Πώς ο Αττίκ κατόρθωσε να μεταμορφώσει τη «Μάντρα» σε σημείο αναφοράς για την Αθήνα του 1930

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Τι ήταν τελικά η «Μάντρα» του Αττίκ, του Κλέωνα Τριανταφύλλου (1885-1944), που έγινε δημοφιλής χάρις στα γεμάτα αισθήματα, ρομαντισμό, γλυκύτητα, πάθος και νοσταλγία τραγούδια του; Την απάντηση έδωσε ο Τίμος Μωραϊτίνης τις πρώτες ημέρες λειτουργίας της γράφοντας πως ήταν «μία “μπουάτ” στα πρότυπα εκείνων της Μονμάρτρης αλλά με καθαρώς αθηναϊκόν χρώμα»!

Στα χρόνια των μπουάτ

Οι Μπουάτ ήταν μικρές σαν κουτιά και σέρβιραν φτηνά ποτά σε πολύ χαμηλή τιμή (στη Ρουλότα σέρβιραν και τραχανά), με χαμηλό φωτισμό, χαμηλά καθίσματα (πάγκοι ή σκαμνάκια, συχνά φλοκάτες και μαξιλάρια στο πάτωμα), χαμηλό παρείστικο ήχο χωρίς ενισχυτές. Στους τοίχους καλλιτεχνική εικονογράφηση. Η λιτότητα σε όλο της το μεγαλείο, με μεγάλο περίσσευμα διάθεσης για συνεύρεση και τραγούδι.