Απαγόρευσαν σε Τουρκοκυπρία να παντρευτεί Τούρκο, επειδή είναι υπήκοος της Κυπριακής Δημοκρατίας

Σε μια έξαρση εθνικού φανατισμού και ρατσισμού, και τη στιγμή που η χώρα τους διεκδικεί ένταξη στην πολιτισμένη Ευρώπη, οι τουρκικές Αρχές απαγόρευσαν γάμο μεταξύ Τούρκου και Τουρκοκυπρίας: Αιτία, η Τουρκοκυπρία είναι υπήκοος της Κυπριακής Δημοκρατίας, κράτος το οποίο η Τουρκία δεν αναγνωρίζει!

Το πρωτοφανές γεγονός αποκαλύπτει ανταπόκριση του ΚΥΠΕ από την Άγκυρα. Σε δημοσίευμά της η τουρκική εφημερίδα «Ακσάμ», γράφει ότι πρόκειται για την Τουρκοκυπρία Γκιουνσέλ Τζεμάλ, η οποία μετά το 1974 εγκατέλειψε τα κατεχόμενα και εγκαταστάθηκε στις ελεύθερες περιοχές. Αφού εργάστηκε ως μεταφράστρια στο Υπουργείο Εσωτερικών, εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο και άρχισε να γράφει ποιήματα, τα οποία εξέδωσε.

Οι τέσσερις ελευθερίες στους Τούρκους εποίκους!

Κάθε φορά που ο Πρόεδρος Χριστόφιας κάμνει μια υποχώρηση, η Τουρκία και ο Ταλάτ απαντούν με πιο ακραία θέση. Έτσι, στην πρόταση Χριστόφια για σταθμισμένη ψήφο, η τουρκική κυβέρνηση και ο Ταλάτ θα απαντήσουν ότι γίνεται αποδεκτή υπό τον όρο να ισχύσουν οι τέσσερις ελευθερίες για τους Τούρκους εποίκους! Δηλαδή, οι έποικοι να δικαιούνται ελεύθερης εισόδου, ελεύθερης διακίνησης, ελεύθερης εγκατάστασης και ελεύθερης απόκτησης περιουσίας. Με άλλους λόγους, ο εποικισμός θα συνεχίζεται και μετά τη λύση, και μάλιστα με πιο εντατικούς ρυθμούς και με κατοχυρωμένα όλα τα δικαιώματα των εποίκων, όταν Ελληνοκύπριοι δεν θα έχουν δικαίωμα εγκατάστασης και απόκτησης περιουσίας στο τουρκικό συνιστών κράτος.

Η πληροφορία περί των τουρκικών όρων, προκειμένου να γίνει αποδεκτή η πρόταση Χριστόφια για σταθμισμένη ψήφο, δημοσιεύεται στην τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ», σε ανταπόκρισή της από την κατεχόμενη Λευκωσία. Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το δημοσίευμα, στη συνάντηση που έγινε στην Άγκυρα, μεταξύ του Τούρκου πρωθυπουργού Ερντογάν, του Υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου και του ψευδοπρωθυπουργού Έρογλου, ο τελευταίος δήλωσε ότι δεν αποδέχεται την πρόταση Χριστόφια «του 20%», όπως την αποκάλεσε. Υποστήριξε ότι με την πρόταση για σταθμισμένη ψήφο, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι των Τουρκοκυπρίων, θα ακυρωθεί. Ανέφερε ότι «το νόημα της πρότασης μάς πάει πίσω στην Κυπριακή Δημοκρατία του 1960».

Η «Μιλιέτ» προσθέτει ότι μετά τις συναντήσεις του Έρογλου στην Άγκυρα, η τουρκική κυβέρνηση προωθεί μια νέα πολιτική σαν απάντηση στην πρόταση για σταθμισμένη ψήφο. Χωρίς να απορρίπτει την πρόταση, η Τουρκία θέτει θέμα ανταλλαγμάτων και επιμένει όπως «οι Τούρκοι υπήκοοι» έχουν δικαίωμα ελεύθερης εισόδου, ελεύθερης διακίνησης, ελεύθερης εγκατάστασης και ελεύθερης απόκτησης περιουσίας.

Χάνει τη στήριξη τής Άγκυρας

Εξάλλου, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στην αγγλόφωνη «Χουριέτ», στα χέρια της τουρκικής κυβέρνησης βρίσκεται εξασέλιδη επιστολή Έρογλου, στην οποία εκφράζει τις αντιρρήσεις του στην πολιτική Ταλάτ. Μεταξύ άλλων, ο Έρογλου κατηγορεί τον Ταλάτ ότι παρακάμπτει την «κυβέρνηση» στις προτάσεις που καταθέτει στις συνομιλίες και ότι σκοπεύει να αποδεχθεί την πρόταση Χριστόφια για σταθμισμένη ψήφο. Προστίθεται ότι μετά τις επαφές Έρογλου, η τουρκική ηγεσία αποφάσισε να επανεξετάσει τις προτάσεις που επρόκειτο να υποβάλει στις συνομιλίες ο Ταλάτ. Τονίζεται ακόμη, ότι εάν ο Ταλάτ δεν εξασφαλίσει την έγκριση του Έρογλου στην υποβολή των προτάσεων, ενδέχεται η Άγκυρα να μη συνεχίσει την υποστήριξή της προς τον κατοχικό ηγέτη. Τέλος τονίζεται ότι η θερμή υποδοχή της οποίας έτυχε ο Έρογλου στην Άγκυρα επιβεβαιώνει ότι ο Ταλάτ δεν θεωρείται πια αναντικατάστατος στην ηγεσία των Τουρκοκυπρίων.

Έρογλου: Σίγουρος «πρόεδρος»

Σίγουρο «πρόεδρο» θεωρεί δημοσκόπηση, που έγινε στα κατεχόμενα, τον Ντερβίς Έρογλου, άνκαι ο τελευταίος δεν έχει εξαγγείλει ακόμη «υποψηφιότητα» στις προσεχείς «προεδρικές εκλογές». Η δημοσκόπηση που έγινε για λογαριασμό της τουρκοκυπριακής εφημερίδας «Σταρ Κίπρις», έγινε στα κατεχόμενα μεταξύ 13 και 20 Δεκεμβρίου, με 500 προσωπικές συνεντεύξεις και σύμφωνα με το αποτέλεσμά της, ο Έρογλου κερδίζει τις «εκλογές» από τον πρώτο γύρο, με ποσοστό 60,8%.

Η επίσης τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Γκιουνές» με τον τίτλο «Θα νικήσει ο Έρογλου», διευκρινίζει ότι το 60,8% των ερωτηθέντων απάντησε ότι θα νικήσει ο Έρογλου, ενώ το 51,6% δήλωσε ότι θα τον ψηφίσει. Σε ερώτηση «τι θα ψηφίζατε εάν η συμφωνία που θα υποβληθεί σε δημοψήφισμα είναι παρόμοια με το σχέδιο Ανάν», το 28,6% απάντησε ότι θα ψήφιζε «ναι», το 51,2% ότι θα ψήφιζε «όχι» και το 20,2% δεν απάντησε. Το 84,4% των ερωτηθέντων στην έρευνα απάντησε ότι δεν πιστεύει πως θα υπάρξει μια λύση του Κυπριακού μέχρι τον Απρίλιο του 2010, ενώ το 12,8% απάντησε ότι θα υπάρξει.

ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Πηγή: ΣΗΜΕΡΙΝΗ

helectra

Στα Τουρκικά! Ανακοίνωση …. Διευκρινήσεις Πατριαρχείου για τις δηλώσεις Βαρθολομαίου στο CBS !!!

Με στόχο να πέσουν οι τόνοι της αντιπαράθεσης με την Τουρκική κυβέρνηση, το Πατριαρχείο εξέδωσεαν ακοίνωση προς όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Τουρκίας, δίνοντας διευκρινήσεις πάνω στις δηλώσεις της πολυσυζητημένης συνέντευξης του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, στο Αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CBS.

Η ανακοίνωσηπου συντάχθηκε στα Τουρκικά άρχιζε με την εξής αρχή:  «Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ως πνευματικός ηγέτης που έχει καθήκον να εκφράζει τα προβλήματα που αντιμετωπίσει το Πατριαρχείο, εξέφρασε προβλήματα με τον παραδοσιακό ρεαλιστικό και ταυτόχρονα προσεκτικό τρόπο του». Επισημαίνοντας τα τρία σημεία για τα οποία προκλήθηκαν αντιδράσεις η ανακοίνωση γράφει:

«Ο όρος περί σταύρωσης σχετίζεται με την έκφραση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το Πατριαρχείο.Τέτοιοι όροι υπάρχουν  σε όλες τις γλώσσες και εννοούνται όχι με την στενή έννοια αλλά με βάση τις έννοιες που έχουν αυτοί στην κάθε γλώσσα».

Αναφερόμενη η ανακοίνωση και στον Τούρκο Πρωθυπουργό, Ταγίπ Ερντογάν, σημειώνει: «Εξ άλλου ο Πρωθυπουργός μας, ο οποίος ασχολείται ειλικρινά με τα προβλήματα της κοινότητάς μας, έχει εκφράσει ορισμένες φορές τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει στην πορεία προς το Κράτος Δικαίου. Ο Πατριάρχης προσεύχεται πάντα για την ευημερία της χώρας μας και τις προσπάθειες και τις επιτυχίες της κυβέρνησης στην πορεία αυτή προς το κράτος Δικαίου.  Η δημοσιοποίηση των δυσκολιών που υπάρχουν δίχως αυτές να αποκρύπτονται είναι αποτέλεσμα  της εμπιστοσύνης προς το δημοκρατικό κοινωνικό σύστημα».

Συνεχίζεται εδώ

helectra

Οι Βρετανοί ουσιαστικά αναγνώρισαν το ψευδοκράτος

ΝΑ ΠΟΥΜΕ τα πράγματα με τ’ όνομά τους: Η παρουσία του Βρετανού Αρμοστή στα εγκαίνια του μνημείου για Βρετανούς στρατιώτες, που έπεσαν κατά τον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, ήταν κατ΄ εντολήν του Φόρεϊν Όφις. Οι Βρετανοί, πρωτομάστορες και διδάκτορες στη διπλωματία, δεν κάνουν τίποτε τυχαία. Άρα, ο Πίτερ Μίλετ ενήργησε κατ’ εντολήν των προϊσταμένων του. Και αφού υλοποιούσε συγκεκριμένη πολιτική της βρετανικής κυβέρνησης, σημαίνει ότι η παρουσία του στα κατεχόμενα, και η κατάθεση στεφάνου στο μνημείο, συνιστά πολιτική ενέργεια, την οποία, ατυχώς, τα περισσότερα κόμματα υποβάθμισαν. Ας προσεχθούν συγκεκριμένα στοιχεία: Το μνημείο ανηγέρθη στα κατεχόμενα, δηλαδή σε κυπριακό έδαφος που κατέχει η Τουρκία. Για να ανεγερθεί αυτό το μνημείο, ασφαλέστατα ενημερώθηκαν και οι κατοχικές «Αρχές». Στα εγκαίνια παρέστησαν όχι μόνο ο Μίλετ αλλά και ο στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας, εκπρόσωποι και των τριών όπλων των Βρετανικών Ενόπλων Δυνάμεων καθώς και αξιωματούχοι των Ηνωμένων  Εθνών.

Όσοι παρακολούθησαν σκηνές στους τηλεοπτικούς τους δέκτες, θα παρατήρησαν ότι μπροστά από το μνημείο παρατάχθηκαν οι λεγόμενοι κοκκινοσκούφηδες. Ήταν οι κατ΄ εξοχήν διώκτες και αρχιβασανιστές των αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Η όλη τελετή έγινε με την έγκριση και την άδεια των κατοχικών «Αρχών». Οι Βρετανοί δεν θα έκαναν οτιδήποτε αν δεν είχαν εκ προοιμίου την επίνευση και τη συγκατάθεση του υποτελούς τ/κ καθεστώτος. Τι έκανε ο Μίλετ, δηλ. η Βρετανία;

Πρώτον, πρόσβαλε ξανά βάναυσα τον κυπριακό Ελληνισμό και τον απελευθερωτικό του αγώνα.

Δεύτερον, απέδειξε ότι δεν απέβαλε τα αποικιοκρατικά της σύνδρομα και το μίσος της κατά των Κυπρίων.

Τρίτον, παραβίασε το διεθνές δίκαιο συνεργαζόμενη με κατοχικές «Αρχές».

Τέταρτον, ουσιαστικά και πρακτικά αναγνώρισε το ψευδοκράτος, αφού χωρίς την άδειά του ούτε το μνημείο θα ανεγειρόταν ούτε η σχετική τελετή θα επραγματοποιείτο.

Πέμπτον, παραγνώρισε το επίσημο κυπριακό κράτος και το εξευτέλισε, παραβιάζοντας τους νόμους και την κυριαρχία του.

Έκτον, η Βρετανία αναγνώρισε την τουρκική κατοχή του βορείου τμήματος της νήσου.

Έναντι αυτών των βρετανικών αθλιοτήτων, η κυβέρνηση και η πολιτική ηγεσία θα έπρεπε να εξεγερθούν και να απαιτήσουν όχι απλώς εξηγήσεις – τι να εξηγήσουν οι Βρετανοί, όταν τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους… – αλλά και άμεση ανάκληση του Αρμοστή. Αυτό επιτάσσει η αξιοπρέπειά μας ως κράτους, ως λαού, που ισχυρίζεται ότι αγωνίστηκε για την τιμή και την εθνική του καταξίωση. Η προσβολή και ο εξευτελισμός της Κύπρου εκ μέρους των Βρετανών κατέδειξαν, όμως, ξανά, ότι ως ηγεσία και ως λαός δεν έχουμε αξιοπρέπεια. Οι Βρετανοί μάς μέτρησαν επανειλημμένα και γνωρίζουν ότι οι ηγέτες μας απλώς φωνασκούν, προβαίνουν σε ανέξοδες δηλώσεις και μετά σιωπούν. Τι παρατηρήθηκε; Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, που με καθυστέρηση αντέδρασε στη βρετανική ύβρη, με ειρωνικό χαμόγελο διερωτήθηκε αν ζητούμε την απομάκρυνση του Μίλετ.

Τέτοια… ακραία πράγματα, προφανώς, δεν κάνουν οι δούλοι Κύπριοι. Αν αυτά συνέβαιναν, π.χ., σε βάρος Βρετανών ή Τούρκων, τότε θα βλέπαμε με ποια βιαιότητα θ’ αντιδρούσαν. Εκείνοι έχουν αξιοπρέπεια, όχι εμείς, που ήδη κατάπιαμε και τη νέα προσβολή. Ακόμα και οι Κερυνειώτες επιδόθηκαν σε άσφαιρες διαμαρτυρίες. Απορούμε: Ο Δήμος Κερύνειας σκέφτηκε προς στιγμήν να προσφύγει στα Δικαστήρια κατά των Βρετανών; Ούτε και αυτό θα γίνει. Άλλωστε, δέστε τι μεγαλόψυχοι που είναι οι Βρετανοί: Μας… παραχωρούν 45 τ. μίλια από το έδαφός μας, δηλ. των Βάσεων, για να τις τσιμεντώσουν στο διηνεκές. Οι Βρετανοί επιχείρησαν απονομιμοποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και οι ηγέτες μας απλώς φλυαρούν…

ΣΑΒΒΑΣ  ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ

Πηγή

helectra

Τουρκο-σουδανικά μυθιστορήματα για μία χώρα που την έλεγαν «Ελλάδα»

Ένα ωραίο μυθιστόρημα έγραψαν οι τουρκικές εφημερίδες για δήθεν σχέδιο «απαγωγής» από ελληνικά και ισραηλινά μαχητικά του υπεύθυνου για την γενοκτονία 300.000 ανθρώπων, προέδρου του Σουδάν Αλ Μπασίρ και το ελληνικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας μπήκε στο κόπο να διαψεύσει τα αυτονόητα: Ότι τα δημοσιεύματα αυτά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ας δούμε όμως όλο το μυθιστόρημα από την αρχή:

Η αραβόφωνη εκπομπή του BBC ανέφερε ότι ο πρόεδρος (στην πραγματικότητα ο στυγνός δικτάτορας) του Σουδάν έλαβε σοβαρά υπόψη του την προειδοποίηση του β’ αντιπροέδρου του Αλί Ταχά (ένα σκουπίδι που διέταξε την εξόντωση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων σε μία ημέρα από τις εγκλωβισμένες φυλές στο Νταρφούρ), ο οποίος τον ενημέρωσε ότι: «Ισραηλινά και ελληνικά πολεμικά αεροσκάφη μπορεί να ανακόψουν την πορεία του αεροσκάφους σας και να σας αναγκάσουν σε προσγείωση», με αποτέλεσμα ο Μπασίρ να αναβάλει την επίσκεψή του.

Η πληροφορία αυτή αναφέρεται ότι προέρχεται από πηγές του Σουδάν, που βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη. Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι «η Ελλάδα (σ.σ.: ναι, η δική μας Ελλάδα…) υποσχέθηκε στην Ε.Ε. να συλλάβει τον Μπασίρ».

Η Cumhuriyet σε πρωτοσέλιδό της με τίτλο «Δίστασε λόγω των αεροσκαφών» γράφει για το ίδιο θέμα.

Η Vatan σε πρωτοσέλιδό της με τίτλο «Τα ελληνικά μαχητικά θα τον κατέβαζαν» γράφει ότι ο β’ Αντιπρόεδρος του Σουδάν Ταχά προειδοποίησε τον Μπασίρ, λέγοντας: «Μεταβαίνοντας στην Τουρκία ελληνικά και ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη θα ανακόψουν την  πορεία σου και θα σε αναγκάσουν σε προσγείωση».

Η Birgun σε πρωτοσέλιδη αναφορά της και στη συνέχεια στις εσωτερικές σελίδες με τίτλο «Ως λόγος της μη άφιξης προέκυψε η Ελλάδα» γράφει για το ίδιο θέμα.

Η Yeni Safak γράφει ότι «Τα ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη είναι  πίσω από την αναβολή της επίσκεψης του Μπασίρ στην Κωνσταντινούπολη την τελευταία στιγμή (σ.σ.: αυτοί μας υποτιμούν και μας βγάζουν έξω από το «κάδρο»).

Στο ίδιο κλίμα και η αγγλόγλωσση Hurriyet Daily News με τίτλο “Al-Bashir feared Israelis, Greeks”.

Πηγή: Defencenet

helectra

Γιατί η Τουρκία δεν πρέπει να ενταχθεί στην Ευρώπη;

ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ όπως και στην Αμερική άρχισε από καιρό μια σημαντική συζήτηση αν η Τουρκία ανήκει ή όχι στην Ευρώπη. Με την έννοια όχι μόνο των όποιων πολιτιστικών, θρησκευτικών και άλλων καταβολών αλλά, κυρίως, ως πολιτική δύναμη. Οι εταίροι μας, όπως και τα κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, δοκίμασαν τους τελευταίους μήνες την τουρκική αλαζονεία και απρέπεια σε όλη την αδίστακτη εκτύλιξή της. Πρώτα με την υπόθεση του αγωγού «Ναμπούκο» και αργότερα με το διορισμό του Δανού Πρωθυπουργού Ράσμουσεν ως νέου Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ. Όσοι παρακολουθούν και αναλύουν την υπερκινητικότητα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, θα συμφωνήσουν με παλαιότερη διαπίστωση της έγκυρης γερμανικής εφημερίδας «Die Welt», που είχε ορθά εκτιμήσει: Αν για το διορισμό του Ράσμουσεν υπέβαλε σε τόσους και τέτοιους εξευτελισμούς το ΝΑΤΟ και εξ αυτού και την ΕΕ, φανταστείτε, έγραφε, τι θα συμβεί εάν και εφόσον κάποτε ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ερώτηση κεφαλαιώδους σημασίας: Η Τουρκία πρέπει ή όχι να ενταχθεί στην ΕΕ; Υπάρχουν δύο στρατόπεδα. Το πρώτο είναι ο γαλλογερμανικός άξονας καθώς και η Αυστρία και άλλες χώρες, που για πολλούς λόγους – δημογραφικούς, πολιτισμικούς, πολιτικούς, ακόμα και θρησκευτικούς – αντιτίθενται στην πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ένωση. Ο Σαρκοζί και η Μέρκελ κατ΄ επανάληψη έχουν ξεκάθαρα εκφράσει την αντίθεσή τους. Η πλειοψηφία των Ευρωπαίων – και Ελλήνων – πολιτών επίσης τάσσονται κατά της τουρκικής ένταξης. Από την άλλη, είναι ο βρετανο-αμερικανικός άξονας. Οι ΗΠΑ δεν είναι μέλος της ΕΕ αλλ’ είναι, κατά την εκτίμηση ακαδημαϊκών και έγκυρων αναλυτών των ευρω-ατλαντικών σχέσεων, το ισχυρότερο μέλος της Ένωσης. Πώς; Διά της Βρετανίας και πρώην κομμουνιστικών χωρών, που για την ασφάλειά τους προτιμούν στενότερες σχέσεις με τις ΗΠΑ. Η εγκατάσταση της γνωστής αντιπυραυλικής ασπίδας δήθεν κατά του Ιράν (τελικά ματαιώθηκε) είναι μέρος του μεγάλου παιγνιδιού, που οι ΗΠΑ παίζουν στην Ευρώπη.

ΗΠΑ και Βρετανία αντιμετωπίζουν την ΕΕ ως μια μεγάλη αγορά 500 εκατομμυρίων. Επιμένουν συνεχώς στη διεύρυνσή της, με τη συμπερίληψη όσο το δυνατόν περισσότερων χωρών. Περαιτέρω διεύρυνση, όμως, σημαίνει μεγαλύτερη αποδυνάμωσή της, οικονομικά και κυρίως πολιτικά και αμυντικά, επειδή δεν θα είναι σε θέση να απορροφήσει τους κραδασμούς και τις δυσβάστακτες επιπτώσεις αυτής της πρακτικής. Αντίθετα, Γαλλία και Γερμανία επιμένουν σε εμβάθυνση, με στόχο να επιλυθούν τα προβλήματα από την τελευταία διεύρυνση με τους «10» (περιλαμβανομένης και της Κύπρου), ώστε η ΕΕ να μπορέσει να ισχυροποιήσει την εξωτερική πολιτική της και την άμυνά της. Η Συνθήκη της Λισαβόνας αποβλέπει και σε αυτά τα σημαντικά.

Γιατί, λοιπόν, η Βρετανία, οι ΗΠΑ και μερικές άλλες χώρες επιμένουν στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ; Όχι μόνο για λόγους καθαρά εθνικών συμφερόντων τους, αλλά και γιατί η Τουρκία σήμερα έχει καταστεί σημαντικός ενεργειακός διαμετακομιστικός κόμβος για την Ευρώπη, τη Ρωσία και τις ΗΠΑ όπως για την Ιαπωνία και την Ινδία. Παράλληλα, η Τουρκία, με μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, πέτυχε να αναδειχθεί ήδη σε αποδεκτή περιφερειακή δύναμη, που κτίζει την εικόνα μιας δήθεν ειρηνοποιού χώρας, που ενδιαφέρεται για τα προβλήματα από τα Βαλκάνια μέχρι τον Καύκασο, ακόμα και μέχρι την Κίνα, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική.

Πόσο αξιόπιστη είναι η τουρκική πολιτική; Σε αρκετές περιπτώσεις είναι αποδεκτή, στις περισσότερες, όμως, αμφισβητείται, επειδή προκαλεί και ενοχλεί με την αλαζονεία και την υπεροψία της. Γεγονός είναι ότι η Τουρκία έχει περάσει το μήνυμα ότι θέλει μηδενικά προβλήματα με τους γείτονές της – εκτός, βέβαια, με την Ελλάδα και την Κύπρο. Έτσι εξηγείται η καθυπόταξη της Αρμενίας, η στρατηγική συμφωνία της με τη Συρία, οι συμφωνίες της με το Ιράκ και η εντυπωσιακή ενίσχυση των σχέσεών της με τη Ρωσία όπως και η φοβερή προσπάθεια που καταβάλλει ανάμεσα στον αραβικό κόσμο να αναδειχθεί ως η προστάτιδα και ηγέτιδά του. Οι Ισραηλινοί, πάντως, δεν εμπιστεύονται τις ενέργειες της τουρκικής διπλωματίας και οι σχέσεις των δύο χωρών δεν είναι οι καλύτερες από το 2002.

Γιατί, παρ’ όλα αυτά, η Τουρκία δεν πρέπει να ενταχθεί στην ΕΕ αλλά να ισχύσει η ειδική σχέση, όπως υποστηρίζουν οι Γάλλοι, Γερμανοί και Αυστριακοί; Πρώτον, για λόγους δημογραφικούς. Η ΕΕ θα πλημμυρίσει από Τούρκους. Οι Γερμανοί έχουν κρίσιμα προβλήματα με τα 4 εκ. Τούρκων στη χώρα. Δεύτερον, μια μουσουλμανική χώρα θα επικυριαρχήσει στη χριστιανική Ευρώπη. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στα 70 εκ. Τούρκων, αλλά στη δυναμική που θα αναπτυχθεί· η Τουρκία να είναι ο οιονεί εκπρόσωπος των όπου γης εκατοντάδων εκατομμυρίων μουσουλμάνων. Τουλάχιστον στον αραβικό κόσμο, έτσι την αντιμετωπίζουν και αυτό ελπίζουν. Τρίτον, για λόγους οικονομικούς. Η Ένωση δεν θα μπορέσει να αντέξει το τρομαχτικό βάρος της ένταξης και ενσωμάτωσης μιας καθυστερημένης ακόμα τουρκικής οικονομίας και κοινωνίας. Και πώς θα πεισθούν από τις κυβερνήσεις τους, τα 500 εκ. Ευρωπαίων, να πληρώνουν χοντρά, για τις επόμενες δεκαετίες, για το τουρκικό βαρίδι; Τέταρτον, για λόγους πολιτικούς. Διά της αριθμητικής υπεροχής της, η Τουρκία θα ελέγχει σημαντικό μέρος των αποφάσεων της ΕΕ. Θα βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τη Γαλλία και τη Γερμανία. Και αν σήμερα, που δεν είναι ακόμα μέλος της ΕΕ, δημιουργεί τόσα προβλήματα εκ του μη όντος, τρομάζει κάθε Ευρωπαίος πώς θα ενεργεί όταν και εφόσον ενταχθεί στην Ένωση.

Υπάρχει, όμως, σημαντικότερος και πιο κρίσιμος λόγος: Η ένταξη ή μη της Τουρκίας συναρτάται προς τις ευρω-ατλαντικές σχέσεις και πώς αυτές θα εξελιχθούν στο εγγύς και στο απώτερο μέλλον. Και, βεβαίως, εξαρτάται από την ικανότητα ή την αποτυχία της ΕΕ να ξεφύγει από τα στενά εθνικά συμφέροντα και να εδραιώσει μια κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα, που θα στοχεύει σε μια κοινή εξωτερική πολιτική και μια κοινή πολιτική άμυνας. Τότε, ναι, η ΕΕ θα είναι πραγματικά ισοδύναμη των ΗΠΑ και θα είναι η άλλη υπερδύναμη, το αντίπαλο -πλην φιλικό- δέος των Αμερικανών. Ήδη τους ξεπερνούν στον οικονομικό τομέα. Αυτά, βέβαια, ενοχλούν και προκαλούν τον Αμερικανό ηγεμόνα, που ήδη αμφισβητείται πολλαπλώς και παγκοσμίως. Η ένταξη της Τουρκίας, μιας στρατηγικής συμμάχου των ΗΠΑ στην ΕΕ θα ήταν η ιδεώδης θρυαλλίδα για να τινάξει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στον αέρα. Οι εταίροι μας θα το επιτρέψουν; Ο Γ. Παπανδρέου ήδη μανικώθηκε, συστοιχιζόμενος με τους Αμερικανοβρετανούς, για να εξημερώσει το τουρκικό θηρίο και να… γλιτώσει, νομίζει, από την αρπακτικότητά του.

ΠΗΓΗ

helectra