Στην παραλία του Φαλήρου μια γυναίκα μισόγυμνη καπνίζει. Η κίνησή της μοιάζει απελπισμένη και η ατμόσφαιρα θα ήταν «βαριά» αν δεν υπήρχε στο κάδρο ένα φεγγάρι να δείξει τον δρόμο, ίσως προς ένα καλύτερο μέλλον. Αυτός είναι ο πίνακας «Το κρυμμένο δάκρυ» που καταλαμβάνει ξεχωριστή θέση στην νέα έκθεση του Παύλου Σάμιου στην γκαλερί Σκουφά. (περισσότερα…)
Posts Tagged ‘ΑΣΚΤ’
Παύλος Σάμιος: «Εκθέτω την αγάπη μου γι’ αυτή τη χώρα»
Posted: 21 Οκτωβρίου 2012 in ΕΚΘΕΣΕΙΣ, ΤΕΧΝΗΕτικέτες: «Επί χάρτου», ΑΣΚΤ, Γκαλερί Σκουφά, Ελλάδα, Παύλος Σάμιος, έκθεση, ερωτισμός, ελληνικά νησιά, ζωγραφική
Γιάννης Μόραλης
Posted: 21 Δεκεμβρίου 2009 in ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΤΕΧΝΗΕτικέτες: "Αρμός", τοιχογραφίες, χαρακτική, ψηφιδωτό, Έλληνες ζωγράφοι, Αρτα, Αργυρός, ΑΣΚΤ, Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, Γερανιώτης, Γιάννης Μόραλης, Γιάννης Τσαρούχης, Εθνικό Θέατρο, Εθνική Πινακοθήκη, Ελλάδα, Κεφαλληνός, Νίκος Εγγονόπουλος, Νίκος Νικολάου, Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας, Παρθένης, ζωγράφος, ζωγραφική, νωπογραφία
Σε ηλικία 93 ετών έφυγε από τη ζωή, ο Γιάννης Μόραλης, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες ζωγράφους της λεγόμενης γενιάς του ’30 με πλήθος διακρίσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ο Γιάννης Μόραλης γεννήθηκε στην Αρτα το 1916. Το 1927 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Σε ηλικία 15 ετών έγινε δεκτός στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας σπουδάζοντας κοντά στον Αργυρό, τον Γερανιώτη, τον Παρθένη και τον Κεφαλληνό ζωγραφική και χαρακτική.
Με υποτροφία έφυγε το 1936 για την Ρώμη. Στην συνέχεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι όπου και σπούδασε νωπογραφία και ψηφιδωτό και το 1947 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής στην ΑΣΚΤ.
Εχει εικονογραφήσει βιβλία (Ελύτη, Σεφέρη κλπ.), δημιούργησε τοιχογραφίες, σχεδίασε σκηνικά και κουστούμια για το Εθνικό Θέατρο Ελλάδος, το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, τα μπαλλέτα του Ελληνικού Χοροδράματος.
Εργα του ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές σχολές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1949 με αρκετούς Ελληνες ζωγράφους μεταξύ των οποίων ο Νίκος Χατζηκυριάκος – Γκίκας, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Νίκος Νικολάου και Νίκος Εγγονόπουλος, ιδρύουν την καλλιτεχνική ομάδα «Αρμός» και διοργανώνουν την πρώτη κοινή έκθεση στο Ζάππειο το 1950. Από το 1954 ξεκινάει την συνεργασία του με το ελληνικό θέατρο, πρώτα με το Θέατρο Τέχνης και στη συνέχεια με το Εθνικό Θέατρο.
Τιμήθηκε για πρώτη φορά με βραβείο ζωγραφικής το 1940. Αποχώρησε από την ΑΣΚΤ το 1983 και το 1988 η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας τον τίμησε με μεγάλη αναδρομική έκθεση. Το 1999 του απονεμήθηκε το μετάλλιο του Ταξιάρχη της Τιμής. Έργα του ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Ζωγραφική, γλυπτική, εικονογράφηση, ανάγλυφα σε κτήρια, σε όλο το έργο του Γιάννη Μόραλη, από τα πιο παραστατικά ως τα αφηρημένα, ένα σύμβολο επανέρχεται: Ο φτερωτός άγγελος με την διττή μορφή του έρωτα και του θανάτου.
Η πρώτη του θεατρική δουλειά βασιζόταν στο έργο Ωδή εις θάνατον του Κάλβου και ο ίδιος ο ζωγράφος έλεγε ότι είχε δοκιμάσει έντονα το βίωμα του θανάτου καθώς τον συνόδευε πάντα ο τραγικός θάνατος του πατέρα του σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα τον Μάρτιο του 1937 αλλά και οι σκηνές από κηδεία στην Άρτα και την Πρέβεζα όταν ήταν πολύ μικρός.
Πηγή: ΕΘΝΟΣ
helectra