των λούνα-παρκ των πανηγυριών στις αρχές του περασμένου αιώνα, τα παραδοσιακά καφενεία, τα πικ-νικ στην εξοχή με τα γραμμόφωνα έδειχναν πώς ορισμένες δεκαετίες πριν, οι άνθρωποι διασκέδαζαν κι ας μην είχε μπει στη ζωή τους η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το ηλεκτρικό, τα φαστ-φουντ και τα ξενυχτάδικα.

Εικόνες από παραδοσιακά πανηγύρια, που τείνουν να εκλείψουν στις μέρες μας και στιγμιότυπα από καρνιβαλικές εκδηλώσεις έρχονται να προστεθούν στις φωτογραφίες ανθρώπων του νησιού για να ολοκληρώσουν την πολυσύνθετη εικόνα του. Μια εικόνα, που αποπνέει αέρα μιας άλλης εποχής…

Με την έκδοση αυτού του λευκώματος, η Θασιακή Ένωση Καβάλας ήθελε να προσφέρει στους κατοίκους της Θάσου -και όχι μόνο- μια σπάνια συλλογή ανέκδοτων φωτογραφιών από ιδιωτικά αρχεία, στις οποίες έχουν αποτυπωθεί όψεις του παρελθόντος του νησιού.

Η όλη προσπάθεια ξεκίνησε πριν από περίπου τρία χρόνια και με υπομονή και επιμονή η Ένωση κατάφερε να συγκεντρώσει όλο αυτόν τον φωτογραφικό «θησαυρό», που οι κάτοικοι του τόπου είχαν καλά φυλαγμένο σε άλμπουμ ή στα συρτάρια τους. Όλο αυτό το εγχείρημα είχε ως αποτέλεσμα, τη δημιουργία ενός αρχείου της Θασιακής Ένωσης Καβάλας, που αριθμεί ήδη 1.000 και πλέον φωτογραφίες, αψευδείς μάρτυρες της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού. Το λεύκωμα, η έκδοση του οποίου κατέστη δυνατή χάρη στην ευγενική χορηγία του Δήμο Θάσου, βασίστηκε σε επιλογή φωτογραφιών από το φωτογραφικό υλικό που έχει μέχρι σήμερα στη διάθεσή του ο Σύλλογος.

Οι κάτοικοι της Θάσου, όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Θασιακής Ένωσης Καβάλας, Λάζαρος Αλβανός, όχι μόνο δέχτηκαν με ευχαρίστηση την έκδοση του λευκώματος, αλλά και το «αγκάλιασαν», με αποτέλεσμα να γίνει ανάρπαστο, από την πρώτη στιγμή της διάθεσής του.

«Πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι μας είχαν δώσει τις φωτογραφίες, ανακάλυψαν, έπειτα από την επεξεργασία αυτών, ανθρώπους, που δεν γνώριζαν καν ότι απεικονίζονταν εκεί», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Αλβανός. Ενδιαφέρουσα, μάλιστα, είναι η περίπτωση του δισεγγονού του Ιωάννη Ζωγράφου, αγιογράφου, ζωγράφου και φωτογράφου, ο οποίος έφερε στους ανθρώπους της Ένωσης αρνητικά που ανήκαν στον παππού του, από το 1890!

Σε κάθε περίπτωση, το λεύκωμα αυτό ξυπνά σίγουρα αναμνήσεις στους παλιότερους και προσφέρει σημαντικές πληροφορίες στους νεότερους, ίσως και ερεθίσματα για νέες αναζητήσεις και νοερά «ταξίδια» στο παρελθόν. Άλλωστε, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στον πρόλογο του λευκώματος: «Σκοπός μας είναι το ταξίδι στο παρελθόν, γιατί, όποιος το αγνοεί, δεν μπορεί να προχωρήσει στο μέλλον».

Παπαδοπούλου Σ.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

helectra

ΕΚΔOΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΑΡΜΑΡΟΤΕΧΝΙΤΕΣ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ


Τελικές διορθώσεις σε έναν από τους κίονες της Αθηνάς Νίκης. Υπομονή και μεράκι είναι τα απαραίτητα προσόντα για να μπορέσει ο σύγχρονος μαρμαροτεχνίτης να προσεγγίσει τη δουλειά των μαστόρων πριν από 2.500 χρόνια. «Προσπαθούμε, αλλά δεν έχουμε την τεχνογνωσία για να φτάσουμε στο 100% της ακρίβειάς τους», λένε οι μαρμαροτεχνίτες. Δεν έχουμε την τεχνογνωσία να φτάσουμε τους αρχαίους σε θέματα εφαρμογής των επιφανειών, λένε οι μαρμαροτεχνίτες της Ακρόπολης, ο μόχθος των οποίων πρωταγωνιστεί στον φακό του Βασίλη Βρεττού.

Πρόσωπα κάτω από τον ήλιο σκαλίζουν το μάρμαρο με υπομονή. Παλεύουν να νικήσουν τον χρόνο και να σταθούν αντάξιοι των προκατόχων τους, που δούλεψαν στον ίδιο χώρο πριν από 2.500 χρόνια. Από αθέατοι ήρωες οι μαρμαροτεχνίτες της Ακρόπολης μετατρέπονται σε πρωταγωνιστές. Και διηγούνται τις ιστορίες τους μέσα από τα ασπρόμαυρα καρέ του φωτογράφου Βασίλη Βρεττού, που επί τρία χρόνια (2006-2009) ανέβαινε σε σκαλωσιές, τρύπωνε σε εργαστήρια και κρυφοκοίταζε τις δημιουργικές στιγμές τους στην αναστήλωση των μνημείων του Ιερού Βράχου. Καρέ που ζητούν την προσοχή μέσα από την έκδοση «Οι μαρμαροτεχνίτες της Ακρόπολης» (εκδ. Άγρα) και την έκθεση που εγκαινιάζεται απόψε στο βιβλιοπωλείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης.

«Θέλησα να δείξω μια διαφορετική πλευρά της Ακρόπολης», λέει στα «ΝΕΑ» ο Βασίλης Βρεττός. «Δεν με ενδιέφεραν τα ίδια τα μνημεία, αλλά ο ανθρώπινος μόχθος για την αναστήλωσή τους. Αυτοί οι άνθρωποι γράφουν Ιστορία. Και δέχονταν να φωτογραφηθούν με χαρά καθώς δεν έχουν ξαναβρεθεί στον ρόλο του πρωταγωνιστή».

Η οικειότητα ήρθε γρήγορα ανάμεσα στον φωτογράφο και τους μαρμαροτεχνίτες. «Δεν θα ξεχάσω που μια μέρα καθόμουν με τον αρχιτεχνίτη Γιώργο Ρήγο στην οροφή των Προπυλαίων και μου εξηγούσε την αρχιτεκτονική του μνημείου, το πώς άντεξε στους σεισμούς. Εκείνο που με εντυπωσίασε όμως ήταν όταν μου αποκάλυψε ότι το βρήκε ανέπαφο το εμπόλιο ανάμεσα σε δυο σπονδύλους ενός κίονα. Ήταν από ξύλο, μάλλον αγριομουριάς, και δεν είχε πάθει τίποτα επειδή ήταν τόσο τέλεια η συναρμογή των δύο μαρμάρινων επιφανειών, οπότε δεν είχε περάσει αέρας και το ξύλο δεν είχε φθαρεί». «Είναι μια δουλειά όπου δεν μπορείς να κάνεις ούτε λάθος ούτε εκπτώσεις», λέει στα «ΝΕΑ» ο επί 20 χρόνια Τηνιακός μαρμαροτεχνίτης Γιώργος Ρήγος, ο προπάππούς του οποίου έχει αφήσει τη σφραγίδα του στην Παναγία της Τήνου. «Είναι η καλύτερη σχολή, διότι τα κλασικά μνημεία είναι μοναδικά. Πρόκειται όμως για συλλογική δουλειά. Μόνος σου και ο καλύτερος να είσαι δεν κάνεις τίποτα».

«Αισθάνεσαι δέος όταν είσαι νέος. Με την εμπειρία όμως μαθαίνεις να μην φοβάσαι τίποτα. Το μόνο που σε νοιάζει είναι πώς θα πετύχεις το καλύτερο αποτέλεσμα», λέει ο Τηνιακός επίσης μαρμαροτεχνίτης Γιώργος Δεσύπρης, που εργάζεται στην Ακρόπολη επί 23 χρόνια. «Δεν μας σταματάει τίποτα. Μόνο οι απληρωσιές» επισημαίνει, και θυμάται ως μια από τις καλύτερες στιγμές του όταν έπρεπε να σκαλίζει αλλά και να κάνει έρευνα για το ένα από τα νέα κιονόκρανα που τοποθετήθηκαν στα Προπύλαια. «Το καθένα ήταν φτιαγμένο από διαφορετικό αρχαίο μάστορα και ερευνούσα τις λεπτομέρειες, ώστε το δικό μου να μοιάζει με το ωραιότερο από τα αρχαία», «Το μόνο που μας δυσκολεύει είναι όταν μας γκρινιάζουν να γίνουν όλα πιο γρήγορα». θυμάται. Όσο για τις δυσκολίες; Υπάρχει στόχος που δεν έχετε ακόμη κατακτήσει; «Τους αρχαίους δεν μπορούμε να τους πιάσουμε σε θέματα εφαρμογής των επιφανειών. Δεν έχουμε την τεχνογνωσία. Μπορούμε να φτάσουμε το 90%, αλλά δεν ξέρω αν θα καταφέρουμε ποτέ να πιάσουμε το 100%», απαντά ο κ. Δεσύπρης.

Τις φωτογραφίες του Βασίλη Βρεττού«που αποτυπώνουν με ζωντανό και γλαφυρό τρόπο τον ανθρώπινο μόχθο, την εντατική προσπάθεια της δουλειάς, αλλά και τη συγκίνηση και τη χαρά όταν αποκαλύπτονταν τα ίχνη των αρχαίων εργαλείων ή όταν μας συνόδευε το αίσθημα ενοχής για τη μεγάλη ασέβεια να διαταράξουμε την αρχαία δομή που η φύση είχε σεβαστεί τόσους αιώνες», όπως παρατηρεί η διευθύντρια της Υπηρεσίας Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης, Μαίρη Ιωαννίδου – συνοδεύουν και κείμενα των Μανόλη Κορρέ και Λουίζας Καραπιδάκη.

«Αν κατακτήσεις το μάρμαρο, κάνεις θαύματα»

Από την παρέα των μαρμαροτεχνιτών δεν λείπουν και οι γυναίκες, αν και όπως παραδέχονται είναι «πιο ανδρική δουλειά, αλλά οι γυναίκες είναι πιο καλές στις λεπτομέρειες». «Οι άνδρες έχουν διαφορετική αντίληψη και κάποιες φορές δεν λείπουν τα σχόλια, αλλά σε γενικές γραμμές έχουμε καλές σχέσεις», λέει η Μαρία Μούζουρα, που εργάζεται επτά χρόνια στα εργοτάξια της Ακρόπολης. «Εκείνο που με δυσκολεύει είναι κυρίως τα μεγάλα ηλεκτρικά εργαλεία και στην αρχή φοβόμουνα μήπως κάνω κάποιο λάθος, όμως με βοήθησε το γεγονός ότι δεν ήμουν μόνη μου», λέει η μία από τις δύο τεχνίτριες της Ακρόπολης, η οποία ασχολήθηκε με τη λάξευση των φατνωμάτων και των γείσων. «Στο μάρμαρο πρέπει να συμπεριφερθείς με τρόπο. Αν το κατακτήσεις, μπορείς να κάνεις θαύματα».

Η φωτογραφική έκθεση εγκαινιάζεται απόψε στις 20.00 στο βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ (Αμερικής 13, τηλ. 210-3614.143).

Μαίρη Αδαμοπούλου

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ

helectra

Share

Τη «μυστηριώδη» γοητεία του βυθού και τη ζωή κάτω από το νερό έχουν τη δυνατότητα να τη «γευτούν» ελάχιστοι. Μέσω, όμως, της υποβρύχιας φωτογράφησης, τη γνωρίζουν οι περισσότεροι. Οι ελληνικές θάλασσες είναι πλούσιες σε φωτογραφικό «υλικό» κι αυτό θέλουν να το εκμεταλλευτούν οι υπεύθυνοι της τοπικής αυτοδιοίκησης στη Βόρεια Ελλάδα, με στόχο την προσέλκυση εκατοντάδων καταδυτικών τουριστών.

ÅÉÄÉÊÏ ÈÅÌÁ : ÔÁ ÌÕÓÔÉÊÁ ÔÇÓ ÕÐÏÂÑÕ×ÉÁÓ ÖÙÔÏÃÑÁÖÉÁÓ

Για να δει κάποιος τα μυστικά του βυθού θα πρέπει να γίνει μόνιμος «κάτοικος» του. Οι δύτες, κουβαλώντας φωτογραφικές μηχανές, έχουν τη δυνατότητα να απαθανατίσουν κοπάδια ψαριών, μικρά χταπόδια, ακόμη και καρχαρίες. Οι ελληνικές θάλασσες «απελευθερώθηκαν» εδώ και λίγα χρόνια, καθώς όπως ανέφερε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο πρόεδρος του πανελληνίου κέντρου υποβρύχιας φωτογραφίας έρευνας και τεχνολογίας που εδρεύει στην Καβάλα, Ιωάννης Σταματιάδης, η ελληνική νομοθεσία δεν επέτρεπε τη λήψη υποβρύχιων φωτογραφιών.

ÅÉÄÉÊÏ ÈÅÌÁ : ÔÁ ÌÕÓÔÉÊÁ ÔÇÓ ÕÐÏÂÑÕ×ÉÁÓ ÖÙÔÏÃÑÁÖÉÁÓ

«Δυστυχώς, στην Ελλάδα ανακαλύψαμε αργά την υποβρύχια φωτογραφία. Ο ελληνικός βυθός έχει χλωρίδα και πανίδα τεράστιου ενδιαφέροντος. Και πλέον, τρέχουμε να προλάβουμε αυτόν τον τουριστικό πλούτο», ανέφερε ο κ.Σταματιάδης, προσθέτοντας: «Στο βυθό τραβάμε εικόνες από αυτό που αγαπάμε. Όσο πιο βαθιά βουτάμε, όμως, χάνουμε τα χρώματα, τα οποία τα βλέπουμε αλλιώς στο βυθό και αλλιώς, όταν εκτυπώνεται η φωτογραφία».
Οι λάτρεις της υποβρύχιας φωτογράφησης μπόρεσαν να «κατακτήσουν» τις ελληνικές θάλασσες μόλις το 2005, όταν ψηφίστηκε ο νέος καταδυτικός νόμος για τις καταδύσεις αναψυχής, που επιτρέπει την κατάδυση σε όλη την επικράτεια, εκτός των περιοχών που χαρακτηρίζονται ως αρχαιολογικοί χώροι.

ÅÉÄÉÊÏ ÈÅÌÁ : ÔÁ ÌÕÓÔÉÊÁ ÔÇÓ ÕÐÏÂÑÕ×ÉÁÓ ÖÙÔÏÃÑÁÖÉÁÓ

Μέχρι τότε, απαγορευόταν δια νόμου οι καταδύσεις, καθώς το ελληνικό κράτος ήθελε να προστατέψει την υποβρύχια πολιτιστική μας κληρονομιά. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούσαν να καταδυθούν μόνο με ειδική άδεια, ακόμη και σε περιοχές που δεν υπήρχαν καταγεγραμμένες αρχαιότητες. Στο πλαίσιο της προώθησης του καταδυτικού τουρισμού, οι υπεύθυνοι της τοπικής αυτοδιοίκησης της Καβάλας αποφάσισαν να διοργανώσουν το 1ο διεθνή διαγωνισμό υποβρύχιας φωτογραφίας.

ÅÉÄÉÊÏ ÈÅÌÁ : ÔÁ ÌÕÓÔÉÊÁ ÔÇÓ ÕÐÏÂÑÕ×ÉÁÓ ÖÙÔÏÃÑÁÖÉÁÓ

Δικαίωμα συμμετοχής έχουν όλοι οι αυτοδύτες, άνω των 18 ετών, οι οποίοι μπορούν να αποστείλουν έως τις 26 Αυγούστου τρεις φωτογραφίες στο πανελλήνιο κέντρο υποβρύχιας φωτογραφίας έρευνας και τεχνολογίας. Οι φωτογραφίες ορίζονται σε τρεις κατηγορίες: άνθρωπος και θάλασσα, μακροφωτογραφία και τοπίο μέσα στη θάλασσα. Οι συμμετοχές θα εξεταστούν από επιτροπή αξιολόγησης και τα αποτελέσματα θα ανακοινωθούν στις 8 Σεπτεμβρίου. Οι τέσσερις πρώτοι, της συνολικής κατάταξης, καλλιτέχνες θα φιλοξενηθούν από τις 10 έως τις 16 Οκτωβρίου στα Λιμενάρια της Θάσου. Θα πραγματοποιηθούν καταδύσεις σε διάφορες περιοχές του νησιού, για υποβρύχια φωτογράφηση, καθώς επίσης και εκδρομές για επίγεια φωτογράφηση.

ÅÉÄÉÊÏ ÈÅÌÁ : ÔÁ ÌÕÓÔÉÊÁ ÔÇÓ ÕÐÏÂÑÕ×ÉÁÓ ÖÙÔÏÃÑÁÖÉÁÓ

Η ιστορία της υποβρύχιας φωτογραφίας

Όπως και στην ανακάλυψη της φωτογραφίας, έτσι και στην υποβρύχια φωτογραφία Άγγλοι και Γάλλοι ερίζουν για το ποιος τράβηξε την πρώτη φωτογραφία. Όλα όμως δείχνουν πως ο Άγγλος Γουίλιαμ Τόμσον ήταν αυτός που τράβηξε την πρώτη εικόνα, το Φεβρουάριο του 1856.

ÅÉÄÉÊÏ ÈÅÌÁ : ÔÁ ÌÕÓÔÉÊÁ ÔÇÓ ÕÐÏÂÑÕ×ÉÁÓ ÖÙÔÏÃÑÁÖÉÁÓ

Ωστόσο, τα δύο ονόματα που κυριάρχησαν στην υποβρύχια φωτογραφία είναι του Αυστριακού Χανς Χας και του Γάλλου Ζακ Υβ Κουστώ. Ο τελευταίος αγόρασε το 1950 το διάσημο «Καλυψώ», που το μετέτρεψε σε σκάφος ωκεανογραφικών εξερευνήσεων. Ο Κουστώ έφερε καινοτομίες στον καταδυτικό εξοπλισμό και κατασκεύασε την πρώτη υποβρύχια φωτογραφική μηχανή 135. Άλλωστε, δεν υπάρχουν άνθρωποι που δεν μαγεύτηκαν από κάποιο ντοκιμαντέρ του Κουστώ για την τηλεόραση, το διάστημα 1968 – 1976.

Κείμενο: Αναστασία Καρυπίδου

Πηγή: ΑΠΕ

«ΠΕΙΡΑΙΑΣ – ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΙΓΜΩΝ»

assets_LARGE_t_420_4149251_type11495

Οι εργάτες των ναυπηγείων Σκαραμαγκά αλλά και ο Πειραιάς του χθές και του σήμερα τράβηξαν το ενδιαφέρον 5 κορυφαίων Δανών φωτογράφων οι οποίοι συμμετέχουν σε έκθεση με θέμα «Πειραιάς – Μία θάλασσα στιγμών». Την έκθεση φωτογραφίας – αφιέρωμα στον Πειραιά  οργάνωσε το Δανικό Ινστιτούτο, που εδρεύει στην Αθήνα, με την ευκαιρία πραγματοποίησης των θαλάσσιων και χερσαίων αρχαιολογικών ερευνών (Zea Harbour Project) στο αρχαίο λιμάνι της Ζέας, στον Πειραιά. Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν στην Κοπεγχάγη αλλά η έκθεση θα «έρθει» και στην Ελλάδα, στην Εθνική Πινακοθήκη Πειραιά.

20090625112733u-XARA

Στην έκθεση, η οποία θα διαρκέσει έως τις 30 Αυγούστου, συμμετέχουν πέντε από τους καλύτερους φωτογράφους της Δανίας: ο Ture Andersen, ο Jorgen Borg, ο Krass Clement, η Sofie Svare Fischer και ο Jannik Seidelin.

20090625112724u-XARA 1

΄Εργο τους δεν ήταν η τεκμηρίωση του Zea Harbour Project, αλλά η δημιουργία φωτογραφιών της προτίμησής τους, σε μία καλλιτεχνικά ελεύθερη ερμηνεία. Το θέμα των φωτογραφιών ήταν εργάτες των Ναυπηγείων του Σκαραμαγκά και το περιβάλλον τους, σε αντίστιξη με τους αρχαίους ναυπηγούς της Ζέας, εικόνες της σημερινής Αθήνας και εικόνες που αποδίδουν τη συνάντηση του Πειραιά με την αρχαιότητα.

20090625112705u-xara 2
Eπίσης, με την ευκαιρία της έκθεσης, εκδόθηκε από το Δανικό Ινστιτούτο κατάλογος στη δανική, αγγλική και ελληνική γλώσσα, στον οποίο εκφράζεται, μεταξύ άλλων, η ευγνωμοσύνη προς το Δήμο του Πειραιά και το δήμαρχο Παναγιώτη Φασούλα, την αντιδήμαρχο Πολιτισμού Κατερίνα Αναγνώστου και τον διευθυντή της Πινακοθήκης Πειραιά Ιωάννη Ρούσσο, που θα φιλοξενήσουν, στη συνέχεια, την έκθεση στην Πινακοθήκη του Πειραιά.

20090625112614u-xara 3

Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο πρέσβης της Ελλάδας στη Δανία, Αλέξανδρος Κουγιού.

Πηγή: ΑΠΕ