Τρία σενάρια για την οικονομία: Το καλό, το κακό και το εφιαλτικό

Η πορεία των spreads, η δυνατότητα δανεισμού και η στήριξη της Ευρώπης, βαρόμετρα για τη πορεία της ελληνικής οικονομίας

«ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ την επόμενη εβδομάδα;» είναι η ερώτηση που κυριαρχεί στην κυβέρνηση. Παρά την ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού μηχανισμού δεν υπάρχει βεβαιότητα για τις εξελίξεις, αφού οι εκτιμήσεις των προηγούμενων εβδομάδων ανατράπηκαν μέσα σε ελάχιστο χρόνο. «Και με 500 spreads είμαι ευχαριστημένος» λέγεται ότι υποστήριζε ο κ. Γ. Παπανδρέου σε κατ΄ ιδίαν συζητήσεις του. Μέσα σε λίγες ημέρες, όμως, το spread εκτοξεύτηκε από τις 350 στις 600 μονάδες βάσης και όλοι οι σχεδιασμοί ανατράπηκαν. Με το
«Διάγγελμα του Καστελόριζου» η χώρα προσέφυγε στον «ευρωπαϊκό μηχανισμό» όπου καταλυτική είναι η επιρροή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Ωστόσοη κυβέρνηση εξακολουθεί να κινείται σε πυκνή ομίχλη. Σύμφωνα με ανώτατες κυβερνητικές πηγές, στο υπουργείο Οικονομικών αναγνωρίζουν ότι η αναπόφευκτη προσφυγή αφαίρεσε από την Ελλάδα τις τελευταίες δυνατότητες διαπραγμάτευσης που θεωρητικά διέθετε.

Η κυβέρνηση είναι τώρα υποχρεωμένη να αποδεχθεί άνευ όρων τα συμπεράσματα, τις υποδείξεις και τις πολιτικές του Ταμείου γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα προκαλέσει την εξαφάνιση της εμπιστοσύνης των αγορών και την ισοπέδωση της οικονομίας. Οπως παραδέχονται σε κατ΄ ιδίαν συζητήσεις τους κορυφαίοι υπουργοί, η αναγκαιότητα της διάσωσης της χώρας με «συνταγή ΔΝΤ» διαμορφώνει εξαιρετικά δυσμενείς πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, η διαχείριση των οποίων παραμένει ζητούμενο καθώς δεν έχει γίνει η παραμικρή προετοιμασία για την αναβάθμιση της οργάνωσης και της αποτελεσματικότητας του κυβερνητικού σχήματος. Κατά συνέπεια η «επόμενη μέρα» οδηγεί σε τρία πιθανά σενάρια για το μέλλον του τόπου, το «αισιόδοξο», το «κακό» και το «εφιαλτικό».

1. Το αισιόδοξο σενάριο

Ο κ. Γ.  Παπακωνσταντίνου πιστεύει ότι ο «μηχανισμός» θα λειτουργήσει ως «θώρακας για τη χώρα» που θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να συνεχίσει απερίσπαστη το μεταρρυθμιστικό έργο της και να ανατάξει την οικονομία χωρίς το άγχος και την αβεβαιότητα των spreads και της (εκάστοτε) επόμενης έκδοσης ομολόγων. Θεωρούν ότι η Ελλάδα βρίσκεται ήδη υπό τον έλεγχο της «Αγίας Τριάδας», όπως την αποκαλούν, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ και διαβεβαιώνουν ότι δεν θα ζητηθούν πρόσθετα εισπρακτικά μέτρα για το 2010. Στελέχη του υπουργείου Οικονομικών υπογραμμίζουν ότι οι προκαταβολές που είναι έτοιμες να δοθούν, θα λειτουργήσουν θετικά για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη χώρα αφού απετράπη οριστικά η χρεοκοπία και δεν πρόκειται να υπάρξει σε καμία περίπτωση στάση πληρωμών. Επισημαίνουν ακόμη ότι οι νέες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες, όπως ο «Καλλικράτης» και το Ασφαλιστικό, καθώς και η απόδοση των μέτρων του Μαρτίου (που αναμένεται τον Ιούνιο) θα επαναφέρουν την εμπιστοσύνη στην οικονομία. Και σε ό,τι αφορά τη σε βάθος χρόνου διαχείριση του υψηλού δημοσίου χρέους, επιμένουν ότι οι αγορές θα αντιληφθούν σύντομα ότι ανησυχούν αδίκως αφού αυτή θα καταστεί εφικτή μέσα από τη χρηματοοικονομική αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας, η οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις, φθάνει τα 250 δισ. ευρώ.

2.Το κακό σενάριο

Η προσφυγή στον μηχανισμό οδηγεί στη σταδιακή μείωση των spreads, αλλά το πρόβλημα παραμένει για την πραγματική οικονομία. «Οι αγορές έκλεισαν για την Ελλάδα και δεν πρόκειται να ανοίξουν ξανά για την πραγματική οικονομία παρά μόνο όταν ανοίξουν ξανά για τη χώρα» λέει τραπεζίτης. Σύμφωνα με την προσέγγιση αυτή οι τράπεζες θα εξακολουθούν να λειτουργούν με το οξυγόνο ρευστότητας που τους παρέχει η ΕΚΤ, ενώ οι μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις δεν θα έχουν πρόσβαση στον διεθνή δανεισμό. Το αποτέλεσμα θα είναι βαθύτερη ύφεση και εκτροχιασμός του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΠΣΑ), το οποίο βρίσκεται ήδη εκτός στόχων, παρά τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου. «Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση θα πρέπει να αυξηθεί κατακόρυφα η ταχύτητα παραγωγής έργου σε όλα τα πεδία» λέει υπουργός. «Ο πραγματικός μηχανισμός διάσωσης είναι η ίδια η κυβέρνηση» λένε πολιτικά στελέχη και επισημαίνουν ότι οι αγορές θα ανοίξουν για το κράτος και τις επιχειρήσεις μόνον αν η κυβέρνηση αρχίσει να λειτουργεί με πρωτοφανή (για ελληνική κυβέρνηση) επίπεδα αποτελεσματικότητας. Με βάση αυτά τα δεδομένα πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες δεν αποκλείουν το επόμενο διάστημα σενάρια ανασχηματισμού, όπως και το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης του ΠαΣοΚ με τη Νέα Δημοκρατία.

3.Το εφιαλτικό σενάριο

Παρά την ενεργοποίηση του μηχανισμού οι αγορές δεν ανταποκρίνονται και επαναλαμβάνεται ο ίδιος κύκλος, δηλαδή η ευφορία εξαφανίζεται σύντομα όπως εξαφανίστηκε στο παρελθόν μετά τη λήψη των μέτρων, μετά την ανακοίνωση του μηχανισμού ή μετά την ανακοίνωση του πακέτου και των επιτοκίων του μηχανισμού. Με βάση αυτό το σενάριο τα spreads δεν μειώνονται και η κρίση δανεισμού επεκτείνεται σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου. Σε αυτή την περίπτωση η ίδια η ύπαρξη του μηχανισμού καθίσταται αμφίβολη για την Ελλάδα αφού θα πρέπει να διασώσει περισσότερες χώρες. Το σενάριο αυτό μπορεί να αποκτήσει υπόσταση αν εμπεδωθεί στις αγορές η πεποίθηση ότι το ΔΝΤ έρχεται στην Ελλάδα για να διαχειριστεί την πτώχευσή της και να προχωρήσει σε κάποια μορφή αναδιαπραγμάτευσης του δημοσίου χρέους της.

Να προκαλέσει δηλαδή, είτε τον αναπρογραμματισμό του (rescheduling) ζητώντας από τους δανειστές να αποδεχθούν λιγότερα από αυτά που έχουν δανείσει, είτε την αναδιάρθρωσή του (restructuring), δηλαδή να δεχθούν ώστε τα δάνεια να αποπληρωθούν σε περισσότερο χρόνο. Θεωρητικά το ενδεχόμενο αυτό θα γίνει κάθε προσπάθεια να αποκλειστεί αφού η κατοχή 200 δισ. ευρώ ελληνικών ομολόγων από ευρωπαϊκές τράπεζες καθιστά το σενάριο της «ελληνικής πτώχευσης» τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την οικονομική ανάπτυξη και τη σταθερότητα της ευρωζώνης. Ωστόσο ειδικοί των αγορών προειδοποιούν ότι «οι αγορές τρέχουν γρηγορότερα από την Ευρώπη». Με βάση αυτή την προσέγγιση το ΔΝΤ κλήθηκε από το Καστελόριζο να αναλάβει τη δυσκολότερη, πιο σύνθετη και πιο κρίσιμη αποστολή της ιστορίας του.

Οι κερδοσκόποι καραδοκούν

Κύκλοι των αγορών εκτιμούν ότι οι κερδοσκοπικές κινήσεις είναι πιθανό να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν. Υποστηρίζεται ότι η εκτόξευση των spreads στις 600 μονάδες βάσης- παρά την ύπαρξη μηχανισμού στήριξης με μεγάλο κεφαλαιακό μέγεθος και συγκεκριμένα επιτόκια- αποτελεί σοβαρή ένδειξη για την ύπαρξη επιχείρησης χειραγώγησης της αγοράς. Ειδικοί των αγορών, όπως ο καθηγητής του Διεθνούς Χρηματοοικονομικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ κ. Αιμίλιος Αυγουλέας επιβεβαίωσε μιλώντας προς «Το Βήμα» ότι σημάδια χειραγώγησης στις επενδυτικές κινήσεις είναι τον τελευταίο καιρό εμφανή. Η απάντηση στο ερώτημα «αν θα συνεχιστεί» εξαρτάται κυρίως από τις προοπτικές της χώρας.

Αν οι αγορές πιστέψουν ότι θα ισχύσει το «εφιαλτικό σενάριο» ή αν θεωρήσουν ότι ο μηχανισμός παρουσιάζει «γερμανικές επιπλοκές» θα στοιχηματίσουν στην πτώχευση της Ελλάδας, επιταχύνοντας τις εξελίξεις και «ανοίγοντας το παιχνίδι» στην υπόλοιπη ευρωζώνη. Η πτώση των spreads (μόλις ανακοινώθηκε η προσφυγή) και η αύξησή τους (λίγη ώρα μετά) θεωρείται «κακό σημάδι» και ενδεχομένως προαγγέλλει εξελίξεις. Σύμφωνα επίσης με έγκυρους κύκλους, ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η ΕΚΤ παρακολουθούν με προσοχή τα τεκταινόμενα και δεν αποκλείουν «έκτακτες παρεμβάσεις», όπως είναι π.χ. η αγορά ελληνικών ομολόγων από την ΕΚΤ στη δευτερογενή αγορά. Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε βέβαιη συντριβή οποιαδήποτε κερδοσκοπική στρατηγική.

ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ

helectra

Γιατί η Τουρκία δεν πρέπει να ενταχθεί στην Ευρώπη;

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ όπως και στην Αμερική άρχισε από καιρό μια σημαντική συζήτηση αν η Τουρκία ανήκει ή όχι στην Ευρώπη. Με την έννοια όχι μόνο των όποιων πολιτιστικών, θρησκευτικών και άλλων καταβολών αλλά, κυρίως, ως πολιτική δύναμη. Οι εταίροι μας, όπως και τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, δοκίμασαν τους τελευταίους μήνες την τουρκική αλαζονεία και απρέπεια σε όλη την αδίστακτη εκτύλιξή της. Πρώτα με την υπόθεση του αγωγού «Ναμπούκο» και αργότερα με το διορισμό του Δανού Πρωθυπουργού Ράσμουσεν ως νέου Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ. Όσοι παρακολουθούν και αναλύουν την υπερκινητικότητα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, θα συμφωνήσουν με παλαιότερη διαπίστωση της έγκυρης γερμανικής εφημερίδας «Die Welt», που είχε ορθά εκτιμήσει: Αν για το διορισμό του Ράσμουσεν υπέβαλε σε τόσους και τέτοιους εξευτελισμούς το ΝΑΤΟ και εξ αυτού και την ΕΕ, φανταστείτε, έγραφε, τι θα συμβεί εάν και εφόσον κάποτε ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ερώτηση κεφαλαιώδους σημασίας: Η Τουρκία πρέπει ή όχι να ενταχθεί στην ΕΕ; Υπάρχουν δύο στρατόπεδα. Το πρώτο είναι ο γαλλογερμανικός άξονας καθώς και η Αυστρία και άλλες χώρες, που για πολλούς λόγους – δημογραφικούς, πολιτισμικούς, πολιτικούς, ακόμα και θρησκευτικούς – αντιτίθενται στην πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ένωση. Ο Σαρκοζί και η Μέρκελ κατ΄ επανάληψη έχουν ξεκάθαρα εκφράσει την αντίθεσή τους. Η πλειοψηφία των Ευρωπαίων – και Ελλήνων – πολιτών επίσης τάσσονται κατά της τουρκικής ένταξης. Από την άλλη, είναι ο βρετανο-αμερικανικός άξονας. Οι ΗΠΑ δεν είναι μέλος της ΕΕ αλλ’ είναι, κατά την εκτίμηση ακαδημαϊκών και έγκυρων αναλυτών των ευρω-ατλαντικών σχέσεων, το ισχυρότερο μέλος της Ένωσης. Πώς; Διά της Βρετανίας και πρώην κομμουνιστικών χωρών, που για την ασφάλειά τους προτιμούν στενότερες σχέσεις με τις ΗΠΑ. Η εγκατάσταση της γνωστής αντιπυραυλικής ασπίδας δήθεν κατά του Ιράν (τελικά ματαιώθηκε) είναι μέρος του μεγάλου παιγνιδιού, που οι ΗΠΑ παίζουν στην Ευρώπη.

ΗΠΑ και Βρετανία αντιμετωπίζουν την ΕΕ ως μια μεγάλη αγορά 500 εκατομμυρίων. Επιμένουν συνεχώς στη διεύρυνσή της, με τη συμπερίληψη όσο το δυνατόν περισσότερων χωρών. Περαιτέρω διεύρυνση, όμως, σημαίνει μεγαλύτερη αποδυνάμωσή της, οικονομικά και κυρίως πολιτικά και αμυντικά, επειδή δεν θα είναι σε θέση να απορροφήσει τους κραδασμούς και τις δυσβάστακτες επιπτώσεις αυτής της πρακτικής. Αντίθετα, Γαλλία και Γερμανία επιμένουν σε εμβάθυνση, με στόχο να επιλυθούν τα προβλήματα από την τελευταία διεύρυνση με τους «10» (περιλαμβανομένης και της Κύπρου), ώστε η ΕΕ να μπορέσει να ισχυροποιήσει την εξωτερική πολιτική της και την άμυνά της. Η Συνθήκη της Λισαβόνας αποβλέπει και σε αυτά τα σημαντικά.

Γιατί, λοιπόν, η Βρετανία, οι ΗΠΑ και μερικές άλλες χώρες επιμένουν στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ; Όχι μόνο για λόγους καθαρά εθνικών συμφερόντων τους, αλλά και γιατί η Τουρκία σήμερα έχει καταστεί σημαντικός ενεργειακός διαμετακομιστικός κόμβος για την Ευρώπη, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ όπως για την Ιαπωνία και την Ινδία. Παράλληλα, η Τουρκία, με μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, πέτυχε να αναδειχθεί ήδη σε αποδεκτή περιφερειακή δύναμη, που κτίζει την εικόνα μιας δήθεν ειρηνοποιού χώρας, που ενδιαφέρεται για τα προβλήματα από τα Βαλκάνια μέχρι τον Καύκασο, ακόμα και μέχρι την Κίνα, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Πόσο αξιόπιστη είναι η τουρκική πολιτική; Σε αρκετές περιπτώσεις είναι αποδεκτή, στις περισσότερες, όμως, αμφισβητείται, επειδή προκαλεί και ενοχλεί με την αλαζονεία και την υπεροψία της. Γεγονός είναι ότι η Τουρκία έχει περάσει το μήνυμα ότι θέλει μηδενικά προβλήματα με τους γείτονές της – εκτός, βέβαια, με την Ελλάδα και την Κύπρο. Έτσι εξηγείται η καθυπόταξη της Αρμενίας, η στρατηγική συμφωνία της με τη Συρία, οι συμφωνίες της με το Ιράκ και η εντυπωσιακή ενίσχυση των σχέσεών της με τη Ρωσία όπως και η φοβερή προσπάθεια που καταβάλλει ανάμεσα στον αραβικό κόσμο να αναδειχθεί ως η προστάτιδα και ηγέτιδά του. Οι Ισραηλινοί, πάντως, δεν εμπιστεύονται τις ενέργειες της τουρκικής διπλωματίας και οι σχέσεις των δύο χωρών δεν είναι οι καλύτερες από το 2002.

Γιατί, παρ’ όλα αυτά, η Τουρκία δεν πρέπει να ενταχθεί στην ΕΕ αλλά να ισχύσει η ειδική σχέση, όπως υποστηρίζουν οι Γάλλοι, Γερμανοί και Αυστριακοί; Πρώτον, για λόγους δημογραφικούς. Η ΕΕ θα πλημμυρίσει από Τούρκους. Οι Γερμανοί έχουν κρίσιμα προβλήματα με τα 4 εκ. Τούρκων στη χώρα. Δεύτερον, μια μουσουλμανική χώρα θα επικυριαρχήσει στη χριστιανική Ευρώπη. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στα 70 εκ. Τούρκων, αλλά στη δυναμική που θα αναπτυχθεί· η Τουρκία να είναι ο οιονεί εκπρόσωπος των όπου γης εκατοντάδων εκατομμυρίων μουσουλμάνων. Τουλάχιστον στον αραβικό κόσμο, έτσι την αντιμετωπίζουν και αυτό ελπίζουν. Τρίτον, για λόγους οικονομικούς. Η Ένωση δεν θα μπορέσει να αντέξει το τρομαχτικό βάρος της ένταξης και ενσωμάτωσης μιας καθυστερημένης ακόμα τουρκικής οικονομίας και κοινωνίας. Και πώς θα πεισθούν από τις κυβερνήσεις τους, τα 500 εκ. Ευρωπαίων, να πληρώνουν χοντρά, για τις επόμενες δεκαετίες, για το τουρκικό βαρίδι; Τέταρτον, για λόγους πολιτικούς. Διά της αριθμητικής υπεροχής της, η Τουρκία θα ελέγχει σημαντικό μέρος των αποφάσεων της ΕΕ. Θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τη Γαλλία και τη Γερμανία. Και αν σήμερα, που δεν είναι ακόμα μέλος της ΕΕ, δημιουργεί τόσα προβλήματα εκ του μη όντος, τρομάζει κάθε Ευρωπαίος πώς θα ενεργεί όταν και εφόσον ενταχθεί στην Ένωση.

Υπάρχει, όμως, σημαντικότερος και πιο κρίσιμος λόγος: Η ένταξη ή μη της Τουρκίας συναρτάται προς τις ευρω-ατλαντικές σχέσεις και πώς αυτές θα εξελιχθούν στο εγγύς και στο απώτερο μέλλον. Και, βεβαίως, εξαρτάται από την ικανότητα ή την αποτυχία της ΕΕ να ξεφύγει από τα στενά εθνικά συμφέροντα και να εδραιώσει μια κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα, που θα στοχεύει σε μια κοινή εξωτερική πολιτική και μια κοινή πολιτική άμυνας. Τότε, ναι, η ΕΕ θα είναι πραγματικά ισοδύναμη των ΗΠΑ και θα είναι η άλλη υπερδύναμη, το αντίπαλο -πλην φιλικό- δέος των Αμερικανών. Ήδη τους ξεπερνούν στον οικονομικό τομέα. Αυτά, βέβαια, ενοχλούν και προκαλούν τον Αμερικανό ηγεμόνα, που ήδη αμφισβητείται πολλαπλώς και παγκοσμίως. Η ένταξη της Τουρκίας, μιας στρατηγικής συμμάχου των ΗΠΑ στην ΕΕ θα ήταν η ιδεώδης θρυαλλίδα για να τινάξει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στον αέρα. Οι εταίροι μας θα το επιτρέψουν; Ο Γ. Παπανδρέου ήδη μανικώθηκε, συστοιχιζόμενος με τους Αμερικανοβρετανούς, για να εξημερώσει το τουρκικό θηρίο και να… γλιτώσει, νομίζει, από την αρπακτικότητά του.

ΠΗΓΗ

helectra

Η κυβερνητική ατζέντα του Γ. Παπανδρέου.

Νέος εκλογικός νόμος και κυβέρνηση τύπου… Κομισιόν, οι πρώτες πράξεις του ΠΑΣΟΚ.

Από 12 έως 14 τα υπουργεία, διευκρίνισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ

Το πρώτο νομοσχέδιο που θα φέρει προς ψήφιση ο Γ. Παπανδρέου, όπως είχε δηλώσει σε δημοσιογράφους στις 3 Οκτωβρίου, θα αφορά στην αλλαγή του εκλογικού νόμου, προς μία μορφή του γερμανικού μοντέλου, δηλαδή με τη δημιουργία μονοεδρικών περιφερειών. Ταυτόχρονα,  ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μιλώντας σε δημοσιογράφους σε γεύμα που τους παρέθεσε, άφησε να εννοηθεί ότι ο αριθμός των υπουργείων δεν θα ξεπερνά τα 12 – 14, ενώ δραστική θα είναι η μείωση και των θέσεων των υφυπουργών. Απέφυγε, πάντως, επιμελώς να ανοίξει τα χαρτιά του για πρόσωπα και συγκεκριμένους ρόλους.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Γ. Παπανδρέου αναμένεται να αξιοποιήσει τη δομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προκειμένου να διαμορφώσει το υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Συγκεριμένα θα επιχειρήσει την αντιστοιχία των 12 τομέων της Κομισιόν με τα υπουργεία, προσαρμόζοντας ωστόσο το μοντέλο στα ελληνικά δεδομένα, κάτι που ενδεχομένως ανεβάσει τον αριθμό των υπουργείων το πολύ στα 14.

Ο Γ. Παπανδρέου αποκάλυψε, επίσης, ότι είναι αποφασισμένος να προχωρήσει στην αναβάθμιση της θέσης του Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου, που όπως ανεφερε χαρακτηριστικά είχε υποβαθμιστεί ιδιαίτερα επί της κυβέρνησης της Ν.Δ. και να του προσδώσει ένα ισχυρό και επιτελικό ρόλο. Επανέλαβε τη θέση του για «ένα ισχυρό πρωθυπουργικό γραφείο», που θα έχει την εποπτεία και τον έλεγχο του κυβερνητικού έργου, δεσμεύτηκε για αυξημένη εκπροσώπηση των γυναικών  στη διακυβέρνηση της χώρας, ενώ σημείωσε ότι εκτός από τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου εξετάζει και τη θέση εκπροσώπου τύπου του πρωθυπουργού, δηλαδή του Μεγάρου Μαξίμου. Επίσης κάθε υπουργείο θα έχει το δικό του εκπρόσωπο Τύπου και είναι ορατό το ενδεχόμενο η ΕΡΤ, όπως και όλα τα υπόλοιπα Μέσα Ενημέρωσης (που ανήκαν στο υπουργείο Τύπου) να ενταχθούν στο υπουργείο Πολιτισμού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, κατά πάσα πιθανότητα θα αναβαθμιστεί η εκπροσώπηση της Βορείου Ελλάδος και της Θεσσαλονίκης στο νέο κυβερνητικό σχήμα μέσω της αναδιαμόρφωσης του ρόλου του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σημείωσε με έμφαση ότι είναι αποφασισμένος να προχωρήσει στη θεσμοθέτηση της αξιολόγησης διοικητών ΔΕΚΟ και Οργανισμών και να προχωρήσει στην επιλογή τους με διαγωνισμό.

Όσο για το ρόλο του Κ. Σημίτη, στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ο κ. Παπανδρέου φέρεται να είπε: «Δεν έχω συζητήσει μαζί του και ούτε μου έχει ζητήσει κάτι».

Άμεσα η αλλαγή του εκλογικού νόμου γαι τις δημοτικές εκλογές.

Ο Γ. Παπανδρέου ανέφερε ότι μία από τις πρώτες πράξεις της κυβέρνησής του θα είναι να καταργήσει το όριο του 42% για τις δημοτικές και νομαρχακές εκλογές που θέσπισε η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή, το 2005. Ταυτόχρονα, τόνισε ότι είναι απόφασή του να ζητήσει από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας τη σύγκληση του Συμβουλίου πολιτκών αρχηγών για τουλάχιστον δύο ζητήματα, της αντιμετώπισης της διαφθοράς και της χάραξης εξωτερικής πολιτικής. Επαναλαμβάνοντας τα όσα είπε στη συνέντευξή του, την περασμένη Δευτέρα στην  «Ε», πρώτη επίσημη επίσκεψη στο εξωτερκό θα είναι ένα ταξίδι στην Κύπρο, προκειμένου να συνατηθεί με την ηγεσία της χώρας για τα μεγάλα εθνικά θέματα,  ενώ δεν αποκλείεται να επισκεφθεί και την προεδρεύουσα της Ε. Ε Σουηδία.

Πάνος Σώκος

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

helectra