Τα παιδικά τικ

Μία από τις πιο ενοχλητικές συνήθειες των παιδιών είναι τα διάφορα τικ, δηλαδή αναίτιες και αυτόματα επαναλαμβανόμενες κινήσεις του προσώπου ή του σώματος. Oι νευρικές αυτές συσπάσεις, που συνήθως είναι το τίναγμα των μαλλιών, το τρεμόπαιγμα των βλεφάρων, το άγγιγμα της μύτης, εμφανίζονται κυρίως στην ηλικία των 5-6 ετών, και τις περισσότερες φορές είναι φαινόμενο παροδικό.

Κρατήστε το ανοσοποιητικό σας σε φόρμα!

Αυτό που υπάρχει ανάμεσα σε εσάς και τους στρατούς πεινασμένων μικροβίων που σας περιτριγυρίζουν είναι το ανοσοποιητικό σας σύστημα. Διατηρήστε το λοιπόν σε άριστη κατάσταση ακολουθώντας τις οδηγίες μας.

Μονογονεϊκές οικογένειες: Δύο ρόλοι, για ένα πρόσωπο

Οικογένεια: Ένας θεσμός που κλείνει μέσα του αγάπη στοργή αλλά και αγωνία. Οι όροι της, απεριόριστοι· τα όριά της, οι γονείς. Τι συμβαίνει, όμως, όταν η οικογένεια, αντί για δύο γονείς, έχει μόνο έναν; Tο σχήμα της οικογένειας με ένα γονέα αλλάζει και η έννοιά της αποκτά άλλη δυναμική; H μορφή της οικογένειας με ένα γονέα είναι πιο ευάλωτη στον κοινωνικό αποκλεισμό;

ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΓΩ… ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΜΕΙΣ

«ΜΑΖΙ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ»

Εργαστήρια & δώρα για όλες τις οικογένειες. Σας καλωσορίζουμε σ’ ένα νέο τρόπο  ζωής χαρίζοντας  χαμόγελο κέφι και αγαπημένα δώρα.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΓΩ… ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΜΕΙΣ

Φτιάξαμε μια χαρούμενη γειτονιά με Εργαστήρια  για το περιβάλλον. Aφήγηση παραμυθιού από τη Ζωή Νικητάκη, παράσταση από την ομάδα Μαρμελάδα, ζωντανή μουσική, διανομή πολλών ΔΩΡΩΝ  για μικρούς & μεγάλους 20 & 21 Νοεμβρίου πεζόδρομος Δράκου (Μετρό Συγγρού-Φιξ) 11.00-14.00 από την «Παιδί & Οικογένεια» Δείτε αναλυτικά εδώ.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ «ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ» ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ

Ένα παιδί στέκεται μπροστά σ’ έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή. Ξαφνικά, γίνεται διακοπή ρεύματος και το παιδί πέφτει σε απόγνωση, καθώς δεν γνωρίζει κάποιο άλλο παιχνίδι για να παίξει. Οι γονείς το προτρέπουν να βγει στο δρόμο ή να φτιάξει μόνο του παιχνίδια, από διάφορα υλικά, όπως έκαναν και οι ίδιοι, όταν ήταν μικροί. Και τότε ανακαλύπτει το «μαγικό» κόσμο της πραγματικής διασκέδασης…

Στην παραπάνω ιστορία θα δώσουν «σάρκα και οστά», ανεβάζοντάς την επί σκηνής, ερασιτέχνες, αλλά ταλαντούχοι ηθοποιοί, σε πολυχώρο, στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης. Θεατές τους θα είναι μικρά παιδιά, μαθητές δημοτικών σχολείων, που θα επισκέπτονται το χώρο, για να απολαύσουν όχι μόνο το θεατρικό δρώμενο, αλλά και μια έκθεση αφιερωμένη στο παιδικό παιχνίδι.

Μέσα από το θεατρικό, τα παιδιά «ταξιδεύουν» στο παρελθόν του παιχνιδιού και θα μάθουν πως έπαιζαν οι παλαιότεροι με τα κότσια, τις σβούρες, τις νευρόσπαστες κούκλες, τους βόλους, τη χελιδόνα και το τσέρκι. Στη συνέχεια, θα μπορούν να επισκέπτονται το Μουσείο Ελληνικού Παραδοσιακού Παιχνιδιού, που βρίσκεται στον ίδιο χώρο, για να δουν από κοντά και να αγγίξουν εκατοντάδες παιχνίδια, που έχουν τις καταβολές τους στο παρελθόν- λιγότερο ή περισσότερο μακρινό.

Αυτά τα παιχνίδια, που χρονολογούνται από το 1.600 π.Χ. έως και το 1970 μ.Χ., θα είναι χωρισμένα σε τέσσερις θεματικές ενότητες: της αρχαίας ελληνικής και βυζαντινής εποχής, της νεώτερης Ελλάδας, των λαϊκών πανηγυριών και των παιχνιδιών, που προετοίμαζαν τα παιδιά για την ενήλικη ζωή.

Δημιουργός των παιχνιδιών και επιστημονικός συνεργάτης του μουσείου είναι ο παιδαγωγός, Γιώργος Τσιώνας, ο οποίος ασχολείται εδώ και 25 χρόνια με το λαϊκό πολιτισμό, πιστεύοντας ότι η μελέτη αυτού οδηγεί στην αναγκαία αυτογνωσία για το σήμερα.

«Όλα ξεκίνησαν πριν από χρόνια, όταν παρατηρώντας τα παιδιά στην αυλή του σχολείου είδα πως δεν ήξεραν να παίζουν και το μόνο που έκαναν ήταν να τρέχουν άσκοπα και να κυνηγάει το ένα το άλλο. Αποφάσισα να τούς δείξω κάποια από τα παιχνίδια που παίζαμε κι εμείς μικροί. Από τότε, τα παιδιά άρχισαν να μού ζητούν όλο και περισσότερα. Άρχισα να φτιάχνω κατασκευές για τα ομαδικά παιχνίδια και να αναζητώ νέα, μέσα από βιβλία ή από συζητήσεις με παππούδες και γιαγιάδες», δήλωσε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο κ.Τσιώνας.

Ο παιδαγωγός, μέσα στο πέρασμα των χρόνων, κατάφερε να καταγράψει περισσότερα από 770 παιχνίδια, από αρκετά μέρη της Ελλάδας αλλά και το εξωτερικό. «Θα πρέπει να δείξει κάποιος στα σημερινά παιδιά πώς να παίζουν, καθώς μέσα από τη διασκέδαση κοινωνικοποιούνται. Στην έκθεση θα έχουν την ευκαιρία να δουν αρκετά παιχνίδια, τα οποία στη συνέχεια μπορούν να φτιάξουν και μόνα τους, από άχρηστα, ανακυκλώσιμα υλικά», προσθέτει.

Άλλωστε, η επίσκεψη στο χώρο, εκτός από το θεατρικό δρώμενο και το μουσείο, θα περιλαμβάνει την κατασκευή παιχνιδιών από τα ίδια τα παιδιά, που στη συνέχεια θα μπορούν να εξασκηθούν με τις δημιουργίες τους.

Σημειώνεται ότι, το μουσείο έχει ελεγχθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως προς την καταλληλότητά του για σχολική επίσκεψη.

Αναστασία Καρυπίδου

Πηγή: ΑΠΕ

helectra

Αγάλματα που περιμένουν ένα… άγγιγμα

Η Αφροδίτη της Μήλου, ο Ερμής του Πραξιτέλους, ο Δίας του Αρτεμισίου στέκουν προσμένοντας το ψηλάφημα των επισκεπτών.

«Παρακαλώ, μην αγγίζετε» υπενθυμίζουν διαρκώς στους μικρούς κυρίως επισκέπτες ξεναγοί και ταμπέλες στα μουσεία, σε μια προσπάθεια να προστατέψουν τα εκθέματα, με τίμημα, ωστόσο, να κάνουν πολλές φορές το μουσείο απρόσιτο ή βαρετό στα παιδιά. Και, όμως, υπάρχει ένα μουσείο που το άγγιγμα όχι μόνο δεν απαγορεύεται, αλλά… επιβάλλεται. «Ψηλαφίστε τη στήλη», «Στρίψτε το κεφάλι του κούρου για να δείτε τα προσεγμένα του μαλλιά», «Αγγίξτε το άγαλμα και τις πτυχές του ρούχου του», παροτρύνει η ξεναγός και τα παιδιά ανταποκρίνονται με προθυμία.

Στο Μουσείο Αφής οι κανόνες δεν είναι αυστηροί. Δεν υπάρχουν βιτρίνες και τα εκθέματα στέκουν εκεί προσμένοντας το «χάδι». Σε αντάλλαγμα ταξιδεύουν τον επισκέπτη πίσω στον χρόνο.

Η Αφροδίτη της Μήλου, ο Ερμής του Πραξιτέλους, ο Ηνίοχος των Δελφών, ο Δίας του Αρτεμισίου, ο Κούρος της Βολομάνδρας, το Παιδί του Κριτία, «σμιλεμένα» σε… γύψο, ακριβή αντίγραφα των μαρμάρινων ή χάλκινων πρωτοτύπων είναι μόνο μερικά από τα αγάλματα που φιλοξενούνται στο Μουσείο Αφής.

Μια πλούσια συλλογή από αγάλματα σε φυσικό μέγεθος, ανάγλυφα, προτομές, μακέτες αρχαίων θεάτρων και ιερών, αγγεία, επιτύμβιες στήλες, γλυπτά και χρηστικά αντικείμενα όλων των περιόδων της αρχαίας ελληνικής τέχνης αφήνονται στα… χέρια του επισκέπτη. Εκτός από την αξιόλογη αρχαιοελληνική συλλογή, το μουσείο διαθέτει αίθουσες βυζαντινής συλλογής και ολυμπιακής παιδείας.

Ανάλογα μουσεία υπάρχουν ακόμη μόνο 4-5 στον κόσμο. Το Μουσείο Αφής ιδρύθηκε πριν από 26 χρόνια από τον Φάρο Τυφλών της Ελλάδος και απευθύνεται σε τυφλούς ή σε άτομα με σοβαρά προβλήματα όρασης από τη χώρα μας και το εξωτερικό, προκειμένου να μπορέσουν να αντιληφθούν με την αφή το μεγαλείο, τον πλούτο και την αισθητική τελειότητα των θησαυρών της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Το μουσείο, ωστόσο, απευθύνεται και στα παιδιά, σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιηθούν και να κατανοήσουν τα προβλήματα των τυφλών και γενικότερα των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Καθημερινά το μουσείο δέχεται επισκέψεις από μαθητές δημοτικών σχολείων και με τη χρήση μάσκας μπαίνουν στο… «πετσί» των τυφλών.

Το 1988: Βραβείο από την Ευρώπη

Το Μουσείο Αφής στεγάζεται σε ένα παλιό διώροφο νεοκλασικό κτίριο στον χώρο του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος, δωρεά Εμπειρίκου και το 1999 με τον καταστροφικό σεισμό της Πάρνηθας υπέστη σοβαρές ζημιές, με αποτέλεσμα να ανασταλεί η λειτουργία του. Η αποκατάστασή του ολοκληρώθηκε το 2004 και τα εγκαίνια του ανακαινισμένου κτιρίου πραγματοποιήθηκαν παρουσία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου.

Το Μουσείο Αφής, το 1988, ξεχώρισε ανάμεσα σε 70 άλλα ευρωπαϊκά μουσεία και έλαβε τον «Επαινο του Ευρωπαϊκού Μουσείου της Χρονιάς», ενώ το 2004 απέσπασε από την Ελληνική Ομοσπονδία Σωματείων Φίλων των Μουσείων «βραβείο για την υλοποίηση προγραμμάτων προσβασιμότητας» ανάμεσα σε 12 φορείς και άλλα μουσεία. Τα πρωτότυπα εκθέματα εντοπίζονται σε διάφορα μουσεία, όπως στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, των Δελφών, της Ολυμπίας, του Ηρακλείου.

Τα παιδιά ενθουσιάζονται: Μεγάλη η ανταπόκριση από τα σχολεία

«Η ανταπόκριση από τα σχολεία είναι μεγάλη. Δεν μας ενδιαφέρει να διδάξουμε στα παιδιά αρχαιολογία. Γι’ αυτό μπορούν να πάνε στα άλλα μουσεία και να δουν τα πρωτότυπα. Σκοπός μας είναι να τα ευαισθητοποιήσουμε κοινωνικά. Φορούν τη μάσκα και αντιλαμβάνονται πως βλέπει με την αφή ένας τυφλός. Επιπλέον, τους μαθαίνουμε πώς να συνοδεύσουν σωστά έναν τυφλό, αν τους ζητήσει βοήθεια», τονίζει στο «Εθνος» η ξεναγός του μουσείου Αργυρώ Καραβίνου.

Με τις καλύτερες εντυπώσεις έφυγαν οι μαθητές της Ε’ τάξης του 1ου Δημοτικού Καλυβίων, που επισκέφτηκαν το μουσείο. «Ηταν πολύ ωραία», φώναξε αυθόρμητα κάποιο από τα παιδιά, όταν ρωτήθηκαν από την ξεναγό πώς τα πέρασαν. «Μου έκανε εντύπωση που μας έκλεισαν τα μάτια και κατάλαβα πόσο διαφορετικά αντιλαμβάνονται τα πράγματα οι τυφλοί», μας είπε η μικρή Μαρία. «Είναι ένα διαφορετικό μουσείο, γιατί μας άφησαν να αγγίζουμε και τα αρχαία δεν είναι κλεισμένα σε βιτρίνες», τόνισε η Βασιλική.

Το Μουσείο Αφής βρίσκεται στη διεύθυνση Αθηνάς 17 & Δοϊράνης 198 (τέρμα Λ. Συγγρού) στην Καλλιθέα και δέχεται καθημερινά επισκέψεις σχολείων κατόπιν ραντεβού. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλέσουν για πληροφορίες στο τηλέφωνο 210-9415222.

Ρούλα Γιακοπούλου
Φωτό: Δημήτρης Ψαρρός

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

helectra