Posts Tagged ‘ιστορία’

Μειώνεται ο αριθμός των Ελλήνων που δεν διαβάζουν καθόλου, αυξάνεται ο αριθμός αυτών που διάβασαν 1-9 βιβλία,  ενώ παραμένει σταθερός ο αριθμός αυτών που διάβασαν πάνω από 10 βιβλία, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Γ’ Πανελλήνιας  Έρευνας Αναγνωστικής Συμπεριφοράς και Πολιτιστικών Πρακτικών που πραγματοποίησε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ) σε συνεργασία με την εταιρεία Metron Analysis.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τις 15 Νοεμβρίου έως τις 13 Δεκεμβρίου του 2010 σε δείγμα 1500 ατόμων άνω των 15 ετών  σε ολόκληρη τη χώρα, το οποίο ήταν σταθμισμένο ως προς το φύλο, την ηλικία, την αστικότητα και το μορφωτικό επίπεδο. (περισσότερα…)

Από την ΕΟΚΑ στην ΕΟΚΑ Β’ είναι το τελευταίο -28°- βιβλίο του Σπύρου Παπαγεωργίου.

Όπως γράφει ο ίδιος ο χαλκέντερος δημοσιογράφος – συγγραφέας, τα όσα περιλαμβάνονται στο βιβλίο του αποτελούν αναμνήσεις και αποτιμήσεις. Αναφέρει στον πρόλογό του: «Γράφεται αυτό το βιβλίο με σκοπό να δώσει πληροφορίες και στοιχεία για την ταραγμένη και καθοριστική για την ιστορική μοίρα της Κύπρου περίοδο. Γράφεται σε μια προσπάθεια ν’ απαντηθούν οι απορίες και οι προβληματισμοί της Ενωτικής Παρατάξεως για το πώς συνέβη να εμπλακεί στα γεγονότα της περιόδου…»

Και μετά, στη συνέχεια, ο συγγραφέας: «Υπήρξε αυτή η παράταξη θύτης ή θύμα; Υπήρξε αγέλη πρακτόρων και δολοφόνων ή στρατός λευτεριάς; Ποιο κίνητρο και ποια ιδανικά συνεπήραν και στράτωσαν 20.000 μέλη της ΕΟΚΑ Β’; Διότι, βεβαίως, ο συγγραφέας του παρόντος δεν δέχεται τον εμπαθή και αβασάνιστον ισχυρισμόν ότι τα μέλη αυτά «υπήρξαν συνειδητοί προδότες και διχοτόμοι της Πατρίδας». Και, επίσης, θεωρεί ως πονηρόν το διαχωρισμό αυτών των ανθρώπων σε «αμετανόητους» και «παρασυρμένους». Διότι είναι όλοι μετανοημένοι! Και ακόμη και σήμερα η ψυχή τους θρηνεί επάνω από τα ερείπια και τους τάφους της Κύπρου! Και, επίσης, πάνω από τις τέφρες των προδομένων ιδανικών τους και ειδικώς της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα…».

Στο βιβλίο του, ο Παπαγεωργίου, κάνει εκτενείς αναφορές προσωπικών του βιωμάτων από τον καιρό που ήταν μαθητής του Παγκυπρίου Γυμνασίου, μέχρι των ημερών μας. Φέρνει σε φως άγνωστες, στους πολλούς, πτυχές της οργάνωσης «Ακρίτας», των μαχών του Πενταδακτύλου το 1964, της Πάφου, του Μαρί και της Κοφίνου. Στις μάχες αυτές συμμετέσχε υπό την ιδιότητα του εθελοντή μαχητή, του εθνοφρουρού ή του δημοσιογράφου.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνουν οι αναμνήσεις του συγγραφέα από τη δράση των αγωνιστών της ΕΟΚΑ στην Αγλαντζιά και τα περίχωρα, κατά τη διάρκεια του Απελευθερωτικού Αγώνα. Αγωνιστής ο ίδιος, περιγράφει, με τη γνωστή λογοτεχνική του ικανότητα, δολιοφθορές εναντίον στόχων του κατακτητή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνει η επίθεση των αγωνιστών, στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος, εναντίον του Διδασκαλικού Κολεγίου, κατά την οποία τραυματίστηκε και ακρωτηριάστηκε ο αείμνηστος Θάσος Ηλία.

Επίσης, στο βιβλίο παρατίθενται επίσημα έγγραφα-ντοκουμέντα για διάφορες πτυχές του Κυπριακού, με πρωταγωνιστές τον Μακάριο, τον Διγενή, Ελληνικές Κυβερνήσεις. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουν τα αποκαλυπτικά στοιχεία για τις αγαθές σχέσεις του Μακαρίου, του Κρανιδιώτη και άλλων αξιωματούχων της Κυπριακής Κυβέρνησης με τη Χούντα των Αθηνών, όταν ο Διγενής και αγωνιστές του διώκονταν από τη Χούντα και εδώ και στην Ελλάδα.

Στα απολογητικά του κείμενα δεν χαρίζεται του ΑΚΕΛ -των υβριστών του Αγώνα της ΕΟΚΑ– και του Άγγελου Βλάχου, που υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους υβριστές του Ελληνισμού της Κύπρου, αλλά η Ακαδημία των Αθηνών, για να τον τιμήσει, τον εξέλεξε ως μέλος της. Αυτά, δυστυχώς, συμβαίνουν όχι μόνο εν Παρισίοις αλλά και εν Αθήναις. Οι χειρότερες ύβρεις του Βλάχου εναντίον μας ήταν ότι «Οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες»(!) και ότι «ο Απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ ήταν τρομοκρατία».

Δεν παραλείπει ο συγγραφέας ν’ αποκαλύψει και μια επιστολή μου σ’ αυτόν, για συνομιλίες που είχα με το μακαρίτη Μιλτιάδη Χριστοδούλου, που υπήρξε ο ισχυρός άνδρας του καθεστώτος Μακαρίου και ο απηνέστατος διώκτης των δυο μας. Στην επιστολή μου αυτή αποκαλύπτω ότι ο Χριστοδούλου, επανειλημμένα, μου είχε αναφέρει ότι «οι περισσότεροι δημοσιογράφοι είναι παλιάνθρωποι και συμφεροντολόγοι» και ότι «εμένα με εκτιμούσε γιατί είμαι τίμιος και ίσιος». Επίσης, ο Χριστοδούλου παραδέχθηκε -μεταξύ πολλών άλλων- ότι πράγματι μας πολέμησε, ισχυρίστηκε όμως ότι, ό,τι έκαμνε εναντίον μας, δεν αποτελούσε δική του πρωτοβουλία αλλά ήταν διαταγές του ίδιου του Μακαρίου. Τότε εγώ παρατήρησα: «Αν, πράγματι, ήταν διαταγές του Μακαρίου, εφ’ όσον εγνώριζες ότι οι διαταγές αυτές ήταν άδικες και συνιστούσαν πράξεις ατιμίας, γιατί δεν του υπέδειξες ότι δεν έπρεπε να εκτελεστούν, αλλά υπάκουες αδιαμαρτύρητα και γινόσουν εσύ άδικος και άτιμος;». Με τρεμάμενη φωνή και σχεδόν δακρύζοντας άρχισε να δικαιολογείται, λέγοντας ότι τότε δεν μπορούσε κανείς ν’ αρνηθεί την εκτέλεση διαταγών, ή και επιθυμιών ακόμη, του Μακαρίου που ήταν πανίσχυρος και παντοδύναμος…

Υ. Γ. Όλα τα πιο πάνω και πολλά άλλα, που ίσως να μου διέφυγαν, λέχθηκαν σε επανειλημμένες συναντήσεις μου με τον Μ. Χριστοδούλου που εκείνος τις ζητούσε, μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου του 1981. Το βιβλίο αποτελεί, όπως αναφέρει ο συγγραφέας στον πρόλογό του, μια συλλογή πολύτιμων πληροφοριών και στοιχείων για την ιστορική μοίρα της Κύπρου κατά την ταραγμένη περίοδο, που αρχίζει από την ΕΟΚΑ και λήγει στην ΕΟΚΑ Β’. [ΣΗΜΕΡΙΝΗ]

XAΡΑΛΑΜΠΟΣ  ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

Πηγή

helectra

που κρατούν άσβεστη την φλόγα μιας ολόρθης  ψυχής!

Ένα θαύμα φωτός!

Υπατία: Η Ελληνίδα φιλόσοφος

Όταν η Αθηνά φτιάχνει και ανατρέφει… γυναίκες!

“Όλοι οι άνθρωποι την σεβόταν και την θαύμαζαν για την απλή ταπεινοφροσύνη του μυαλού της. Ωστόσο, πολλοί με πείσμα την ζήλευανκαι επειδή συχνά συναντούσε και είχε μεγάλη οικειότητα με τον Ορέστη, ο λαός την κατηγόρησε ότι αυτή ήταν η αιτία που ο Επίσκοπος και ο Ορέστης δεν γινόταν φίλοι. Με λίγα λόγια, ορισμένοι πεισματάρηδες και απερίσκεπτοι κοκορόμυαλοιμε υποκινητή και αρχηγό τους τον Πέτρο, έναν οπαδό αυτής της Εκκλησίας, παρακολουθούσαν αυτή τη γυναίκα να επιστρέφει σπίτι της γυρνώντας από κάπου. Την κατέβασαν με τη βία από την άμαξά της, την μετέφεραν στην Εκκλησία που ονομαζόταν Caesarium,την γύμνωσαν εντελώς, της έσκισαν το δέρμα και έκοψαν τις σάρκες του σώματός της με κοφτερά κοχύλια μέχρι που ξεψύχησε, διαμέλισαν το σώμα της, έφεραν τα μέλη της σε ένα μέρος που ονομαζόταν Κίναρον και τα έκαψαν.

“Όταν ..οι τότε νεοπαγανιστές ..και σήμερα… παλαιοπαγανιστές διεκδικούσαν… κοσμικές εξουσίες, με την αυτή την συγκεκριμένη ποιότητα, των θερμόαιμων οπαδών τους.

Βαρβαρήγος Δημήτρης!

Υπατία:

Μιά Ελληνίδα γυναίκα!…η συνέντευξη…
Διαβάζοντας το μυθιστόρημά σου συνειδητοποίησα για πρώτη φορά, ότι ο χριστιανικός φονταμενταλισμός ήταν τρισχειρότερος από τον μουσουλμανικό. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι ο πρώτος ανήκει στην ιστορία ενώ ο δεύτερος είναι εφιαλτικά παρών. Γράφοντας το βιβλίο σκεφτόσουν καθόλου την αναλογία; – Η προσπάθεια μου να ξαναζωντανέψω εκείνη τη σκοτεινή εποχή μ’ έκανε να κοιτάξω κατάματα την ιστορία και περισσότερο αντικειμενικά απ’ όσο εν πολλοίς συμβαίνει να είναι καταγραμμένη. Κάθε μέρα όλο και περισσότερο βρισκόμουν αντιμέτωπος σχεδόν με το σύνολο των ιδεών και απόψεων μου περί θρησκευτικών θεωριών και πεποιθήσεων. Και κάθε μέρα μου έρχονταν στο μυαλό τα λόγια του Πλάτωναπου είπε:

“Δώσε στο παιδί να πιστέψει ένα θεό για να χάσει την αθωότητα του”.

Οι θρησκείες είναι σε ανθρώπινα χέρια και ανάλογα με τις πεποιθήσεις και τα πιστεύω τους ασκούν εξουσία μέσα από αυτήν. Ο δογματισμός σε κάθε του έκφραση είναι αρνητικό στοιχείο ανεξάρτητα αν λέγεται χριστιανισμός ή μουσουλμανισμός. Μεγάλη συζήτηση, πώς να μιλήσεις για πράγματα που μπορούν να περιοριστούν με τη λογική μέσω της γνώσης κι όχι ακουμπισμένα τυφλά σε μία θρησκεία. Απλά λυπάμαι όσους πιστεύουν με δογματικό τρόπο και στο όνομα του θεού τους είναι ικανοί να σκοτώσουν τον συνάνθρωπό τους.…απόσπαμα από το βιβλίο του…
– Η κάθε θρησκεία έχει σκοπό να προσφέρει στον άνθρωπο, το βίωμα της επικοινωνίας με τον θεό, αλλά μόνο οι Έλληνες χαίρουν μιας αξιοθαύμαστης μοναδικότητας.
Αιώνες τώρα δείχνουν ανοχή στην παγκοσμιότητα των θρησκειών.
Ποτέ δεν επιδίωξαν να επιβάλλουν την θρησκεία τους, ως μοναδική πίστη, όπως επιχειρούν άλλες. – Εμείς οι Έλληνες έχουμε ένα σοβαρό κληροδότημα, την φιλοσοφία. Όσοι την διδάσκονται, όσοι την σέβονται και ακολουθούν τους κανόνες της, δεν τρέφουν μέσα τους τον φόβο, μήπως και οι πεποιθήσεις άλλων θρησκειών τους επιβληθούν. Γι ‘αυτό άσε τον κόσμο να πιστεύει αυτό που τον ολοκληρώνει, του απάντησε η Υπατία.

– Ουρανέ εγώ είμαι η γυναίκα του σύμπαντος, των αριθμών. Η φίλη των αστεριών, η ύλη των ουράνιων αποσπάσεων. Είμαι το απόκρυφο και ιερό πρόσωπο της συνείδησης Έμπυρε Ουρανέ, χάρισε στην ορατή διάνοια μου, εικόνες των γεγονότων που έζησε ο Συνέσιος, ν’αποκαλύψω το κακό που πρόκειται να εμφανιστεί στο μέλλον. – Κατόπιν, συγκεντρώθηκε στα κύρια σημεία του αχανούς θόλου. Πάνω στον αστρονομικό χάρτη φάνταζαν η Σελήνη, η μεγάλη και η μικρή Άρκτος. Ο φωτεινός Ζέφυρος και πολλοί άλλοι γνωστοί και αγαπημένοι της αστερισμοί. Κοίταξε την ουράνια ύλη και η μάτια της χάθηκε στο απέραντο σύμπαν…
και μερικοί τίτλοι των κεφαλαίων…
Η δύναμη μιλά από …μόνης της…
Θέλει χρόνο, αφοσίωση και υπομονή η επιτυχία.
Οι σωστές σκέψεις οριοθετούν και τις σωστές πράξεις.
Πως γίνεται οι χορτάτοι να μιλούν πάντα για τους νηστικούς.
Η γνώση είναι η ομορφιά της περηφάνιας και της αληθινής ελευθερίας.
Σκοτάδι και μέθη οι πιο κακοί σύμβουλοι.

Τα όνειρα ζουν μέσα σους ανθρώπους, οι άνθρωποι δεν μπορούν να ζήσουν μέσα τους.
Ο καθένας κουβαλάει την ευθύνη των πράξεων του.
Η Ελλάδα γεννάει ανθρώπους.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια άξια, γιατί Όλοι είναι πλάσματα κάποιου θεού..
Η πίστη που δεν έχει φανατισμό ενώνει τους ανθρώπους.
Τα τυραννικά καθεστώτα θεωρούν τον έρωτα προσβλητικό και το πνεύμα επικίνδυνο για το πολίτευμα τους.
Τα παιδιά είναι αθώα μέχρι να πιστέψουν σένα θεό.
Μια καλή απάντηση στην σιωπή είναι η οίδε η σιωπή.
Η νίκη δεν είναι το παν και η ήττα είναι το απόλυτο τίποτα όταν τα δυο βάφονται με αίμα.
Μόνο οι νεκροί είδαν το τέλος του πόλεμου.
.
Υπατία: Θαύμα του Φωτός
και μιά γυναίκα που τόλμησε …να σκεφτεί?

.
ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ αφιέρωμα στην γιορτή της 30 Ιανουαρίου.

Η Βιβλιοθήκη της Αλεξάδρειας καίγεται
και το Υφαντό μιας Πηνελόπης παραδίδεται στις φλόγες…
το σκοτάδι συνεχίστηκε
και η λεηλασία, η παράνομη παραμονή
στο Παλάτι του Ανθρώπου για αιώνες…

Η Π ερίφρων Πηνελόπη!
Η αριστερή πλευρά του Ανθρώπου, η θηλυκή.
Είναι η διαφορετική ‘ροή’ της ενέργειας αλλά, σαφώς συμπληρωματική,
γι’αυτό η γυναίκα στέκεται πάντα αριστερά από τον άντρα..
Η Πηνελόπη Είναι η Γνώση στο επίπεδο της Σιωπής.

Η Εχέφρων κόρη του Ικαρίου, γνωρίζει πράγματα που, ο Οδυσσέας πρέπει να τα κάνει λόγια, πράξεις, έργα, για νάχουν αξία.
Γι’αυτό και συναινεί σ’αυτό το ταξίδι και υπομένει αδιαμαρτύρητα αυτή την αναμονή.
Γι’ αυτό και δεν μπορεί να τον προδώσει η να τον ξεχάσει..
Έχουν συμφωνήσει γι’αυτήν την αναγκαιότητα, αυτής της διαδρομής.
Η Πηνελόπη γνωρίζει το Μυστικό και από εκεί προέρχεται η υπεροχή της.
Η Μυστική Γνώση που κατέχει την κάνει απόρθητη και δεν μπορεί να ενδώσει σε κανένα μνηστήρα. Ούτως η άλλως τους περιφρονεί βαθύτατα.
Περιφρονεί όλους αυτούς τους άντρες που δεν στάθηκαν στο ύψος του προορισμού τους και έχουν καταντήσει μνηστήρες και δούλοι.
Γι’αυτήν, όλοι ίδιοι είναι!
Η Πηνελόπη είναι ο ‘Οδυσσέας’ με θηλυκά ρούχα.
Είναι ο ‘στρατηγός’ με το θηλυκό πρόσωπο.
Άλλωστε, μόνο ένας Πολεμιστής πρώτης «σειράς», μπορεί να αναθρέψει τον γιο του.
Η ίδια δεν έχει περιθώριο, ούτε για λάθη, ούτε για παραλείψεις.
Πολιορκείται και πρέπει να είναι άγρυπνη ,δυνατή και σε ετοιμότητα.
Ο Οδυσσέας όταν “επιστρέψει”, πρέπει να βρει τον Τηλέμαχο δυνατό, ευφυή,
έτοιμο να τον αναγνωρίσει και να σταθεί στο πλευρό του.
Η ανέγγιχτη ψυχή του ανθρώπου, θα κρατήσει  και την καρδιά του ανθρώπου, καθαρή και νεανική, πέρα  απ όλα τα λάθη που θα κάνει ο νους, το μυαλό του.

Χωρίς τον Τηλέμαχο δεν μπορεί να νικήσει ο Οδυσσέας, δεν έχει το κίνητρο άλλωστε. Δεν υπάρχει κανένα όραμα
Χωρίς τους νέους, δεν υπάρχει μέλλον για την ανθρωπότητα
Ο Τηλέμαχος είναι ο Υιός και είναι πολύτιμος για τον  οδυσσάμενο ταξιδευτή Πατέρα και προστατευόμενος από μια σωστή, έξυπνη και δυνατή Μητέρα.
Δεν κοιμάται η Πηνελόπη.
Ονειρεύεται, αλλά δεν κοιμάται.
Πως μπορεί να κοιμάται μια γυναίκα, όταν, μέσα στο σπίτι της κυκλοφορούν

τόσοι μνηστήρες κι’έχει να μεγαλώσει ένα παιδί μόνη της.
Ονειρεύεται η Πηνελόπη ,γιατί είναι ‘ονειρεύτρια’ και από την δύναμη και την εστίαση αυτού του Ονείρου της, θα εξαρτηθούν πολλά.
Ονειρεύεται η Πηνελόπη τον γυρισμό του Οδυσσέα ,γιατί ο Οδυσσέας
είναι το ΟΝΕΙΡΟ της Πηνελόπης!
Τον ονειρεύεται συνέχεια, με πίστη, με αφοσίωση που τίποτα και κανείς δεν μπορεί να γκρεμίσει, μ”ολες τις λεπτομέρειες , τα χρώματα και τους ήχους
κρατώντας σταθερά την Προσοχή της σ’αυτό το Όνειρο.

Τον Ονειρεύεται σ¨ένα βαθύ επίπεδο, του στέλνει ενέργεια μέσω αυτού του Ονείρου, του ψιθυρίζει λόγια έμπνευσης, τον στηρίζει, τον προστατεύει.
Τον επισκέπτεται κάθε βράδυ για σαράντα και μια νύχτες και ,
όταν έρχεται ο ο Μορφέας , τον παίρνει στην αγκαλιά της.
Τον αγγίζει, τον χαϊδεύει ,τον θεραπεύει τον παρηγορεί
Τ ο πρωί φεύγει με την ‘ ροδοδάκτυλη αυγούλα’ αφήνοντας μια μικρή ανάμνηση, μια ανάμνηση που θα λειτουργεί σαν φάρος, ώστε ο αγαπημένος της, να μη την ξεχάσει και χαθεί.
Ονειρεύεται ‘άγρυπνα’ η Πηνελόπη, γιατί επιθυμεί την ‘άλλη’ πλευρά της.
Επιθυμεί τον Οδυσσέα, γιατί είναι ερωτευμένη μαζί του μ¨ένα έρωτα αιώνιο.
Λαχταρά την επιστροφή του.
Δεν ζήσανε ποτέ μαζί, δεν χάρηκαν τον έρωτα, τα νιάτα τους.

Είναι η θυσία που απαιτήθηκε για τα Λύτρα της Γνώσης.
Όμως, θα συναντηθούν κάποτε, γιατί, ο Οδυσσέας, η Πηνελόπη και το τρίτο νέο πεδίο, ο Τηλέμαχος, είναι το Τέλειο Ον, Ισότιμοι, ομοούσιοι και ενωμένοι.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΣ, ο οποίος θα γυρίσει στον παράδεισο, επιστρέφοντας από τη κόλαση, με τρόπαια που είναι, η κατανόηση και μετά από ένα επίπονο μακροχρόνιο ταξίδι αυτογνωσίας.
Άλλωστε ο ‘διάβολος’ βρίσκεται σ’ ότι δεν καταλαβαίνουμε!
Η Πηνελόπη, η βασίλισσα της Ιθάκης, η Πηνελόπη, είναι αυτή,
που ξετυλίγει το κουβάρι της πιο μεγάλης Ιστορίας στο κόσμο,
της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ!
Το  μεγάλο ταξίδι της γνωριμίας και της συνάντησης  με τον Εαυτό και… της διεκδίκησής του!
Η Σιωπηλή Γνώση… της Πηνελόπης!

Πηγή: ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ

helectra

Share

Θεσσαλονίκη: Δελτίο ειδήσεων στην αρχαία ελληνική, στο διαδίκτυο, από Ισπανό καθηγητή

Λένε πως ο Ρωμαίος ρήτορας Κικέρων είχε πει πως, αν μιλούσαν οι Θεοί, θα χρησιμοποιούσαν την ελληνική γλώσσα. Η γλώσσα μας και γραφή μας, άλλωστε, ήταν το μέσο έκφρασης του ανθρώπινου πνεύματος στις πρώτες μεγάλες στιγμές της δημιουργίας του, όπως μαρτυρούν οι επιστημονικές πηγές, αλλά και η βάση πάνω στην οποία στηρίζονται οι περισσότερες από τις άλλες γλώσσας.


Είναι γνωστό, επίσης, ότι όλοι οι λαοί θαύμαζαν τους αρχαίους Έλληνες και προπαντός εξυμνούσαν τη γλώσσα τους. Και για όσους ισχυρίζονται ότι η αρχαία ελληνική είναι μία νεκρή γλώσσα, ο Ισπανός Χουάν Κοντέρχ, καθηγητής στο πανεπιστήμιο St. Andrews της Σκοτίας δίνει την καλύτερη απάντηση, με την ιστοσελίδα http://www.akwn.net (Akropolis World News).

Στην ιστοσελίδα αυτή, μπορεί κάποιος να διαβάσει ποικίλες ειδήσεις, απ΄ όλο τον κόσμο, μεταφρασμένες σε άπταιστη ελληνική διάλεκτο του 5ου αιώνα π.Χ.. Ναι, καλά διαβάσατε, οπότε αν είστε λάτρεις της αρχαιοελληνικής δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα.

Η αγάπη του καθηγητή Χουάν Κοντέρχ για την αρχαία ελληνική ξεκίνησε από τα μαθητικά του χρόνια, όταν την πρωτοδιδάχτηκε στο γυμνάσιο.

«Μόλις ήρθα σε επαφή μ’ αυτή τη γλώσσα μου άρεσε, όπως μου είχαν αρέσει και τα λατινικά. Έτσι, αποφάσισα ότι θα περνούσα την υπόλοιπη ζωή μου, μελετώντας τις δύο αυτές γλώσσες», δηλώνει ο κ. Κοντέρχ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό «Ελληνική Διασπορά» του ΑΠΕ-ΜΠΕ, τονίζοντας, παράλληλα, ότι η γνώση της γλώσσας ενός σπουδαίου πολιτισμού, όπως ο αρχαιοελληνικός, δεν μπορεί παρά να μας ωφελήσει.

«Όσο πιο πολύ κοιτάζουμε στο παρελθόν, τόσο πιο ικανοί γινόμαστε να κοιτάξουμε στο μέλλον», λέει χαρακτηριστικά ο Ισπανός καθηγητής, ο οποίος σπούδασε τους αρχαίους κλασσικούς στο πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, της ιδιαίτερης πατρίδας του και μετά την αποφοίτησή του συνέχισε με μάστερ στις ομηρικές σπουδές, στο πανεπιστήμιο του Σέφηλντ, στη Μ. Βρετανία.

Επέστρεψε στην Ισπανία, όπου έκανε το ντοκτορά του στους αρχαίους κλασσικούς, δουλεύοντας ταυτόχρονα ως καθηγητής, σε γυμνάσιο, ενώ μερικά χρόνια αργότερα έκανε αίτηση και έγινε δεκτός ως βοηθός καθηγητή στην Οξφόρδη, όπου δίδαξε αρχαία ελληνικά και λατινικά, για τέσσερα χρόνια.

Στη συνέχεια, έγινε καθηγητής, στην ίδια ειδικότητα, στο πανεπιστήμιο του St. Andrews, όπου ενεργοποιήσε το μάθημα της σύνθεσης αρχαίου ελληνικού κειμένου (σημ. μετάφραση από σύγχρονη γλώσσα προς αρχαία ελληνικά), κάτι, που όπως μας είπε, θα κάνει του χρόνου και με τα λατινικά.

Για την ιστοσελίδα με το δελτίο ειδήσεων στα αρχαία ελληνικά, ο καθηγητής Κοντέρχ μας αναφέρει ότι αποφάσισε να προβεί στη δημιουργία της, καθώς είχε διαπιστώσει ότι υπήρχαν τρεις διαδικτυακοί τόποι με ειδήσεις στα λατινικά, αλλά κανένας στα αρχαία ελληνικά.

«Έτσι, αποφάσισα να το κάνω εγώ αυτό», σημειώνει. «Φυσικά -προσθέτει- υπήρχε πρόβλημα με τα ελληνικά στοιχεία στο πρόγραμμα, αλλά το έλυσα, γράφοντας το κείμενο στο δικό μου πρόγραμμα και στη συνέχεια μετέτρεψα το κείμενο σε εικόνα, κι έτσι, αυτό που βλέπετε στην ιστοσελίδα, είναι η εικόνα του κειμένου. Τώρα, όλοι μπορούν να διαβάσουν αυτά που γράφω. Στο μέλλον, είναι πιθανόν να μεταφέρω το site στο unicode, που είναι πιο προχωρημένο πρόγραμμα, αλλά δεν είναι αρκετά διαδεδομένο».

Καθημερινά, η ιστοσελίδα δέχεται, κατά μέσο όρο, περίπου 40 επισκέπτες, αυτό όμως δεν πτοεί τον φιλέλληνα καθηγητή. «Φυσικά δεν είναι πολλοί, σε σύγκριση με τις χιλιάδες επισκέψεις που δέχονται οι κανονικές εφημερίδες, αλλά πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας το γεγονός ότι πολλοί διαβάζουν τη σελίδα μου πιθανόν μία φορά στις δύο εβδομάδες ή μία φορά το μήνα, παρ’ ότι οι περισσότεροι είναι, πιθανότατα, τακτικοί αναγνώστες, αλλά σίγουρα αρκετοί είναι και εναλλασσόμενοι. Έτσι, μ’ αυτά τα δεδομένα είμαστε ικανοποιημένοι», μας εξηγεί.

Ο ίδιος μας επισημαίνει ότι είναι ανοιχτός σε παρατηρήσεις, που αν υπήρχαν θα ήταν ευγνώμων, ώστε να βελτιωθεί η ιστοσελίδα, αλλά και σε ερωτήσεις, ακόμα και συνεργασίες.

Ο Χουάν Κοντέρχ δεν μιλά νέα ελληνικά και όταν επισκέπτεται την Ελλάδα μιλά αργά στα αρχαία ελληνικά σε όσους συναναστρέφεται και αυτοί, όπως μας είπε, το βρίσκουν διασκεδαστικό. Μας υπόσχεται ότι κάποια μέρα θα μάθει νέα ελληνικά, σημειώνει, όμως, ότι δεν έχει καμιά επαφή με ελληνικά πανεπιστήμια.

«Η μόνη μου συχνή επαφή είναι με τον Δρ. Eusebi Ayensa, διευθυντή του Ισπανικού Ινστιτούτου Θερβάντες στην Αθήνα, ο οποίος είναι ένας έξοχος Ελληνιστής, πρώην καθηγητής αρχαίων ελληνικών (δίδασκε σε μία περιοχή βόρεια της Βαρκελώνης, κοντά στα ερείπια της αρχαίας ελληνικής πόλης Εμπούριες). Εκείνος, πάντως, μιλά και αρχαία και νέα ελληνικά».

Τέλος, ρωτήσαμε τον κ. Κοντέρχ κατά πόσο πιστεύει ότι τα προβλήματα της εποχής μας έχουν ομοιότητες μ’ αυτά που αντιμετώπιζαν οι άνθρωποι κατά τους κλασσικούς χρόνους. «Οι ιστορικοί λένε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνει τον εαυτό της», τονίζει και προσθέτει: «Η ανθρωπότητα δεν έχει ποτέ γνωρίσει μεγάλες περιόδους χωρίς πολέμους και προβλήματα και δυστυχώς θα έχουμε πάντα τέτοια, αλλά δεν πιστεύω ότι μπορεί να υπάρξει παραλληλισμός ανάμεσα στις δύο εποχές. Παραδείγματος χάριν, οι επικοινωνίες και τα μέσα ενημέρωσης δίνουν στους ανθρώπους την ευκαιρία να γνωρίζουν, ανά πάσα στιγμή, τι συμβαίνει στον κόσμο και να μπορούν να πάρουν θέση πάνω σε όλα αυτά. Επιπλέον, οι αποσταθεροποιητικοί παράγοντες στις παλαιότερες εποχές σχετίζονταν περισσότερο με την άνοδο και την πτώση αυτοκρατοριών, ενώ σήμερα αφορούν περισσότερο οικονομικούς παράγοντες. Η μόνη ομοιότητα είναι ότι και τότε και τώρα υπάρχουν προβλήματα…».

Πάντως, ο καθηγητής Χουάν Κοντέρχ δεν σταματά μόνο στην ιστοσελίδα που δημιούργησε. Πρόσφατα, μετέφρασε στα αρχαία ελληνικά ένα διήγημα με πρωταγωνιστή τον Σέρλοκ Χολμς και … έπεται συνέχεια.

Διαμαντένια Ριμπά

Πηγή: ΑΠΕ

helectra

Share

Στο παρελθόν, ο ελληνιστής καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, Πολ Κάρτλετζ, έχει προκαλέσει επανειλημμένα συζητήσεις με τις αντισυμβατικές απόψεις του. Όπως επισημαίνεται, μάλιστα, σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε, ένας νέος κύκλος συζητήσεων αναμένεται να ανοίξει με το νέο βιβλίο του, καθώς μέσω αυτού διατυπώνει την πεποίθηση ότι τα φημισμένα γαλλικά κρασιά είναι ελληνικής… καταγωγής.

γαλλικά κρασιά
Συγκεκριμένα, ο καθηγητής Ελληνικού Πολιτισμού αναφέρει στο νέο βιβλίο του – αναμένεται να εκδοθεί σύντομα, έχοντας τίτλο «Αρχαία Ελλάδα: Η ιστορία ένδεκα πόλεων» – πως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι κόμισαν στην Εσπερία εκτός από τη δημοκρατία και την ποίηση, τη φιλοσοφία και την τραγωδία, την ιστορία και την κωμωδία, ακόμη και τον οίνο. Επισημαίνει, μάλιστα, πως όχι απλά έφτιαχναν κρασί και το έπιναν, αλλά μεταλαμπάδευσαν το πνεύμα του και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Σύμφωνα, δηλαδή, με τις έρευνες που διενήργησε ο καθηγητής Κάρτλετζ, ένα καλό γαλλικό κρασί, με παγκόσμια φήμη, όπως είναι το Cotes-du-Rhone, οφείλει την ύπαρξή του στις αμπελουργικές και οινοποιητικές γνώσεις των Aρχαίων Ελλήνων, οι οποίοι τον 6ο αιώνα π.Χ. είχαν αποικίσει τη Nότια Γαλλία. Ο Πολ Κάρτλετζ διαψεύδει, επίσης, συναδέλφους του ιστορικούς που είχαν αποφανθεί πως την οινοποιία είχαν διαδώσει στην Ευρώπη οι Ετρούσκοι και οι Ρωμαίοι.

Το ελληνικό κρασί στο Ροδανό

Συγκεκριμένα, στην προδημοσίευση του βιβλίου, που κυκλοφόρησε στη Γερμανία, ο Πολ Κάρτλετζ αναφέρει πως οι Aρχαίοι Φωκαείς έφθασαν στις εκβολές του Ροδανού ποταμού κι εκεί ίδρυσαν τη Μασσαλία. Το ποτάμι στη συνέχεια ήταν η εμπορική οδός μέσω της οποίας οι αμφορείς με το ζυμωμένο μούστο, αυτό το πρωτόγνωρο ποτό, έφθασε στα τραπέζια των διάφορων κελτικών φύλων. Και τους άρεσε πολύ.

Για να διατηρήσουν, άλλωστε, οι Έλληνες την αποικία τους στις εκβολές του Ροδανού έπρεπε κάπως να εντάξουν στα σχέδιά τους και τους Κέλτες της γύρω περιοχής, της Λιγυρίας. Άρχισαν λοιπόν να παντρεύονται ντόπιες και έτσι μέσω των μικτών γάμων άρχισαν να περνούν στην άλλη πλευρά και οι γνώσεις της καθημερινότητας. Για παράδειγμα, πώς φτιάχνει κάποιος κρασί. Από εκείνη την εποχή διασώζονται πολλά τεκμήρια περί της ελληνικής παραγωγής κρασιού. Κατά τον καθηγητή Κάρτλετζ, λοιπόν, από εκεί, από την Αρχαία Μασσαλία και τους Έλληνες εποίκους της, ξεκίνησε το κρασί την πορεία του προς την Ευρώπη, έως ότου -ανά τους αιώνες- κατακτήσει όλον τον κόσμο.

Πηγή: Καθημερινή

helectra

Share